કંકાલ બની ગયા

લીલા  પાન  જેવા  શમણા  ,પાપણ તળે ઢાળીને કંકાલ બની ગયા,

આંખમા  આંજેલુ  કાજળ  ,આંખો  સમક્ષ  આવી  અંધાર બની ગયા,

ચોર  લૂંટારાઓના  સરદાર  આજે , જગ  સામે  સરકાર  બની ગયા,

મા  બાપની મહત્વકાંક્ષાનું  રમકડું  ,આજે  સંતાન  બની  ગયાં

અનાયાસે  પાંપણ  ઢળે  એ તો ઘર,  અને  બાકીના  મકાન બની ગયાં

ઠસાઠસ  દુખોથી  ભરેલા  હૃદય , હવે  દુખોના  દાતાર બની ગયાં

સંબંધો મનથી  સાચવ્યા  એવા કે  ,મન  સંબંધોના…

પ્રેમથી આગળનું એક પગલું " મૈત્રી "

વિશ્વના આટલા માનવ મહેરામણમાં જે

આપણને પ્રેમપૂર્વક વઢી શકે અને

ક્રોધપૂર્વક ચાહી શકે એનું નામ મૈત્રી.

लड्डू – भारतीय संस्कृति,
जो दाने को दाने से जोड़ कर
उत्सव मनाने का सन्देश देती है |

केक – पश्चिमी संस्कृति,
जो काट कर, बांट कर
ख़ुशी मनाने को दर्शाता है |

             "ચાલ એકડો ઘુટીયે,  "



સાવ કોરીકટ પાટી, ચાલ   એકડો  ઘુટીયે,  

સૌ નીરશાઓને દાટી , ચાલ એકડો ઘુટીયે,  



ભાઈ મૃત્યુલોકમાં , કૈક   તો  કરવું  પડે છે,

પામવાને દાલ-બાટી, ચાલ એકડો ઘુટીયે,  



સ્વાર્થ કેરા સંબંધોમાં, આટલો શું ગૂંચવાયો,

મૂક કાતર છોડ આટી,  ચાલ એકડો ઘુટીયે,  



લ્યો, જગતને જીતવાનો, ભેદ કહી દઉં આપને,

પ્રેમનો પરફ્યુમ છાંટી,  ચાલ  એકડો  ઘુટીયે,  



છે જીવન રઘુવંશી નું ,  સાવ  સીધું  ને  સરળ ,

ક્યાય પણ ના દ્રાક્ષ ખાટી ,ચાલ…

નિચોવાઈ ને

સમી સાંજે અંતે, હું

પ્રેમે રંગાયો.

----------------

સમી સાંજે, હું

શુદ્ધ રંગે રંગાઇ

વ્યાપ્યો સર્વત્ર.  …

કસમ ખુદાના જ્યારે મારા ગળે તુ લાગે..
મજાલ શું આ ઉનાળા ની કે મને લૂ લાગે...

ફાંકડું જોબન :

સૈયર મારા, હવે કેમેય ના સહેવાય

ઉંબરે ઊભી હું, મારું હૈયુ ધકધક થાય

ઓરે સૈયર, અંગેઅંગ મુને લાગી છે લ્હાય

તારી નજર્યું પડે તો અગન ઠરી જાય

ઓરે સૈયર હવે કઈં ના સહેવાય

કાશ તું આવી જાય

ઓલ્યા વાસંતી વાયરે, જોને ઓઢણી લહેરાય

‘ને, અંગરખાની આશે મારી શરમ શરમાય

ફાગણના ફૂલે જાગ્યો કેસુડાનો રંગ જેમ

સુહાગી ફાગ લાગ્યો મારે અંગ અંગ તેમ

આ વાસંતી ફોરમ હવે કેમની ઝલાય ?

ફાંકડી, એ તો બસ ફેલાતી જાય,

ઓરે સૈયર હવે કંઈયે ના સહેવાય

આવને…

હકીકત છે દુનિયાનો દરેક માણસ એક-સરખો નથી હોતો , પણ એકવાર લાગણીઓ તૂટ્યા પછી લાગણીઓને વિશ્વાસ સાથે પરિચય નથી રેહતો !!

1) Leave the thing or matter which you can't handle.

2) Leave that field that you can't understand.

3) Never expect anything from anyone.

4) Always try to do best to fulfill your dreams and goals.

5) Never expect anything with anyone.

6) Always do that what your heart say to do.

7) Enjoy those things which you really like to do ( whether it is music, literature, painting or any else.)

