સ્થળમાં કે જળમાં અધિકાર કોનો ?

હું હરખપદુડી છોરી-------દીપક ત્રિવેદીહું હરખપદુડી છોરી !

આંખ અડાબીડ દરિયો----------દીપક ત્રિવેદી

આંખ અડાબીડ દરિયો છે ને હું છું ...છલોછલ... છલ... છલ... છલ... !

આ મારામાં સાંવરિયો છે ને હું છું ...છલોછલ... છલ... છલ... છલ... !

આ રણઝણતા ઝાંઝરીયા ....

હેય અમે શ્વાસ માં ભરિયા --

ઈ મન સાગરમાં ભરિયો છે ને હું છું ...છલોછલ... છલ... છલ... છલ... !

આંખ અડાબીડ દરિયો છે ને હું છું ...છલોછલ... છલ... છલ... છલ...…

" એ જ સમજાતું નથી ...."



કોણ ડાહ્યો કોણ ઘેલો એ જ સમજાતું નથી .

કોણ ગુરુ કોણ ચેલો એ જ સમજાતું નથી .



આંખના પલકારમાં લાખને લૂટાવતો ,

રાખમાં ક્યારે ભળેલો એ જ સમજાતું નથી .





સત્ય કેવળ સત્ય છે એ વાતને જાણી છતાં ,

જૂઠને સોળે ચડેલો એ જ સમજાતું નથી .



શબ્દમાં તું મોન માં તું ધરા તું વ્યોમમાં ,

સર્વ માંહે ક્યાં રહેલો એ જ સમજાતું નથી .



આંખ દેખે કાન સુને પણ હૃદય તો બંધ છે,

"રઘુવંશી" જીવતો કે મરેલો એ જ સમજાતું નથી .



કેતન મોટલા…

દિવસે દિવસે થોડો થોડો મરી રહ્યો છું,

હું મારા પડછાયાઓ થી ડરી રહ્યો છું.



ઇરછાઓ ને સપનાઓ ની યાદી ઘણેરી,

લોન ની માફક હપ્તે હપ્તે ભરી રહ્યો છું.



મંદિર મસ્જીદ ફરી ફરીને ચરણો થાક્યા ,

હું મારી માંહે ને માંહે ફરી રહ્યો છૂ.



ભીતરનો ખાલીપો ક્યાં જઈ પુરવો બંધુ ,

અંતરના અંતરને પૂરો કરી રહ્યો છું.



દેવ…

एक ग़जल हिंदी में प्रेषित कर रहा हूँ

कृपया इसे प्रतियोगिता में शामिल

करेंगे ।

एलाने-हुक्म

स्याही डॉट कोम नाम- डारोहितश्याम चतुर्वेदी "शलभ"

चली है रस्म के कोई न सर उठा के चले ।

नज़र झुका के चले,ज़िस्म-जां बचा के चले।

अंधेर नगरी यहाँ राज सिर्फ़ अंधों का,

बीनाई जिसके है वो पट्टियां लगा के चले।

जो बेकरार थे लाने को ज़मी पर सूरज ,

दिये उम्मीद के सब अपनी वो बुझा के चले।

न दरिंदों की कोई शक्ल न हदूद कहीं,

है जिसमें गोश्त-लहू सबसे वो…

Aankho se ek tasweer door ho rahi hai, Haatho ki ek lakeer kho rahi hai.

Paas hai, par Saath nahi.

Jo beet raha hai use koi ahesas nahi.

Aey Zindagi tu kyu gumsum ho rahi hai.

Samay tham gaya hai, par subah ki shaam ho rahi hai.

Aass paas hai pani bahot par pyaas nahi.

Kab Khatm hogi ye aas, iska andaaz nahi.

Mainkhane mein jo chin jaati hai vo muskurahat, barkarar rakhi hai. 

Takdeer khafa hai, par ummeed rok rakhi hai.

Tasweer door…

avo ramat ramiye prem ni ramat ramiye fulo ni ramt che kata ni ramat che duko ni maja laiye suk ni ramat che ramvu che mare ramvu che ramat ramva vada ni shodh che har ni maza che jit ni mahek che himat ane man  ni ramat che nache nache aaj maru man aa ramat sathe nache

સોગઠી મારી અને તારી, નિકટ આવી હશે,

એ ક્ષણે નાજુક રમતને મેં તો ગુમાવી હશે.



