ધીમે ધીમે માંગ વધારે એવી કામવાળી,

મળી લટકામાં સાળી નામે છે મોંઘવારી,

સાસુ જોઈલો મિજાજથી અદ્લ મા કાળી,

સસરો આજીવન રહ્યો એનો અલગારી,

થયો હવે એ નોકર, ડ્રાઈવર ને માળી,

ફળ્યાં છે ગૌરી વ્રત કહે એ ઘરવાળી !!! :))

~ધૃતિ...

નાની અમસ્તી વાતમાં  અપસૅટ થઈ ગઈ
હમણાં સુધી જે ધિસ હતી તે ધેટ થઈ ગઈ
 
અરવિંદને  ઈંગ્લૅન્ડનો  વીઝા  મળી  ગયો
ખાદીની  એક  ટોપી  પછી  હૅટ  થઈ ગઈ

કૂતરો  આ  ફૂલફટાક તે  ડૉગી બની ગયો  
બિલ્લી  બનીઠની  ને  હવે  કૅટ  થઈ ગઈ

ગુજરાતમાં હતી  આ  ગઝલ ગોળપાપડી
ઈંગ્લૅન્ડમાં આવી અને  ચૉકલેટ થઈ ગઈ 

હા, સ્વિટ નથિંગ્ઝ જેમ તું બોલી ગયો અદમ
ગુજલિસ કવિતા જાણે કે  ચિટ્ચૅટ થઈ ગઈ

- અદમ ટંકારવી

.આપણું કાવ્યવિશ્વ પણ રંગબેરંગી ઇન્દ્રધનુષ જેવું છે

.કવિતાને પણ પોતાનો રંગ હોય છે . પણ થોડા દિવસ પહેલા જ મને એક કવિતા

વાંચવા મળી .કવિતાનું શીર્ષક હતું " poem about secularism

સહુથી પહેલા તો કાવ્યનું શીર્ષક વાંચીને જ હું થથરી ગયો .મને થયું કે

સેક્યુલારિઝમની આ હૈયાસગડીમાં વધુ કોલસા નાખીને હોળી શા માટે પ્રગટાવવી

જોઈએ? પરંતુ હિમત એકઠી કરીને આખી કવિતા વાંચી તો બહુ મજા પડી ગઈ .હોળી એ

ભલે…

हेप्पी होली ....हेप्पी हो ली ...

म्हारो ससराजी आयो बाहरगाम से

आ के मन्ने बोल्यो : ले थारे वास्ते घेवर लायो हु ,

अब कह दे छोरी हेप़ी होली,,

में बोल्ली : मन्ने को घेवर न चाहिए बाबूजी ..

मन्ने तो बुला दो म्हारो सैयाजी फिर मै कहू हेप़ी हो ली..

म्हारी सासुजी आई बाहरगाम से

आ के मन्ने बोली : ले थारे वास्ते घाघरा चोली लाई हु ,

अब कह दे बावरी हेप्पी होली,,

में बोल्ली : मन्ने को घाघरा चोली न चाहिए माईजी ..

मन्ने तो बुला दो म्हारो सैयाजी फिर मै…

સાચો છું તો ય હું મને સાબિત નહીં કરું,

હું સત્યને એ રીતથી લજ્જિત નહીં કરું.

આખા ય એના રૂપને અંકિત નહીં કરું,

કાગળ ઉપર ઉતારી કલંકિત નહીં કરું.

આપ્યા કરે એ ફૂલ મને એ જ શર્ત પર,

એકે ય ફૂલ હું કદી સંચિત નહીં કરું.

પામી ગયો, મજા તો બસ ઉથાપવામાં છે,

તેથી હું જાતને કદી સ્થાપિત નહીં કરું.

બીજું કશું ય કરવા સમું પ્રાપ્ત થાય તો,

સાચું કહું છું, હુંય પછી પ્રીત નહીં કરું.

રાખે જો વિશ્વને તું વિખરાયેલું, પ્રભુ !

