1] મનનો ખોરાક

Picture 098તમે પેલા ગાંધીજીના ત્રણ વાંદરાનું ચિત્ર જોયું જ હશે. એક વાંદરો હાથથી આંખો બંધ કરીને બેઠો છે. બીજો બંને કાન પર હાથ મૂકી કાન બંધ કરીને બેઠો છે. ત્રીજો વાંદરો મોં પર બંને હાથ મૂકીને મોં બંધ કરીને બેઠો છે. આ ત્રણે વાંદરા મનના ખોરાકની જ વાત કરે છે. કારણ કે માણસ માત્ર મોં વાટે જ ખોરાક લે છે. એવું મનનું નથી. મનને તો જોવાથી, સાંભળવાથી, બોલવાથી, વાંચવાથી વર્તનથી ખોરાક આપી શકાય છે. મન જેવું સાંભળશે, બોલશે, જોશે, વાંચશે, વિચારશે એવું ઘડાશે અને જેવું મન ઘડાશે એવો માણસ…

પૂછો નહિ ઓશિકાની પછીતે કેમ આશુંના દાગ મળે છે,
ઉખેડીને જુઓ કિતાબને હજુયે પાને પાને બાગ મળે છે,,,
!~રાજ~!

એ બાગ માં ને બાગ માં યાદો ના ફૂલ ખીલે છે ...
અને પછી ગાલે ગુલાબી ખંજન મળે છે ...

ગીતા

Caring+sharing+luv+fight+tear+no fear+cuttin tea+unspoken words+stolen moments+rainy picnics+unread books+exam fever+uncomplete syllabus+last bench gossips+bunked class+ dreams+first drink+first kiss+crazyness+flirting+party without any reason+secrets+liking+biking+comfort in uncomfortable hostel+happiness+midnite maggi+unlimited fun without…

બે મરાઠી, બે માંલીયાળી, બે તમિલ, બે બંગાળી, બે મારવાડી, બે પંજાબી, બે બિહારી કે બે આસામી મળે તો પોતાની માત્રુભાષામાં જ વાત કરશે.

ખરાબ લાગે તો માફ કરજો પણ આપણે હાઈ સોસાયટીના ચક્કરમાં અને ગુજરાતીમાં વાત કરશું તો લેવલ ડાઉન થઇ જવાના ડરમાં હિન્દી ક્યાંતો ઈંગ્લીશ માં જ વાત કરવાનું પસંદ કરીએ છીએ.

આપણે જ આપણી ભાષાનું માન નથી જાળવી શકતા તો બીજા માન કેવી રીતે કરશે?

કોઈ પણ વ્યક્તિને પૂછશો કે ગુજરાતી સાહિત્ય એટલે શું? તો જવાબ મળશે કે કવિતા,ગઝલ,વાર્તા વગેરે વગેરે. પણ શું આજ સ્વરૂપો છે? નવલિકા,પાત્રાલેખન,પત્રલેખન,પ્રવાસ વર્ણન, નિબંધ,નવલકથા, ભજનો,ગરબો, ગરબી,ભવાઈ,લોકગીતો,છંદો,....આવું ઘણું છે જે કદાચ આપણે ભૂલતા જઈએ છે. કદાચ આવનારી પેઢીને બે પંક્તિની કવિતાઓ ઉપરાંત બીજા કોઈની ખબર નહિ  હોય. એટલી હદે આક્રમણ વધી ગયું છે પદ્ય સ્વરૂપનું.

દાદાની દાડમડી….રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

બે એક વર્ષ પહેલાં , એક નાનકડો દાડમનો રોપ અમે એક સંબંધી પાસેથી લાવેલા. તેમના ઘેર દાડમનો ખૂબ મીઠડા ફળવાળો આ છોડ છે. સામે શિયાળાની ઋતુ હોવાથી, મેં તેને કુંડામાં વાવી દીધો , જેથી રાત્રે અંદર ગેરેજમાં મૂકી શકાય અને દિવસે સૂર્યતાપમાં બહાર લાવી શકાય. આમ દાદાની પાલખીમાં બે ત્રણ પાંદડે છોડભાઈ ટક્યા. વસંત બેઠી…

"love me without fear, trust me without restriction, want me without demand accept me who i am

A bed but not sleep,
Books but not knowledge,
Food but not appetite,
Clothes but not beauty,
House but not a home,
Medicine but not health,
Luxuries but not culture,
Amusement but not happiness,
Friends but not friendship.

man su che man atale apano jankar manas ne koi jani sakto nathi manav badhe zutu bole man agad te pakday jay che

man to chncad che harami veda pan karave ane sara kam pan karave man  ne jitvu bahu aghru kam che jetlu agru kam ladkine raji karva malage atluj agaru kam man ne jitva ma lage

tame ek kahani kahu chu bus

ek bahi pase gana paisa hata badu suk sahebi hati te potane duniya ma sahu thi sukhi samajto hato pan te koi di hasi sakto nahto tenu karan te jani sakto…

સહેજ મારે તારા જેવું પણ થવું છે…

જબ હમ છોટે થે તબ જોર સે રોતે થે 
જો પસંદ હૈ ઉસે પાને કે લિયે
આજ બડે હૈ તો ચુપકે સે રોતે હૈ 
જો પસંદ હે ઉસે ભુલાને કે લિયે

સાંકડા વર્તુળમાં, જીવન મરતું રહે,

વસંતો વેરતા, નવું  કઈક મળતું રહે,

જીવનના આ સંઘર્ષમાં, મન ડગતું રહે,

કરીએ કઈક એવું જીવનમાં........................!

કે મર્યા પછી પણ, કોઈ યાદ કરતું રહે.

દોસ્તી કી ગેહારાઈ જુદાઈ મેં ભી હોતી હૈ.
બાતે તો હોતી રહતી હૈ.
પર બીના બાતો કી દોસ્તી જબ જિન્દા રહતી હૈ.
તભી ઉસમેં સચ્ચાઈ હોતી હૈ.

un k chale jaane k baad hum mohhbat nahi kar paaye kisi se,
ek choti si jindagi hai kis kis ko aajmate rahenge,
hua hai usse bichdne ke baad ye maalum,
k sirf wo nahi thi, uske sath ek puri duniya thi