બસ મારે યાદ રાખવુ છે કે અત્યારે મારા મા હુ જ છુ. અરિસાની સામે હુ જોવ તો મને હુ જ દેખાવ. અને રોડ પર ચાલતો હોવ તો હુ મને જ યાદ કરુ. વોટ ઇઝ ધ પ્રોબ્લેમ …? આ દુનિયા મા એક કરતા વધારે પ્રોબ્લેમ્સ હોય જ નહિ અને એ પ્રોબ્લેમ પોતાને ભુલવાની જ છે. જ્યારે માણસ પોતાની જાતને ભુલી જાય છે, ત્યારે એને બધી જ પ્રોબ્લેમ્સ થતી હોય છે.  વી હેવ ટુ ઇમેજીન વી આર ગોડ.  ધેર ઇઝ નો ગોડ, ઓર એવરી હ્યુમન ઇઝ ગોડ.  જાતને ભુલી જવી એટલે એક્ઝામ નુ વાંચતી વખતે યાદ ના રહેવુ, જાત ને ભુલવી એટલે પોતાનુ મન ગમતુ કામ કરીને બીજા કામોમા…

એક બંગાળી કવિમિત્રનો એક દિવસ ફોન આવ્યો ..મને કહે : " દોસ્ત , બે દિવસથી બહુ ઉદાસ છું .ક્યાય બહાર જતો નથી " મને ચિંતા થઇ .મેં તરત પૂછ્યું :

New music from Craziness!!

Available Now on iTunes:
http://itunes.apple.com/us/album/i-love-you-2-death-deluxe/id546339563

विखवाद  के खोफमें जीये जा रहा है..
ग़मका जहर धीरे-धीरे पिये जा रहा है...

तेरे अंदर जो आग लगी हुई है-
हो सके तो  कुछ  दिए जलादे.....

जिस मिट्टी के तले तेरी सांसे दबी हुई है-
हो सके तो  कुछ फुल खिला दे....

रोशन राहोपे चलकर,
खुदकी खुशबू बिखेरकर,

हिला दे उसके वजूद को तू बस अपनी बंदगी से .......
खुद चलके आयेगी मिलने  जिंदगी फिर जिंदगी से......!!!!!

-Radhika patel-

સમાજથી જીતેલા ગુનાહોની વણઝાર લઈને બેઠો છું ,

મૌનની ભાષા સમજવી અઘરી છે ,

શબ્દોની મૂડી ખરચવી અઘરી છે .

બે ધડકતા દિલોને જુદા કરી ,

પ્રેમની બાજી પલટવી અઘરી છે .

શ્વાસમાં શ્વસે દિવસને રાત જે ,

વાત હૈયાની પરખવી અઘરી છે .

૨૭-૩-૧૩

હેલી ઊઠી છે દરિયાના તનમનમાં ,

સરિતા ઝૂમી છે દરિયાના તનમનમાં .

અસ્તિત્વ ભૂલી પોતાનું બારેમાસ ,

જાન રેડી છે દરિયાના તનમનમાં .

ચાંદની રાતે મિલનની ઘડીઓમાં ,

નાવ ખેડી છે દરિયાના તનમનમાં .

સજની સુહાગરાતે , તે વ્હાલપની ,

રાગી છેડી છે દરિયાના તનમનમાં .

દૂર સાજનને મળવા જવા માટે ,

આંધી ઊડી છે દરિયાના તનમનમાં…

 jindgi suni che tara vager yad thari ave  pal pal thashvir tari akho ma che  viesakh na bapor  no tdeka jevi tara vager jindgi lage che takhi sakva ni thakat nathi  jindgi ma tara vager savare tu sanje tu rate tu bapore tu  bas tu nitu rat jave jindgi adhari lage che tarqa vager  tu nathi to hu pan nathi  akho ma thasvir  tari jindgi jaya shudhi hashe  tu ne tu mari yadho mahashe

અમે રંગની સાથે સાથે જાત અમારી ઘોળી છે,
અને એમની આંખે જોયું એમાં પણ રંગોળી છે…

હું મઘમઘતો કેસૂડો એ ખળખળ વહેતું પાણી,
એકમેકમાં ભળી જઈને કરીએ ખૂબ ઉજાણી…
અને ઉજાણી કરવા આવી રંગોની કૈં ટોળી છે,
અમે રંગની સાથે સાથે જાત અમારી ઘોળી છે…

