સંઘવીએ ઘડિયાળમાં જોયું. બપોરનો દોઢ વાગવા આવ્યો હતો. પછી પ્યૂનને પૂછયું, ‘હજુ કેટલા પેશન્ટ્સ બાકી રહ્યા છે?’

‘આઠ’, કાંતિએ જવાબ આપ્યો.

7294_doctor‘ઓહ એનો મતલબ કે હજુ દોઢેક કલાક નીકળી જશે.’ ડો. સંઘવી સ્વગત બબડયા, ‘સખત ભૂખ લાગી છે, પણ ઓ.પી.ડી. પતાવ્યા પહેલાં લંચનો મેળ નહીં પડે.’ પછી માથું ધુણાવીને કાંતિ સાંભળી શકે તેમ બોલ્યા, ‘નેક્સ્ટ પેશન્ટ, પ્લીઝ’



સૌરાષ્ટ્રનું એક જાણીતું શહેર. ડો. સંઘવી ત્યાંના જાણીતા બાળરોગ નિષ્ણાત. આજુબાજુના પંથકમાં એમની સારી નામના. એક તો ત્રીસ વર્ષનો…

બપોરના બે વાગ્યે સૂટ-બૂટ ચડાવીને ‘હોટલ આલિશાન’ના કાચના બનેલા દ્વારમાંથી બહાર નીકળ્યા, ત્યારે પચાસ વરસના અમેરિકન જેરી પટેલ પચીસ વરસના જયકૃષ્ણ બની ગયા. પીઢ પુરુષ મટીને પાગલ પ્રેમી બની ગયા. જયકૃષ્ણ પણ શાના? માત્ર જય જ. એમની પ્રિયંવદના જય.ટેકસીવાળાએ પૂછ્યું, ‘કયાં જવું છે, સાહેબ?’ ત્યારે પણ એમનાથી તો બોલી જ જવાયું, ‘પ્રિયાના ઘરે.’ પણ પછી તરત જ એમને સમજાઇ ગયું કે બફાટ થઇ ગયો છે એટલે ભૂલ સુધારી લીધી, ‘ગાંધી ચોક પાસે. ખોડિયાર માતાના મંદિરે જવું છે.’ પછી મનોમન હસી પડયા. દર્શન તો અવશ્ય કરવા છે, પણ…

વીસ વર્ષનો પ્રાંશુ અઢાર વર્ષની પૂર્વજાના પ્રેમમાં પડી ગયો. ન કોઇ વાત, ન કશી પૂછતાછ. બસ, પ્રાંશુની આંખોએ પહેલી મુલાકાતમાં જ એક મોરપીરછ જેવો રંગીન, મુલાયમ અને સુંવાળો સવાલ પૂછી નાખ્યો અને પૂર્વજાની પાંપણોએ જરાક અદબ સાથે ઝૂકીને નજાકતભર્યોઉત્તર પાઠવી દીધો.અમદાવાદનો પ્રાંશુ વેકેશનની રજાઓમાં મામાના ઘરે વડોદરા ગયો હતો, ત્યાં પડોશીની છોકરી સાથે ‘લવ ગેમ’ રમી બેઠો. સવારના પહોરમાં એ નાહી-ધોઇને ભીનો ટુવાલ દોરી ઉપર નાખવા માટે બાલ્કનીમાં ગયો, ત્યાં જ એની નજર સામેના ઘરની બાલ્કની ઉપર પડી. પૂર્વજા પણ સ્નાન…

વીસ વર્ષનો પ્રાંશુ અઢાર વર્ષની પૂર્વજાના પ્રેમમાં પડી ગયો. ન કોઇ વાત, ન કશી પૂછતાછ. બસ, પ્રાંશુની આંખોએ પહેલી મુલાકાતમાં જ એક મોરપીરછ જેવો રંગીન, મુલાયમ અને સુંવાળો સવાલ પૂછી નાખ્યો અને પૂર્વજાની પાંપણોએ જરાક અદબ સાથે ઝૂકીને નજાકતભર્યોઉત્તર પાઠવી દીધો.અમદાવાદનો પ્રાંશુ વેકેશનની રજાઓમાં મામાના ઘરે વડોદરા ગયો હતો, ત્યાં પડોશીની છોકરી સાથે ‘લવ ગેમ’ રમી બેઠો. સવારના પહોરમાં એ નાહી-ધોઇને ભીનો ટુવાલ દોરી ઉપર નાખવા માટે બાલ્કનીમાં ગયો, ત્યાં જ એની નજર સામેના ઘરની બાલ્કની ઉપર પડી. પૂર્વજા પણ સ્નાન…

