મારા દિમાગમાં હજી અમદાવાદ ભર્યું છે .ગ્રીષ્મનો તડકો ખીચોખીચ દિમાગમાં ભરેલો છે અમદાવાદ મ્યુનિસિપલ કોર્પોરેશન આયોજિત પુસ્તક મેળાનો આનદ ખુબ છે .અનેક સર્જક મિત્રોને મળવાનું થયું . નરેન્દ્ર મોદી સાહેબ પણ થોડીક સેકન્ડો માટે મારી તબિયતના ખબરઅંતર પૂછી ગયા એનો મને આનદ છે . પુસ્તકમેળાનું આયોજન ખુબ સુંદર હતું .નરેન્દ્રભાઈ પોતે કવિતા લખેછે એટલે એક કવિમિત્રના નાતે મારે પુસ્તક મેળામાં મને જે નાં ગમ્યું એની વાત મારે મિત્ર દાવે એમને કહેવી છે . પુસ્તકમેળો જે સ્થળે યોજાયો હતો એના વિરાટ સભાગૃહના…

એક અલગારી માણસ છું હું,
જુગ તેજોમય ફાનસ છું હું.

યુગ થી રાખું વશ માં માયા,
શ્રી કૃષ્ણ તણો, વારસ છું હું.

છું મામૂલી દેખાવે, પણ,
અડકી તો જો, પારસ છું હું.

જો સાથ મળે તડકે, તારો,
વરસું મન થી, *પાવસ છું હું.

લાગુ હું નિર્દય ઊપર થી,
પણ તાસીરે, સાલસ છું હું.

- રાહુલ શાહ
(ગાગાગા ગાગાગાગા)

*પાવસ=મેઘ; વરસાદ; ચોમાસું.

Life is short, Break the rules, Forgive quickly, Kiss slowly, Love truly, Laugh uncontrollably, Never regret anything that made you smile.. welcome !

અટકળો ના "હળ" હલાવી થાકી ગયો ,

તારી યાદ ના ખેતર માં ...

હવે તું રૂબરૂ એક ચોમાસું લઇ ને આવ ...

- સહજ

મળવા ન મુજને કેમ તું ધસમસતી આવે ?

યાદોમાં મારી તો કાયમ હણહણતી આવે !

કાગળ કલમ ને ટેરવાં તૈયાર થઇ જાઓ 

ગઝલ રૂપે શબ્દસરિતા છલછલતી આવે 

આંખો અંજાઈ જશે તમારી એ ખાતરી મને 

નજરે જો એ રૂપની રાણી ઝળહળતી આવે

એટલી ટાઢક વળે હૈયે એક તારા સ્પર્શથી 

ઉનાળે જાણે પોષની ટાઢ કડકડતી આવે 

હોય સાવ ખોટી તોય પણ આવકારું એને

આપણા મિલનની અફવા હડહડતી આવે

કો'ક ના ભાગ્યમાં આવે મૌન લાગણીઓ

કો'ક નસીબે…

પશ્ચિમની અંગ્રેજી કવિતા વિશે ભાવકોમાં એક મોટી ગેરસમજ ઊછરતી આવી છે. આપણે એવું માનીએ છીએ કે પશ્ચિમની કવિતામાં ‘કન્યાવિદાય’ જેવો પ્રસંગ આવે જ નહીં. ચર્ચમાં લગ્ન કરીને સહુ છુટા પડી જાય છે. અંગ્રેજી કવિતામાં સમી સાંજના ઢોલ ઢબૂકતા નથી. ‘દાદા હો દીકરી’ જેવાં ગીતો નથી ગવાતાં.

એક આવી સમજણ આપણા અસંપ્રજ્ઞાત માનસમાં ઊછરતી આવી છે, પરંતુ આ વાત સાવ ખોટી છે. હું લંડનમાં હતો ત્યારે મેં માઇકલ સ્મિથનું એક વીડિયો આલબમ એન્જોય કર્યું. આલબમનું શીર્ષક હતું, ‘How to say goodbye.’ આખું ગીત દીકરી જ્યારે…

કોઈની રાહ જોવી એ અઘરું છે,

કોઈને ભૂલી જવું એ એનાથી પણ વધારે અઘરું છે,

પણ સૌથી વધારે અઘરું એ નક્કી કરવું,

કે એની રાહ જોવી કે ભૂલી જવું..???

ગુમાવાનું જીવન માં ઘણું હોય છે,

પણ પામવાનું માપસર નું હોય છે.