જા, હું ય મારા ઘરને વ્યવસ્થિત નહીં…

મારું મૃત્યુ મિત્રો એવા પ્રશ્ન પણ સર્જાવશે
કોઈ કહેશે ‘એને બાળો’ તો કોઈ દફનાવશે
નામને મારા મિટાવાના પ્રયત્નો થાય પણ -
એટલું નક્કી છે, લોકોને ઘણું યાદ આવશે

ગલતફહેમી ન કરજે, ઐશ માટે મયકશી નહોતી;

મને પણ શેખ! તારી જેમ આ દુનિયા ગમી નહોતી.

ખબર શું કે ખુદા પણ જન્મ આપી છેતરી લેશે?

જીવ્યો ત્યારે જ જાણ્યું કે એ સાચી જિંદગી નહોતી.

નથી એ દોષ તારો કે મળ્યાં છે, ઝાંઝવા, સાકી!

પીવા હું ત્યાં ગયો કે જ્યાં ઘટા કોઈ ચડી નહોતી.

બહુ કપરા દિવસ વીત્યા હતા તારી જુદાઈમાં;

કે નહોતી રાત જુલ્ફોની વદનની ચાંદની નહોતી!

મિલનની ઝંખના તો જો! કે તારી શોધ કરવામાં,

લીધી છે રાહ એવી પણ કે જે તારી ગલી નહોતી!

વિતાવી મેં વિરહની…

 વર્ષો પહેલા મેં એક નાટક જોયું હતું .આ નાટકના લેખક

છે અસગર વજાહત .નાટકનું નામ હતું " જિન લાહોર નહી વેખ્યા " હબીબ તન્વીર

દિગ્દર્શિત આ નાટકને હું આજ સુધી ભૂલી શક્યો નથી .હબીબ તન્વીરે આ નાટક

અમેરિકાના કેનેડી સેન્ટર પણ રજૂ કર્યું હતું .આ નાટકનું કથાવસ્તુ ખૂબ જ

સંવેદનશીલ છે .કથા કૈક આવી છે .

ભારતના વિભાજન સમયની આ કથા છે .દેશના ભાગલા પડ્યા એ સમયે એક મુસ્લિમ

પરિવાર લખનૌથી લાહોર હિજરત…

ગુલાબી ને   રાતો   રંગ  ચડ્યો છે

હુંફાળી   મૌસમ ને સંગ ચડ્યો  છે

શિશુ ને યુવાનો ને  વૃદ્ધોય   સાથે

ચહેરે   ચહેરે    ઉમંગ   ચડ્યો   છે

----------------રાજેશ ઉપાધ્યાય

તળતળ લળે તું જિંદગી; 
કણક્ણ રળે તું જિંદગી...
જીવન માંગે તું જિંદગી; 
જી-વને રઝળે જિંદગી...
પળપળ પ્રખર તું જિંદગી; 
મળે કફન તું જિંદગી...
બળબળ જલે તું જિંદગી; 
સરવાળે ફળ તું જિંદગી...
ખળખળ વહે તું જિંદગી; 
મ્રુત્યુ ને આધિન જિંદગી...
મણમણ સહે તું જિંદગી; 
કેમ ભાગે તું જિંદગી ?
--રેખા શુક્લ

તુમસે.. તુમસે.. તુમસે.. તુમસે..

પ્યાર કરના મના હૈ દિલ લગાના બુરા હૈ

જ્લા કે જીન્દા વો બોલે હૈ…. 

જીનાભી મના હૈ ઔર મરના ભી મના હૈ

તુમસે.. તુમસે.. તુમસે.. તુમસે..

દિલને ચાહા તુમ્હૈ તો સજા ક્યું..?

તુમને ચાહા હમે તો મજા ક્યું..??

હમને ચાહા તુમ્હૈ તો ખતા ક્યું..? 

ઉસ ખતાકી ભી યે સજા ક્યું..??

તુમસે.. તુમસે.. તુમસે.. તુમસે..

