अबोल भाषा...!

पाने फुले अन् वेलींची,

अबोल भाषा,

पानाफुलांनी बहरते,

निसर्ग रेषा...!

©সুুনীতি দেবনাথ

সাকি তোর গোলাপ রাঙা কপোল কেন
ভাসছে আজি চোখের জলে?
সুরমা আঁকা দু'টি আঁখি ভরে আছে অথৈ জলে
হায়!  দরিয়া বুঝি উথলা হলো নীল চোখের মহিমায়!
তোর দুটি পায়ে বেজে চলে অনন্তের নুপূর
ঝুমঝুমাঝুম বেজে চলে বেজেই চলে সারাবেলা !

મારી વાત -૧૬૩

‘’યુવાન હો મહાન..’’

જીવનનો સૌથી સુંદર કાળ યુવાવસ્થા છે. યુવા એટલે ઉત્સાહ, યુવા એટલે થનગનાટ, યુવા એટલે સપના જોવાની અને પુરા કરવાની અવસ્થા.

© সুনীতি দেবনাথ

আর কতবার ক্রুশবিদ্ধ হবো বলো
আমি তো বিশুদ্ধ ঈশ্বর নই, তবু
বারবার কেন ক্রুশবিদ্ধ হতে হয়।
হে চৈতন্য পথিক ঈশ্বর, তুমি
অবশেষে হেরে গেলে তুচ্ছ
এই মানুষের কাছে শেষবার,
বারবার মানুষ যা পারে
তুমি পারোনি তা একবারের বেশি।

ના વિચારેલું ઘણુંય થાય, કઈ કહેવાય નહી,
અશક્યતાઓથી ભરેલું છે જીવન, કઈ કહેવાય નહી.

વૃક્ષના મુળિયા ઉખેળી વેચે દાતણ, કઈ કહેવાય નહી,
પોતાની જાતને છેતરે માણસજાત, કઈ કહેવાય નહી.

પૈસા ને જ કરે એ ફક્ત વ્હાલ, કઈ કહેવાય નહી,
ને માબાપને મૂકી આવે આશ્રમ, કઈ કહેવાય નહી.

માટીની મૂર્તિને ઈશ્વર બનાવી વેચે, કઈ કહેવાય નહી,
ને હુર્દયવાસીને શોધે મંદિરમાં, કઈ કહેવાય નહી.

Happy friendship day 2016.

 

કાવ્યગોષ્ઠી નમઁદ લાઇબ્ેરી 

તરહી ગઝલ.... કવિ શ્રી વિવેક ટેલરની પંકિત 'આ મિત્રતા...'

આ મિત્રતા છે, મિત્રતાની આજ રીત છે, 

સો ગમ છતાં સાથે જ ગાશું એજ ગીત છે.

আগুন জ্বলে

-------------------------

© সুনীতি দেবনাথ

মৌন পাহাড়ে এখনো আগুন জ্বলে! 

নীল দিগন্তে ধোঁয়াটে অদৃশ্য নিষেধ

আমরা তোমরা ডিগবাজি খায় যেন —

জাতি জনজাতির মৈত্রী তবে কি…

આજે મળસ્કે મને કાંદાનાં ભજિયાંનું સપનું આવ્યું !

નવાઈ લાગી ને ? મને પણ ઊઠતાં વેંત જ સપનું યાદ આવતાં એટલી જ નવાઈ લાગી જેટલી તમને લાગી, પણ ખરેખર એ કાંદાનાં ભજિયાં જ હતાં. કહેવાય છે કે, મળસ્કેનું સપનું સાચું પડે છે.  એ હિસાબે આજે રાત સુધીમાં કાંદાનાં ભજિયાંનો મેળ ચોક્કસ પડવાનો. મારું મન બેહદ પ્રસન્ન છે. કશેથી નહીં પડે તો હું જાતમહેનતે પણ મેળ પાડી દઈશ પણ સપનાને ખોટું નહીં પડવા દઉં. કેટલે વખતે ભજિયાં ખાઈશ ને તે પણ કાંદાનાં ! વાહ !

સપનું પણ…

Innu kinne paani ditta, innu kinne boya aey

Patthar de jo seene uttey, boota ugya hoya aey

[Who watered it, who bestrew  it,

The plant that grew on a heart of…

ગઝલ

હું ફરી તારામયી થઈને તને  શ્વસું  હજી

હું ફરી મારામાયી થઈને તને શ્વસું  હજી

પાંદડામાં જેમ લીલું શું કશું લોહ સમ છે

એમ તારા દિલ-શીરામાં તને  શ્વસું હજી

વાતમાં,ને આંખમાં, ને શ્વાસમાં ,ને પ્રાસમાં,

પ્રેમનાં તારા  બધા  શબ્દોને શ્વસું હજી .

તું ફરી આવી અહીં આ સાંકળો ને તોડશે

એમ માનીને સદીનાં ઈન્તજારો  શ્વસું  હજી.

-મનીષા જોબન દેસાઇ…

 સુંદરતાને સામપ્રંત સમયમાં ફક્ત વ્યક્તિના બહારના દેખાવની સાથે જ મૂલવવામાં આવે છે. જયારે તત્વચિંતન મુજબ આ વિશ્વનું દરેક જીવંત તત્વ ચાર લાક્ષણીકતા ધરાવે છે. ૧. એકસમાનતા(Unity), ૨.સત્યતા(Truth), ૩. પરમતત્વ (Godliness), અને 4.સુંદરતા(Beauty) . દરેક જીવંતતત્વ(Being) માં એકસમાનતા હોય છે કે તે સમગ્ર તત્વ એક જ તત્વમાંથી સર્જન થયેલ છે. તથા દરેક તત્વમાં કઈક એવું છે જે બીજા તત્વથી અલગ કે નોખું છે. સત્યતા એટલે જાણવું. જેને જાણી શકાય. અને પરમતત્વ એટલે સમ્પૂર્ણતા - perfection. જયારે આ ત્રણ તત્વોના…

    ઔપચારિકતા  માણસખાઉં  એનાકોન્ડા



આજે આપણે જો સમાજ-દર્શન કરીશું તો આડકતરી રીતે લાગશે કે  કઈક ખૂટી રહ્યું છે અને સાથે કઈક વધી પણ રહ્યું છે. દિવસે દિવસે જરૂરિયાતોના લેબલ્સ વધતા રહ્યા છે. આ લેબલ્સને પોતાની આઇડેન્ટિટી માં લગાડીને સ્ટેટસ ને લાંબુ પહોળું કરી રહ્યા છીએ.પણ મને લાગે છે ત્યાં સુધી અહી સ્ટેટસ નહિ પણ સ્ટ્રેસને આમંત્રણ આપી રહ્યા છે. સ્ટેટ્સની લંબાઈ કે પહોળાઈ વધતી ઓછી ન થાય તેના માટે જાણે લોકો એ  ઔપચારિકતા ને ઓઢી લીધી છે...નવાઈની વાત તો એ છે કે લોકો ઔપચારિકતા ને ઓળખે…