“ખોવાયું” છે તેનો અફસોસ કદી નાં કરતા,

જે નાં ખોવાય એજ “આપણું” પોતાનું હોય…

jab koi chhod ke jaaye to aisa lage ke khud ki ruhnikal ke jaa rahi ho



jab koi rula de to aisa lage ke ye aansoo bhi unki mohabbat ka tohfa ho



jab koi naam le uska to yun lage ke dil to hai seene main par dhadkta tab hai jab unka naam sunta…

તુ દુર ગઇ….

જ્યારથી તુ દુર ગઇ.

તરસ હતી દીલમા એટલી, કુવો ભરીને પાણી ઓછુ પડ્યુ…

કર્યો દુર તારા દીલમાથી, હવેલી જેવડુ ઘર નાનુ પડ્યુ…

આંખોના નીર એટલા છલક્યા, નદીને સાગરમા ભળવુ પડ્યુ…

જાવુ નોતુ નીશાકર ને તોય, દીવાકર બની તપવુ પડ્યુ…

ખિલેલી એ વસંત મા, પાનખર બની ખરવુ પડ્યુ…

સાચવવા તારા એ મીજાજ ને, જાણી જોઇ તારાથી દુર થવુ…

zarmar a vasdad bizvi rahyo che a dil ne

kevo zamar varshad che dil ne bizve che

piyu ni yad ave che a zamar varsad ma

balak bani paldi rahyo chu varsad ma

prem nitravi rahyoche a zamar vasdad

mor bolirahoche a zarmar varsad ma

nache che javani a zarmar varsad ma

yuvani zumi rahyoche a zarma varsad ma

ma ni mamata zem varshi rahayo che varsad

nathi bandhan jindgi jeva a varsda ma

aksha mathi aje prem varshi rahyo che…

આ મારી આંખો માં આંશુ ની "અતિ-વૃષ્ટિ " .. ,
આ હૃદય માં ધબકારા નો " ભૂકંપ " ... ,
મન માં વિચારો નું ફૂંકાતું " વાવાઝોડું " ... ,
અને સુકાયેલા હોંઠ પર શબ્દો નો " દુકાળ " ... ,
જો ... "તારી" બદલાય ગયેલી આબોહવા થી ,
મારા માં આવેલું આ "ગ્લોબલ-વોર્મિંગ" ... !!!
- સહજ -

વરસાદ કોને વહાલો નાં લાગે ?

પણ જે તારા કેશુ ને ભીના કરે , મને એ વરસાદ "પલાળે" છે ... !!

શીયાળા ની શીત લહેર કોને ના ગમે ?

પણ જયારે તાપણા માં તું હાથ શેકે , મને પણ એ ઠંડી બહુ "ધ્રુજાવે" છે ...!!

ઉનાળા નાં તાપ માં કોણ નથી બળતું ?

પણ સૂર્ય-પ્રકાશ થી તું જયારે આંખો ઝીણી કરે ,મને એ સુરજ ખુબ "તપાવે" છે ...!!

- સહજ



છાંયો કોને વહાલો ના લાગે?

પણ તને જે છાંયો ઠંડક આપે છે, મને એ ખૂબ " શીતળતા " આપે છે ..!!

પ્રેમ કોને વહાલો ના લાગે?

પણ પ્રેમ માં તું જેટલી ખીલે…

આપણા બેના મનમાં જેઓ પાપની અગ્નિ ભરતા’તા, કેવા નીચા લોક હતા જે ઊંચી વાતો કરતા’તા. યાદ કરો ઓ ભુલી જનારા આપણો એ ભુતકાળ જરા, આપણે બે ઈન્સાન હતા પણ શ્વાસ તો એક જ ભરતા’તા. મોત આવ્યું તો યાદ આવી ગઈ ઘેલછા આપણા યૌવનની, આપણે બંને મરી જવાનું નાટક કેવું કરતા’તા. આપણે પણ મશહુર હતા એ હીર અને રાંઝા જેવા, લોક તને રસ્તામાં જોઈ યાદ મને પણ કરતા’તા. આપણે ક્યાં શીખ્યા’તા ઝાઝુ ગામની કોઈ શાળામાં, તો પણ પ્રેમના સરવાળાઓ આંખ મીચીને કરતા’તા. આપણે ક્યાં મોહતાજ હતા કોઈ એક રંગીલી મૌસમના, આપણે તો હર મૌસમમાં ફૂલોની…

મારી જીન્દગીની સૌથી હાસ્યાસ્પદ પળ કઈ હતી??
.
.
.
.
.
જયારે મને પરીક્ષામાં શું લખવું એની સમજ નહોતી પડી રહી અને સુપર-વાયઝર મારી પાસે આવીને કહે
“સીધો બેસ દીકરા, પાછળ વાળોજોવે છે”

What are the true prayers !
The First is faithfulness ; 
The next honest endeavor,
The third, prayer offered to God for the Good of all ;
The forth is a sincere heart ;
The fifth devotion to God.