જબ ખતા હી નહીં તો સજા…

ધર્યો વેશ અલગારી રખડપટ્ટીએ

સર્જાય રઝળતી વાર્તા એક…

મૌન ના આકાશ માં, હું એકલો તું એકલી ,

ને પછી પ્રવાસ માં ,હું એકલો તું એકલી !

રાતભર સહવાસ  માં સાથ નિભાવી લીધો,

ને પછી પરભાત ના ,હું એકલો તું એકલી ?

વાટ ખોવાયા પછી મળશે નહિ પાછી કદી,

ને જડી જો જાય તો ,હું એકલો તું એકલી !

રત્ન તારા નામનું શોધ્યાં કર્યું મૃત્યુ લગી ,

મૃત્યુ પણ પડઘાય તો ,હું એકલો તું એકલી !

યાતના ના રણ છે , મારગ બધા ને ગલી ,

ક્યાં લાગી સંતાય રે ,હું એકલો તું એકલી !

મેં નથી કહ્યું  કદી કે મારાથી તું દૂર જા ,

ને દૂર થઇ જોય…

દર્શનના પિતાએ દર્શનને ભણાવવા અને લગ્ન માટે લીધેલ લોન ચુકવવા, ઘર ચલાવવા, માતા-પિતા અને પત્ની તેમજ ભાવી બાળકોના સુઃખ માટે દર્શનને વિદેશ જવું પડ્યું હતું. પણ આખરે આજે તો લોનના પૈસા પણ ચુકવાઈ ગયા…

मैं तो अपने-आप से अक्सर चौंक जाता हूँ....मैं अपने-आप को अक्सर ही आवाज़ देता हूँ...!!मौत भी जब मुझसे मायूस हो लौट जाती है....ख़ुद ही उसकी चौखट पर मैं आहट देता हूँ.

આ ડાળ ડાળ જાણે કે રસ્તા વસંતના,

ફૂલોએ બીજું કૈં નથી, પગલાં વસંતના.

મલયાનિલોની પીંછી ને રંગો ફૂલો ના લૈ,

દોરી રહ્યું છે કોણ આ નકશા વસંતના !

આ એક તારા અંગે ને બીજો ચમન મહીં,

જાણે કે બે પડી ગયા ફાંટા વસંતના !

મહેંકી રહી છે મંજરી એક એક આંસુમાં,

મ્હોર્યા છે આજ આંખમાં આંબા વસંતના !

ઊઠી રહ્યા છે યાદના અબીલ ને ગુલાલ,

હૈયે થયા છે આજ તો છાંટા વસંતના !

ફાંટુ ભરીને સોનું સૂરજનું ભરો હવે,

પાછા ફરી ન આવશે તડકા વસંતના !

-કવિ શ્રી મનોજ…

hu juvan chu chata nanu balak banva machu  mari harkato mari kali vato maru hasvu mari kalikali vato  abadhi vato samaji nana thava ni mane pachu man thu che  hu balak chu motho thavu nathi duniya ni vato ma avu nathi duniya no jimevari samjvi nathi mota thahi koi no tapko  joto nthi lioi ne juvan bani dhukho deva nathi 

ફાગણ ફોરમતો આયો…

આયો રે આયો..

ફાગણ ફોરમતો આયો…

લાલ લાલ લાલ લાલ રંગ પેલા કેસુડાના… પર લહેરાયો

ઋતુઓનો રાજા પેલો ફાગણ આંગણ આવી અલબેલો લહેરાયો..

ફાગણ ફોરમતો આયો…

આયો રે આયો..

ફાગણ ફોરમતો આયો…

ચારેકોર ઘુમતાને લઇ લઇ પીચકારી હોળીનો ગુલાલ રચાયો

સરરર રંગ છુટે લાડકડો લાડ લૂટે, ઉરમાં ઉમંગ સમાયો..

ફાગણ ફોરમતો આયો…

આયો રે આયો..

ફાગણ ફોરમતો આયો…

ગોરી ગોરા છોરા છોરી કરતાજી ડોરાડોરી ફાગણને લેતા વધાયો

હોળી કેરાં રસ ઘેલાં હેતમાં હરખ ઘેલાં…