  બાવીસ વર્ષનો શેખર સ્નાન કરીને બાથરૂમમાંથી બહાર નીકળ્યો. સુદૃઢ, માંસલ પૌરુષી દેહ ઉપર માત્ર એક ધેરા ભૂરા રંગનો ટોવેલ જ વિંટાળેલો હતો. ભીના વાળમાં ‘બ્રશ’ ફેરવતો એ શયનખંડ વીંધીને ખૂલતી બાલ્કનીમાં આવ્યો, ત્યાં એની નજર સામેના ઘરની એવી જ બાલ્કનીમાં ઉભેલી શૈલી ઉપર પડી. એ પણ તાજી જ નાહીને આવેલી હતી. સધસ્નાતા, ચારુકેશી, ત્રણેય ભુવનને પોતાનાં રૂપથી ડોલાવે એવી સૌંદર્યમૂર્તિ. શિયાળુ તડકામાં ઉભા રહીને એના ખુલ્લા કેશને ટોવેલની મદદથી ઝાટકી રહેલી રૂપગર્વિષ્ઠા.શેખરનું દિલ એના કાબૂમાં ન રહ્યું. આમ તો વરસોથી…

આંખ મીંચી આપણે ચાલ્યા કર્યું સમજ્યા વગર, જે મળ્યું તે ગાંઠમાં બાંધ્યા કર્યું સમજ્યા વગર

November 20, 2013

જિંદગી કરવટ બદલી રહી છે. સાંસારિક સુખોમાંથી અને દુન્યવી ઘટનાઓમાંથી મન પાછું વળી રહ્યું છે. અધ્યાત્મનું વાંચન અને મનન લગભગ રોજિંદા ક્રમનો અવિભાજ્ય ભાગ બની ગયાં છે. મોડી રાત સુધી (ત્રણ-ચાર વાગ્યા…

ક્યા યહી પ્યાર હૈ ?

May 19, 2006

સતત સાત દિવસના મુશળધાર વરસાદ પછીનો ઉઘાડવાળો દિવસ હતો. હું બહારગામથી ગાડીમાં બેસીને અમદાવાદ તરફ આવી રહ્યો હતો. એકલો જ હતો. સ્ટિયરિંગ મારા હાથમાં જ હતું. હું એકલો હતો એનો અફસોસ હતો,…

છોકરીના હૈયામાં ચોમાસું બેઠું ને, છોકરાના હૈયે લીલોતરી, કૂંપળ ફૂટયાની વાત જાણીને છોકરો, છાપે છે મનમાં કંકોતરી

April 29, 2001

”ના, લવલી ડાર્લિંગ ના ! ચૌલા એ કોઈ ડ્રેસનું નામ નથી, પણ ડ્રેસની અંદરની એક મૂલ્યવાન ખજાનાની જેમ છુપાયેલા દેહનું નામ છે. એ કોલેજમાં અમારી સાથે હતી. શ્રેયની ‘લવર’ હતી. હવે બંને પરણી ગયા લાગે છે. ”

અમેરિકાથી ગોરી પત્નીને લઈને એને ઇન્ડિયા બતાવવા આવેલો હેમી એટલે મૂળ આપણા…

શહીદોં કી ચિતાઓ પર લગેંગે હર બરસ મેલેં, વતન પે મરનેવાલોં કા યહી બાકી નિશાં હોગા

September 8, 2013

‘અબ્બુ, આપ યે ક્યા કર રહે હૈ?’ દસ-બાર વર્ષના અબ્દુલે એના પિતાને કસરત કરતા જોઇને સવાલ કર્યો. ‘ઇસે વર્જીસ કહેતે હૈ, બેટા, ઇસસે બદન મજબૂત બનતા હૈ. દંડ, બૈઠક, દૌડ, કુસ્તી, મલખંભ યે સબ આદમી કે શરીર કો લોહા બના…

Dr. Sharad Thakar is Gujarati Author. Writing “રણમાં ખીલ્યું ગુલાબ” since 1993 and “ ડૉક્ટર ની ડાયરી” since 1995 in leading Gujarati Daily New Paper. Author of 50 books, Recipient of many state level and national awards for literary work. Professionally a Gynaecologist at Ahmedabad.…