અમાસ ની રાત

ચાંદ નથી

તે અફસોસ માં વીતે,

તો તારા નું સૌંદર્ય કેમ માની શકાય..?

નિત્ય સવારે દર્શન તમારું,

જાણે કે
વહેલી પરોઢે
આભ ની આંખેથી
છૂટ્યું તેજ કિરણ
આવી ને અજવાળે
તરસતા બિંદુ ને

જાણે કે
લાગણીના તારથી
બાંધી ને
તું મને લઇ જાય
આભને મોભે બાંધેલ હિંડોળે
તારી સંગે ઝૂલવા

નિત્ય સવારે દર્શન તમારું,
ખુબ છે પ્યારું

.........જનક

सितमगर की गुफ्तगू का क्या सबब, वो जो अपनी बनाई पीता है
पुरकैफ कैसे समज़े वफ़ा हम, वो तो बेवफाई के दरिया में डूबा है  … जनक

આજે સવારે

ઘેરથી નીકળ્યો જ્યારે

જે સ્મિત જોયું, ચહેરે તમારે

તે ...કેવું મીઠું લાગ્યું ત્યારે !

ને શેરી પરથી

ગાડીની બારીમાંથી દેખાતા

લાગણી ઉછાળતા

તમારા હાથ ને સાથ આપવા,

મેં પણ જે હાથ-સાદ આપ્યો

તે ...પડઘાઈ ને પાછો આવ્યો

જેમાં વણબોલ્યું તમારું

‘આવજો' સંભળાયું

..’ને મને સંભળાયું

કે “વહેલા ઘેર ‘આવજો' “

ને દ્રશ્ય દેખાયું

આવતી સાંજનું

ઉંબરે ઉભી પ્રતીક્ષાનું

હૈયે ઉભરતા ઉમળકાનું

...ને દ્રશ્ય ઉભરાણું

મારા ય…

आश्चर्य में डूब गया

जब पता चला

ना पसीना आया

ना थकान हुयी

मंजिल तक पहुँच गया…

हमने भी
क्या किस्मत पायी है
चोट भी खाई तो
अपनों से
परायों से खाते तो
सिर्फ ज़ख्म सहलाते
कम-स-कम ऐतबार पर
ऐतबार तो नहीं खोते
डा.राजेंद्र तेला,निरंतर

એક ખોબામાં મારી હથેળી આખોય દરિયો ભરે

અમાસની રાતે આખેઆખો મારો પડછાયો પડે



મારી લાગણીઓ થોડીક ભીનાશ કેળવી લેશે

તડકાચ્છાદિત જીવનમાં જો તારો છાંયો પડે



મારી આંખોમાં કોતરેલો એક સંદેશ વાંચજે,

બાકી તો મારા વિષે કેટલાય અભિપ્રાયો મળે…

કેવો ખુદા મળ્યો છે ભલા શું કહું 'મરીઝ'
પોતે ન દે, બીજાની કને માંગવા ન દે.

- મરીઝ..

બોમ્બ ધડાકા વખતે ઝખ્મી થયેલા ભાઈને TV પત્રકાર પૂછી રહ્યા હતા..
હા...તો ..બોમ્બ પડ્યો ત્યારે ફૂટેલો હતો ??
ઝખ્મી : ના ...ત્યારે તો એવો સુંદર લાલ ટામેટા જેવો હતો ...ને પછી રગડી મારી તરફ આવ્યો ને શરમાઈ ને બોલ્યો "ધડામ .."

અનિલ જોશીનુ ગીત હોઇ એમ મારી આંખોના ગીત કોઇ ગાય છે

મારા સરનામે કાગળ લખાય છે



ચારેકોર અચરજના ધોધમાર છાંટાને નીતરતા ઝાડ હેઠ ઉભો

લોટરીની જેમ મને લાગ્યુ છે ઝરણુને ઝરણાથી ઝળહળ છે કુબો



બત્તીની જેમ હવે ઓન તમે થશો એવી ઘર અંદર સ્વીચ એક નખાય છે

મારા સરનામે કાગળ લખાય છે



ચેકેલી વારતાનો અંત એવો જડ્યો કે આખુય ગામ થશે રાજી

આપણાય ઓરડામા વાંછટનો રંગ અને પાછી લીલાશ થશે તાજી



પીંછાને,…

कवि हूँ मैं... 