8) Always live your life as an open book, never…

પોતાના સાયબર કાફેમાં બેઠા બેઠા ઊંડા વિચારમાં પડેલા આદિત્યને અચાનક એક પ્રશ્ન સંભળાયો, ‘માફ કરજો, શું હું આ કમ્પ્યુટર વાપરી શકું ?’

તેણે આગંતુક તરફ નજર કરી ૬૫-૭૦ વર્ષની ઉંમરના લાગતા એ પુરુષની ભાષા અત્યંત સૌજન્યભરી હતી, પણ એનાં ચોળાયેલાં કપડાં અમે અસ્તવ્યસ્ત વાળને કારણે જોનાર પર બહુ સારી છાપ નહોતી પડતી.

‘એક કલાકના ચાલીસ રૂ. ચાર્જ થશે.’ આદિત્ય કંઈક કડકાઈથી બોલ્યો. ‘ભલે, વાંધો નહીં. કયા કમ્પ્યુટર પર બેસું ?’

આદિત્યએ લંબાવેલા રજિસ્ટરમાં એણે વિશાલસિંઘ નામ લખીને પોતાની સહી કરી.…

આમ જોવું જોવું ને  પાછું ,

અનજાન  રહેવું......

આમ મળવું મળવું ને પાછુ,

અળગા રહેવું ....

આમ વાતો કરવી ને પાછુ ,

મૌન સહેવું......

આમ .............કરવું કશુય ના .....

ને પ્રેમ માં વહેવું........

I create a field of sand

and then a mound,

fun enough to be neck deep,

trivial it may seem, at the time,

...but it grabs hold,

the feet seem unable to free

the breath, few & far between

the power unseen,

and it continues to grow,

the mound ever so wide

the height rises,

the pleasure, then

that saturated the heart

begins to part

as if through a hole in the heart

I then,

wish for the ocean to come…

આવ તારું હું પણુ ભૂલી જઈને આવ તું,

જિંદગીમા પ્રેમનું અમૃત ભરીને ને આવ તું.

પ્રેમનો આભાસ આપી ને ગયો છે પ્યારથી

પ્રેમનું સ્પન્દન ફરી  મનમા લઈ ને આવ તું.

મૌનથી થાકી ગઈ છું હું તું આ સન્નાટામાં હવે…

हैराँ होना अगर उसे कहते है तो मंजूर है उम्रभर मुझे,
कि हसीन चहेरा तेरा मुझे तीर-ए-नज़र देखा किजे |

जनक म देसाई

વિચારોનું Recycling

ઈશ્વર કેવો છે નહીં, પણ કેવો હોવો જોઈએ...???

ઈશ્વર કોણ છે??.. ઈશ્વર ક્યાં છે??.. વળી એ દેખાવે કેવા છે??…..એ શું કરે છે, કયાં રહે છે?.....કોની સાથે રહે છે??...એમનું સગુંવહાલું કોઇ છે કે??.....

આવા અઢળક સવાલોના જવાબમાં એક શબ્દથી લઈને ગ્રંથોના ગ્રંથ ભરી શકાય. આપણા પૂવૅજ ઋષિઓએ, મહાત્માઓએ, સાધુસંતોએ, ભગતોએ, ભકતોએ અને લખવૈયાઓએ થોકબંધ અને હકડેઠઠ લખ્યું છે મારા ભઇ !! એમણે લખેલા વેદો, ઉપનિષદો અને પુરાણો વાંચવા…

" કયાં હતા શેક્સપિયર,

જયારે હું વરંડામાં ઊભી હતી ? એ બારી નહોતી, વરંડો હતો. તેમાં શો ફેર ?

તે  ઘર એક સામાન્ય ભાડાનું ઘર હતુ, ધનવાનનાં ઘરનો વિશાળ વરંડો નહોતો,

અને તે નીચે હતો, રસ્તા પર, બગીચામાં નહોતો

ત્યાં કોઈ ભીંત નહોતી પણ એક "માધવીલતા"( વેલ) તો હતી

ભલેને બગીચો ન હોય, પાસે જ રસ્તો હતો.

કલકત્તાનાં એ ગંદા રસ્તા પર ફૂલ ખીલ્યાં નહોતાં,

તે છો ને ન ખીલ્યાં હોય - એટલા માટે એ તુચ્છ ઘટના થઈ ગઈ !

મેં તો આશા રાખી હતી કે જે ક્ષણે તે વિદાય લેતો હતો…

तमाशा देख रहे थे जो कभी,

मेरे डूबने का मंज़र देखकर ..

आज तलाश में मेरी निकले हैं ......

कश्तियाँ…