મારી ગલી માં રખડતા

પેલા કુતરા ની હાલત

કોઈ નથી જાણતું...

એની અણીદાર આંખો ,

આંખો માં કેટલી વ્યથા

કેટલી વ્યાકુળતા છુપાયેલી હશે,

કોઈ નથી જાણતું ..

ને રસ્તા પર ક્યાંક કોઈ પ્રેમ થી

પીઠ પર હાથ ફેરવશે

જે શાંતિ,પ્રેમ ને હૂંફ મળતી હશે

કોઈ નથી જાણતું ..

એનું હાંફવું,

રાતો માં આકાશ સામે જોઈ બૂમો પાડી

કૈક માંગવું

એ માંગણી એ વ્યાકુળતા

કોઈ નથી જાણતું .

પગ પણ ચાટવા…

વિશ્વાસ નો એક તાતણો લઇ વણવા બેઠો રિશ્તા ની દોરી
કેટલાક ને તો દેખાણો જ નહિ તો કેટલાક ને લાગ્યું ક્યાં આફત વહોરવી
કેટલાક ને ગમ્યો ના એનો રંગ તો કેટલાક ને ના આકાર
microscope માં પણ ના દેખાણો એટલે કર્યો અસ્તિત્વ નો ઇનકાર
હૃદય નું થાય છે પ્રત્યારોપણ એટલે લાગણી નો શો ભરોસો
મન તો વિચારી લે ફાયદા ની વાત એટલે મન નો પૂરો ભરોસો
ને "સુરજ" આજ બેઠો ગૂંથવા વિશ્વાસ ની દોરી
જો હોઈ તાતણો તો મિલાવો બાકી રહેશે અધુરી
"સુરજ"

~~..સુખની સુગંધ..~~



ગંધ જો રહે પટલોમાં બંધ

કેમ કરી પામે મરુતનો સંગ?

કળીનું જોબન કરશે તેણીના સરવાનો પ્રબંધ..!!



વરે એ જ્યારે સુખને સંગ

અજરઅમર થાય,પમરે સુગંધ

ચિત્ત મોહવાનો કસબ નિજ હસ્તક અકબંધ..!!



દુઃખનો જો ઘડીક ચઢે રંગ 

ભટકે કણકણ, ભમે દુર્ગંધ

દુઃખની લેખણી લખશે એક દી' સુખનો નિબંધ..!!



'દ' થી 'સ' ભણી કેડી…

બહુ જ થોડા 'ચસકેલ' જ દિલચસ્પ લાગે છે;

આલમ આખું એની પાછળ જ ભાગે છે.

જે સાવ 'ઘેલું' ભાસે છે;

પળવારમાં એ જ બાજી બદલી નાખે છે.



બહુ નોખા અંદાજ છે એના,સાવ અલગ રીવાજ એના...

ખૂટે નહિ જોમ, વાતો એની દોમદોમ ;એના વિચારે ચડી ફૂલ્યું ના સમાય (મારું) રોમ-રોમ.



ગણતરીબાજ જરાય નહિ; પણ ભાવિમાં ક્ષણિક ઊંડી છલાંગ ના લગાવી જાણે એવો કાચોય…

રસ્તો તો સીધો હતો, પણ ફંટાઈ હું ગયો,
નસીબદાર કે સૌ ગલીઓ ઘર તરફ ગઈ.

...જનક

રથયાત્રા….રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

   અષાઢનાં કેવાં હેત ભર્યાં વધામણાં અષાઢી બીજે? ભગવાન નગરજનોને દર્શન દેવા નગરની વાટે રથમાં વીચરે અને ભાવવિભોર ભક્તો શ્રધ્ધાના સાગર થઈ આનંદ માણે.  વર્ષની સુખાકારી સારા ચોમાસા પર નિર્ભર હોય…

ભીડ થી ભરેલી આ દુનિયા માં એક ચહેરો ગમી ગયો .......
જોઈ ને એ ચહેરો એને દુનિયા બનાવી બેઠો .......
વારંવાર કરી ને દુઆઓ ખુદા ને પજવી ગયો ........
એને મારી બનાવતા કોણ જાણે હું એનો બની ગયો ...