बंद आँखो को खोल नई सोच को जगाने दो ज़रा, 

सूरज की नई किरनो से नहाने दो ज़रा, 

       कवि हूँ मैं,मुझे कहने दो ज़रा... 

बारिश से भीगी माटी को सूंघने दो ज़रा, 

रंग-बिरंगी फुलो के उपवन मे टहलने दो ज़रा, 

       कवि हूँ मैं,मुझे कहने दो ज़रा... 

मंद मंद बहते पवन से कुछ पूछने दो ज़रा, 

कोयल के मीठे स्वर से स्वर मिलाने दो ज़रा, 

       कवि हूँ मैं,मुझे कहने दो ज़रा... …

मैं आज

तुम्हारे अंदर पिघल रहा हूँ जैसे

तुम सदियों पहले बहती हुई

लावा की नदी थी और

आज मुझे देखकर ठहर गई…

પતંગિયાની પાંખે વેહતી વસંતની સવારી

ફૂલોના વૈભવથી છલકે ઉપવન કેરી ક્યારી

કૂણાં રતૂંબડા પર્ણોથી લચોલચ છે દ્રુમડાળી

ઊરે  ઊમટે   અઢળક  નૂતનતાઓ  ન્યારી

નવપલ્લવિત પુષ્પોની, કરી  પ્રભૂએ લ્હાણી

ફૂલો પર ફેંકી  જાણે   મેઘધનુષી પિચકારી

પર્ણો સોંસરવો વહી રહ્યો મીઠો મધૂર સમીર

લાગે જાણે ક્રુષ્ણે એની વાંસળીમાં ફૂંક  મારી

કોયલના ટહુકાથી  ગુંજે મન  કેરી  વનરાઈ

પંખીના  કલરવમાં વાતો વસંત કેરી પ્યારી

નભ  કેરે  અંગણીયે આવી ઉષા…

मैं कठपुतली नहीं हूँ

जैसे चाहो नचा लो मुझ को

मैं मदारी भी नहीं हूँ

जैसे चाहूँ नचा लूं किसी को

मैं एक साधारण इंसान हूँ

नचाना चाहो तो प्यार से

नचा लो मुझ को

गले…

ઉત્તમ કાવ્ય ભાવ ઉપજાવી
..આવડે તેવી કવિતા કહેવી
સુંદર અલંકારોથી સજાવવી 
શ્રોતાની તદુરસ્તી જાળવવી .

===પારસ હેમાણી===
તા.૦૩/૦૩/૨૦૧૩

क्या तुम जानती हो?

जब भी मेरे साथ लड़ती रहती हो

गुस्सा कर देती हो और मैं

हमेशा चूपचाप सह लेता हूँ



क्या तुम जानती हो?

कि मैं जानता हूँ कि तुम अब भी उसे

भूल नहीं पा रही हो और मैं

तुम्हारे जीवन में बारिश की बौछार बनकर

आ गया हूँ



क्या तुम जानती हो?

मेरे प्यार से तुम भीग जाती हो फिर भी

तुम उस बौछार की बूंदों में पूरी तरह

भीग ही नहीं पाती हो फिर भी थोड़ी सी

ठंडक महसूस होती है जो तुम्हारे लिए

सुकून मात्र है …

प्यार सच्चा हो अगर तो

खोता नहीं, टूटता नहीं, छूटता नहीं

आशा-अपेक्षाओं का अजगर

जकड लेता है, तोडने लगता है

विश्वास को, हावी हो जाता है अगर…

हमारे

अहसासों की धरती पर

पल रहे हैं कुछ खट्टे-मीठे

सपने



जो मुखौटे को चीरकर

दिल की तलहटी में फलते हैं…

એક નારી નો જ્યાર થી મારા હૃદય માં પ્રવેશ થયો ...

નિર્દોષ માંથી હું સીધે-સીધો "પરિપક્વ" થયો ,

બાકી આ "હૃદય" તો શરીર નું માત્ર એક લઘુતમ સામાન્ય "અવયવ" હતુ

-સહજ