આંખો ભલે બે, પણ એ જે,

જુએ તે એક જ !

પગ ભલે બે, પણ એની,

મંઝીલ તો એક જ !

કાન બે ખરા પણ એ જે,

સાંભળે તે એક જ !

હાથ બે ખરા પણ એનું,

લક્ષ તો એક જ !

પતિ અને પત્ની બે જણાં,

પરંતુ તેઓ એકત્વતાથી સુંદર.

તરત આખો ખોલી ને જોઇસ નહી ...તું 
મને સપનું બની થોડી વાર રેહવાતો દે... 

ગુલમહોર નાં ફૂલો પર તારી 
આંગળી ની છાપ હજુ એમ જ છે 
પણ આમ મોઘમ ઇશારે નાં વર્તાવ 
તારી હાજરી .....

બસ એકવાર અણધારી ઘડી માં આવી તો જો 
હકીકત ની દુનિયા ભુલાવવાનું મારું વચન તને 

--પ્રિયમ--

કર્યો સંકલ્પ , કરવું છે ખાલી આજે હૃદય નાં ઊંડાણ ને આજ 
ના જ નીકળે તોડ્યા વગર કદી , જેમાં તકલીફ પડે અપાર .. 

કરી ને ખાલી , સહેજ અઘરૂ ને વધુ વસમું લાગ્યું 
પણ ... હવે હળવો લાગે છે મુજ ને હવે મુજ નો ભાર 

--ભારત--

કર્યો સંકલ્પ , કરવું છે ખાલી આજે હૃદય નાં ઊંડાણ ને આજ 
ના જ નીકળે તોડ્યા વગર કદી , જેમાં તકલીફ પડે અપાર .. 

કરી ને ખાલી , સહેજ અઘરૂ ને વધુ વસમું લાગ્યું 
પણ ... હવે હળવો લાગે છે મુજ ને હવે મુજ નો ભાર 

--ભારત--

Duao pe humari aitbar rakhna,Dil me apne na koi sawal rakhna,Dena chahte ho agar khushiya hume to bus aap khush rehna aur apna khayal rakhna.

આંખોનાં ખારાં સમંદરને ઉલેચવાનું રહેવાદો, બસ બહુ થયું! હવે રડવાનું રહેવાદો . યાદોનું તોફાન બહુ બેકાબૂ બન્યું છે , સમયના દરિયા માં હવે તરવાનું રહેવાદો. સતાવે રાતભર શમણ!ઓ તમને તો ; મયખાનામાં જાઓ હવે ઊંઘવાનું રહેવાદો . મળી જાય જો કોઈ મિત્ર જીવન સફર માં, છે એ જ મંઝિલ હવે ચાલવાનું રહેવાદો. ડૂબી જવાય જો સાકીની નઝર પડતા જ , શરાબ છોડી દો હવે પીવાનું રહેવાદો . - જિતેશ ગોર

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151416595526548&set=a.255717946547.149068.252382316547&type=1&relevant_count=1

In India, we and many politicians talk about utilization of ampoule of sun light for power... all politicians just talk in speech but Modi make it reality... this is vision... Narendra Modi is…

આભાસ ના ઉજાસ માં આશાને જીવંત રાખે છે !



હાર નો રંજ નહિ ! થાય વ્યાકુળ જોઈ જીત બીજાની !

સમય સાથે ફરી ગઈ વ્યાખ્યા માનવ ની ! હવે તો 



આ માણસ જ ! વગર માણસાઈ નો એ જ માણસ !!!…

ઝીલ્યું ચોમાસું ઝરમર ઝરમર….રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

ગાજ્યાં ગગન ઘોર ગડગડ

ઝબૂકી વીજળી ઝળહળ ઝળહળ

અંગે ઓઢ્યું…

अजब आबो हवा हे इस शेहेर की ज़ख्म देखो तो,

के बारिश भी नहीं होती, मगर हम भीग जाते हे

बयाने हाल करना था, सियाही साथ क्या देती,

(यहाँ इसे स्याही.कॉम से न जोड़े)

बयाने हाल करना था, सियाही साथ क्या देती,

कलम जब भी उठाते हे, ये कागज़ भीग जाते हे.

हमें ये जान के जाने ज़रा अफ़सोस क्यों…

Kab milli thi,

kab bichhadi thi,

hame yaad nahi

zindagi tujko to bas,,,

khwab mein dekha hamne..

          (??)

રહું છું યાદમાં તારી મને ચર્ચામાં રસ છે ક્યાં !
ફરક રેખા હું ક્યાં દોરું? પ્રણય ક્યાં છે,હવસ ક્યાં છે !

ભલે બેઠો હજારો વાર એનો હાથ ઝાલીને,
પરંતુ એ ન સમજાયું હજી પણ નસ ક્યાં છે .

સમય ચાલ્યો ગયો, જ્યારે અમે મૃગજળને પીતા’તા,
હતી જે એક જમાનામાં હવે એવી તરસ ક્યા છે !

અહીં તો એક ધારી જિંદગી વીતી છે વર્ષો થી,
તમે માનો કે જીવનના બધા સરખા દિવસ ક્યાં છે.

વરસે ઝડી વર્ષાની વ્હાલમા
વ્હાલમા નીંદ ન આવે
પ્રણય ઘડી પાગલ થઈ સજની
સજની આમ સતાવે રે
…વ્હાલમા નીંદ ન આવે

વાદળીની વણઝારે વ્હાલમા
વ્હાલમા આભ ધ્રુજાવે રે
વીરહીણી એ થઇને સજની
સજની નીર વહાવે રે
…વ્હાલમા નીંદ ન આવે

વીજ બની ધનુ કામનું વ્હાલમા
વ્હાલમા ઉર મૂંઝાવે રે
એજ ધરાને મેઘની સજની
સજની પ્રીત સુહાવે રે
…વ્હાલમા નીંદ ન આવે

પાસ આકર સભી દૂર ચલે જાતે હૈ 
હમ અકેલે થે અકેલેહી રહ જાતે હૈ 
દિલ કા દર્દ કીશકો દિખાયે .
મહલમ લગાને વાલે હી ઝખમ દે જાતે હૈ

मिलते थे रोजाना

हम लोग भी...

कभी मीठा तोह

कभी सुपारी डलवाके

चबाते थे पान ...

कभी अपनी परेशानी

सिगरेट के धुएंसे

उधारीमें निकालते थे !!

थोड़े ख़्वाब थोड़ी ख्वाइशें

थोडा बादशाही रुआब...

कहाँ गए ये हमारे

टपोरी से दोस्त ..

शायद उलज गए

वोह दुनियादारीमें...

अब रह गया अकेला वोह

दिलका अड्डा ...

जहाँ मिलते थे रोजाना

हम लोग भी!!!…

સપના ચોરી ગયો તું !

ઉજાગરા મુકતો ગયો તું !

મારા સમસ્ત અસ્તિત્વને મારામાંથી ખાલી કરતો ગયો તું!

સાવ નિસ્તેજ બની ગઈ હું,

વિરહ કે જેને યાદ કહેવાય !બસ એ જ મુકતો ગયો તું !

થયું તો એમ જ હતું મને !  આવે જયારે પણ તું !

ચોરી લઉં તને તુજથી !

પણ !

તારા સંમોહિત સ્પર્શના જાદુમાં નજરબંધ કરતો  ગયો તું !

હવે મને જ નથી સમજાતું કે ! તું આવે છે કયારે ને જાય છે કયારે !

કેમ આટલો નિષ્ઠુર બનતો ગયો તું !

હજી પણ તારી ઉષ્માની અસરના પ્રભાવનું…