દુનિયામાં બે પ્રકારના માણસો છે;
કેટલાક ખંડમાં આવે છે અને આવતાની સાથે કહે છે " લ્યો હું આવી ગયો."
અને કેટલાક એવા છે જે આપણને જોતા જ કહે છે." હાશ ! તમે અહી છો."

તારું હોવું જયારે સફળ થઇ જાશે.
નમન કરવાનું સ્થળ થઇ જાશે.
એક પગલું હું ભરું, એક તું ભર;
મારગ આપણો સરળ થઇ જાશે.
પુરાવો ના માંગીશ કદી પ્રેમનો,
અકારણ નયન સજળ થઇ જાશે.

પ્રેમ કર્યો છે વાલમ હવે મારો વાંક નહિ પૂછું, 
ફાંસી દો મને, છેલ્લી ઈચ્છામાં કાંક નહિ પૂછું;
સ્નેહીનો સરવાળો, ગમતાનો ગુણાકાર કરશું,
બાદબાકી અને ભાગાકારનો ગુણાંક નહિ પૂછું.
અધુરી એ મુલાકાત અને અધૂરા એ ઈશારા,
તમને ગમ્યું તે ખરું , પ્રેમનો પૂર્ણાંક નહિ પૂછું.
અવગણના તો છે બસ તારી મના ની વાત,
મને ગુમાવ્યાનો રંજ તમારો ફાંક નહિ પૂછું.

Kal main tumse mile

Bahut baatein karni thi per ek khamoshi thi

Mere shabd the mere pass per ek tanhai thi

Shaant thi samunder ke lehnren per ek  akrosh tha

Dil main tha toofan  per ek tanhai thi

Saath saath chal rahe the hum per ek doori thi

Haath pakkad rakha tha per ek tanhai thi

Saath rahoge  tum mere ,yeh ek vaada tha

Saanjh dhalte hi per ek tanhai thi

Kal main tumse…

લાશ ની ઈચ્છા ક્યાં કદી પુછાય છે??
એની તો બસ કાઢી જવાની રાહ જોવાય છે,
તને વહેમ છે કે તારા વગર જીવું છું હું,
મોત ને તો વર્ષો થયા આ તો ફક્ત શ્વાસ લેવાય છે,

અરમાન જિંદગીના અજબ છે આશા મનની ગજબ છે. 
કોઈને જિંદગી પર પ્રભુત્વ મેળવવું છે તો કોઈને ચંદન બની વહેચાય જવું છે. 
કોઈને પડછાયો બની સંવેદન થાવું છે તો કોઈને દર્પણ બની દેખાઈ જવું છે. 
કોઈને વૃક્ષ બની છાયડો આપવો છે તો કોઈને ધૂપ બની મહેકવું છે. 
કોઈને ફૂલ બની મહેકવું છે તો કોઈને પથ્થર બની પુજાવું છે. 
અહી અરમાન છે સૌના મોટા બસ બધાને નદી નહી સાગર બની જવું છે.

kise hum apna kahe, yahaa sabhi anjaane lagte he

kuchh nasamaj to kuchh diwane lagte he

badi vikat ghadi he, sabhi ko apni-apni hi padi he???

જિંદગી.............................................,

મંદ હાસ્ય લાવીને, સદા હું હસતી જ રહીશ !
જખ્મો દુ:ખ આપે તો, પ્રેમથી સહેતી જ રહીશ !
પણ.................................................,

રડું આવશે તો, વાંસળી જેવું મધુરું જ રડીશ !

આરતી ભાડેશીયા.(7.7.2013)

क्या हुआ अगर हम साथ-साथ नहीं,
दोस्ती में शर्ते कहाँ रखी जाती है?
फासले चाहे कितने भी बड़े क्यूँ न हो,
हर बात शब्दों से कहाँ कही जाती है?

बहुत देर हो चुकी होगी जब तुम लौट के आओगे,
मैं टूटे हुए दिल के टुकड़ों से उठकर चली गई होगी,
ले जाना वो अमानत जो मैंने अंत तक सम्हाली है,
इतना बता दो, क्या कहोगे जब मेरी याद आएगी?