યુગોયુગોથી સપનાંઓ પણ હતાં બ્લેક ને વ્હાઇટ,
રંગ તમારો ભળ્યો શ્વાસમાં થયું બધુંયે રાઇટ.
અડ્યા તમે તો લાગ્યું ઇચ્છા કેસર અંદર બોળી છે,
અમે રંગની સાથે સાથે જાત અમારી ઘોળી છે…

- અનિલ ચાવડા

ચહલપહલની રાહ જોઉં છું
ક્યાં કોઈ હલની રાહ જોઉં છું ?

તારા શરમાતા ચહેરા પર
નવી ગઝલની રાહ જોઉં છું

આંખોથી અથડાતા લોકો
એક શકલની રાહ જોઉં છું

વર્ષાનાં છે વળતાં પાણી
તેજ અસલની રાહ જોઉં છું

ભરી મદમસ્ત આંખો છે, શરાબી ભૂલ કર
એના હોઠોને અડીને એક ગુલાબી ભૂલ કર

સરહદો પાંપણની તોડી, એ વસી ગઈ સ્વપ્નમાં
જો, પહેલ એણે કરી, તું બસ જવાબી ભૂલ કર

ભૂલ બુજદિલ આગિયા જેવી તો પકડાઈ જશે
જા, તું ખૂલ્લેઆમ જઈને આફતાબી ભૂલ કર

ચહેરો દેખાડી અરીસો રોજ રંજાડે તને
તું પણ એને છળ કદી, જા, એક નકાબી ભૂલ કર

ઉરમાં ઈચ્છાઓને જણતું એક ધબકતું યંત્ર છે
એના તાબે ના થવાની ઇન્કિલાબી ભૂલ કર

શબ્દ ના શિકાર માં છું ,

હુ તો તારા વિચાર માં છું !

આભ માં ડૂબતો રહું છું ,

ચંદ્ર છું ઉગ્યો સવાર માં છું !

એકલો સાવ પડી જાવ છું ,

જિંદગી તણી  રફતારમાં છું !

મૌન ગળતું રહેશે આમ જ ,

હું મૌન ના આધાર માં છું !

ડૂબવું કે તરવું ? શું કરવું ?

હું તો  હવે મજધાર માં છું !

-હાર્દિક વોરા 

સ્યાહી પર મારી પ્રથમ પોસ્ટ. ખબર નહિ આ અનુભવ કેવો રહેશે.

એક રાત્રે ટમટમતા તારલાઓની

સુંદર મહેફિલ જામી છે.

એના અનુપમ સૌંદર્યનો

જામ માણી રહ્યો છું.

બધી જ કૃત્રિમ લાઈટો

બંધ કરી દઈ અગાશીમાં બેઠો છું.

ઝગમગતા તારલા અંતરને

પ્રકૃતિ સાથે જોડી રહ્યા છે...

એ વખતે હું મારા અસ્તિત્વને ભૂલી જાઉં છું.

હું અવકાશમાં…

એક સમય જ મારો સાક્ષી હશે,

કુદરતની લીલા ના અનેક તડકા છાંયડા મા,

એ જ પળ એ પળ નો સાથી હશે,

જો મળશે તક તો અચૂક ન્યાય ની અદાલત ભરીશ,

વકીલ બનીને કુદરતને પડકારીશ,

અરે ન્યાયાધીશ બનીને બેઠો હશે તો શું થયું?

                                                   સમયના ચક્ર મા એને પણ ખેંચી લાવીશ,

                                                    હારીશ તો ય વિધાતા થી તું “સ્વમાન”

                                                 …

                                “અરે મમ્મી , મને લેટ થાય છે, જલ્દી ટિફિન આપો તો” ઉતાવળે પગલે ભાગતી અનુશ્રી અચાનક થંભી ગઈ. બે ઘડી એ હજી ક્ષણ પહેલા, કાને પડેલા અવાજ સમક્ષ જોતી રહી.એ સાદ હતો એના…

દંતક્ષત ,નખક્ષત જરીક રુઝાયા,
પણ હ્રદયક્ષત હજીય એમ ને એમ છે...