ના ઉઘાડેછોગ નહીંતર આમ અજવાળું ફરે.

કોઇએ ક્યારેક છાની જ્યોત પ્રગટાવી હશે



હાથમાંથી તીર તો છૂટી ગયું છે ક્યારનું,

શું થશે, જો આ પ્રતીક્ષા-મૃગ માયાવી હશે !



આપણે હંમેશ કાગળનાં ફૂલો જેવાં રહ્યાં,

તો પછી કોણે સુગંધી જાળ ફેલાવી હશે ?



હું સળગતો સૂર્ય લઇને જાઉં છું મળવા અને,

શક્ય છે કે એણે…

વાત એના કાનમાં કહેવી હતી,
...ફૂલમાંથી એટલે અત્તર થયો,

........ઉંબરે એ રોજ પૂરે સાથીયા
સ્પર્શ એનો પામવા પથ્થર થયો.

-કવિ મધુસુદન પટેલ

કોરો કાગળ લખવા બેઠો, સગપણ તાજા કરવા બેઠો
દપૅણ સામે જાત ધરી ને, આપસ માં મળવા બેઠો
સાંજે બચપણ યાદ કરી ને,પાંચીકા થી રમવા બેઠો
દરિયો હોડી મોજ હલેસા,કુદરત ને માણવા બેઠો

આપણી સ્યાહી ના Arti Parikh ની નવલિકા "વાંઝણા વિચાર" મોનિટર મેગેઝીન ના એપ્રિલ અંક માં પાના નંબર 60 પર લેખિકા નો પરિચય તથા ફોટા સાથે છપાઈ છે. ખુબ ખુબ અભિનંદન...

આ સમાચાર નો શ્રેય khayti ને જાય છે....

જો ઉનાળા તારી ઋતુનું સ્વાગત કેવું થાય છે ,

સારે તમાશબિન ખડે હૂએ થે ઇસ ઇંતઝાર મેં

કબ મૈં ટૂટ કર બિખર જાઉં ઇસ ભરે બાઝાર મેં

ઉઠા કર લે ગયે  વો મેરે વજૂદ કા હર એક ટુકડા

અબ યે ખબર છપેગી કલ કે અખબાર મેં

-          જિતેશ ગોર

હું રે ગરીબ ...હું રે ગરીબ ,

આ આલમમાં ખુબ જ ઘૂમ્યો ,

જીવન સામે ખુબ જજુમ્યો ,

કથની મારી અજીબ .........૦ હું રે ગરીબ ...હું રે ગરીબ ,



ઘરમાં ખાવા ધાન નથી ,

પીવાને પયપાન નથી ,

ભાંગ્યા તૂટ્યા ઠીબ .........૦ હું રે ગરીબ ...હું રે ગરીબ ,



અંતરમાં ઉછળે અભરખા ,

પગમાં ના પૂર્યા પગરખા ,

ના ચાલી…

हम जा रहे हे छोड़कर दुनिया तुम्हे मुबारक ,
अब जिंदगी की सारी खुशिया तुम्हे मुबारक

जीवन सदा तुम्हारा फुलो सा मुस्कुराये .
एक बूंद भी कभी तेरी पलकों में न आये ,
जेलेंगे सारे कांटे बगिया तुम्हे मुबारक ..
अब जिंदगी की सारी खुशिया तुम्हे मुबारक

कभी लौटके न आऊंगा तेरे जीवनमे ,
मेरा नाम भूल जाना अपने मनसे ,
ये गाव और सारी गलिया तुम्हे मुबारक...
अब जिंदगी की सारी खुशिया तुम्हे मुबारक

00० केतन मोटला "रघुवंशी" ....

યાદ રહે   એક વાત પ્રિયે

પ્રથમ   મિલન ને   ટાંકણે

ચારે  દિશા   લઇ   સિમટી

વિસ્તરી  જવું  છે  આપણે

    -----રાજેશ ઉપાધ્યાય