સૂરજ સમું આ ઝળહળ  જ આપણું ,

પાંખ વિના આ ટળવળ જ આપણું .

સાવ સૂનાં  બાગનાં  આ    વૃક્ષ પર,

ફૂલ થઈને આ બળબળ જ આપણું.

જાય છે આ  લાગણીઓ    સરકતી ,

રાતમાં રોજે   સળવળ જ   આપણું .

મૃગજળ જો જાય  છોડી   રણ વચ્ચે,

રેતસુ જાણે    રળઝળ જ    આપણું

-મનીષા "જોબન "…

ऐक होरर कहानी

शामका साया 

तेज़ दौड़ती हुई ट्रेनकी खिड़कीके पास बैठी हुई तक्षवी, उड़ती हुई लटोको संभालती घडीमें टाइम देख रही थी ।बस अब आधा घंटा रहा होगा।शिमलासे और एक ट्रेन चेंज करके आगे जाना था ।उसके हसबैंड ७-८ महिने पहले तबादला होनेकी वजहसे यहाँ आये थे और वो बच्चोंकी स्कूल और बादमे टूर वगेरा का इंतज़ाम करके आज पहोच रही थी।बारिशका समय था और एकदम धुँधलासा एटमॉस्फियर था.ट्रेन में थोड़े से पेसेंजर थे ।

ट्रेनके टाइममें चेंज होनेकी वजहसे १५ मिनिटके डिस्टन्सपे ही गवर्मेंट बँगला था तो,पहोचके…

कहानी

मेरा विश्र्वास

                     यूंही मोलमे घूमते हुए आठ बज चुके थे। मौनवीने मोबाईलसे नरीतको बताया ,'अभी मुझे थोड़ी देर लग जायेगी ,में मेरी ड्रेसमेकर के यहाँ जाके आउंगी । खाना खा लेना जल्दी और मेरे घर पहुंचो.सब डिज़ाइन कन्फर्म हे और मटीरिअल भी फाइनल हो गए हे बस थोड़ा समजाके निकल आती हु .' ।

'में अकेला तुम्हारे पापा- ममीसे बात करते हुए बोर हो जाऊँगा ,घर पहूंचके फोन करलो ,दस मिनटका तो रास्ता हे जल्दीसे आ जाऊंगा '

'ओके ,जल्दी आना कॉफी बनाती हुं ,आइसक्रीम के साथमे…

વાતાૅ

"શું પપ્પા, આવું છું ,"

સવારમાં ઓફિસે જવા પપ્પા એ બૂમ પાડી એટલે પ્રત્યુશ જલ્દીથી નાસ્તો છોડી પાર્કિંગ તરફ ભાગ્યો.

'અરે દીકરા નાસ્તો તો પૂરો કર "

" મોડું થઇ ગયું છે મમ્મી ,ને તે સિંહની ત્રાડ નહિ સાંભળી ?"

મમ્મી હસતાં હસતાં "બાય ,રોજ સાંભળું છું " રાજેશભાઈની સમય અને કામ પ્રત્યેની સભાનતા જગજાહેર હતી. આટલા મોટા બીઝનેસને શૂન્યમાંથી સર્જનાર શહેરમાં ખૂબ પૈસા ને નામ કમાઈ ચુક્યા હતા…

રાહ જોતી એક મૌસમ ઉઘડે છે,

એમ મુલાકાત ને મન તરસે છે.

છે હજુ તારી મહેક જ ડાળી એ,

ફૂલ તારી યાદમાં તો વરસે  છે.…

કવિ શ્રી હેમા મહેતા ની પંક્તિ 'કલ્પના લઈ જાય .....'ની તરહી રચના



કલ્પનાે લઈ જાય ત્યાં દોડયા કરો ,

સૂર દિલોનાં ફરી   છેડ્યાં કરો .



એકબીજાનાં થતા  ને ખોવતાં'

તો ફરીથી એમને  શોધ્યા કરો .



જેમને બેસાડતાં  દિલો મહીં,

ધૂળમાં…

સન-મૂન નેવર રાઇઝ

"વાઉ, એકદમ બ્યુટીફૂલ છોકરી છે.'

રોહક મનમાં બોલ્યો .....રોહક?

અરે ,આપણી આજની વાર્તા નો હીરો. સ્વાભાવિક છે કે રાત્રે કોમ્પયુટર પર ફેસબુક ,ટવીટર, ઇન્ટલેકચ્યુઅલ બ્લોગસ પર વિહરતો હોય. પ઼ોફાઇલ ચેક કરી, વાહ, મેડીકલની સ્ટુડન્ટ ,મ્યુઝિક સીંગીંગનો શોખ....આગળ વાંચતો ગયો તેમ તેમ છવાઇ ગઇ ચીરંજીતા શર્મા.

" હાય, હેલો , નાઇસ લુકીંગ "વગેરે મેસેજ કરી વળ્યો. સામેથી ફક્ત

"થેન્ક્સ"

થોડા દિવસનાં પ્રયત્ન પછી વાતો શરૂ થઈ. ફોન નંબરની આપલે.…

આ શબ્દોના નાજુક એવા સહારે  જીવવાનું, 

આપની ભાવુક આંખોના ઈશારે   જીવવાનું.

જે હતાં મઝધારમાં એસૌ સલામત આવવાના,

ને અહીં તો સાવ  કિનારે પહોંચે ને  ડૂબવાનું.

એક યાદો આંખમાં આવી હતી આંસુ થઇ રહી ,

એ હતાં સામે છતાંએ વિચારમાં  વિસરાયું.

કેટલીયે વાર  હાર્યા એમની પ્રેમ  રમતોમાં,

લાગણીની  એક  એવી પ્રેમ પળે…