પ્રેમ એટલે સમર્પણ, પ્રેમ એટલે સત્ય અને પ્રેમ એટલે અનપેક્ષિત ચાહના.પ્રેમ માનવ જીવનને અદ્ભુત આનંદ આપનારી કળા છે.

તમે કોઈ પાત્રને દિલોજાનથી ચાહો તો તેમનું સન્માન કરવાની સાથે મર્યાદા અને સમર્પણની ભાવના રાખવી. પ્રેમમાં કઈ લેવાનું હોય નહિ બસ નિસ્વાર્થ ભાવે આપતા જ રહેવું. એવું કહેવાય છે કે પ્રેમ માં પડ્યા પછી આસપાસની દુનિયા રંગીન બની જાય છે.

તમારો પ્રેમ સામેની વ્યક્તિ માટે બોજ ન બને તેનો ખ્યાલ રાખવો, પ્રેમ બંધન નહિ પણ મુક્તિ આપે છે. પ્રેમ એટલે સામે ની વ્યક્તિને સમજવાની કળા.

જીવનમાં જે ચાહીએ તે પામી ન પણ શકીએ તેવું પણ બને તેમ છતાં સામેની વ્યક્તિ ને ખુશી ખાતર સમય અને સંજોગો અનુસાર રસ્તો કરી આપવો એ પ્રેમનું સાચું સન્માન છે

માનવ માનવ ને પ્રેમ કરે એ સારી વાત છે પણ માનવ પ્રભુને પ્રેમ કરતા શીખી જાય તો એ ભક્તિ બની જાય. ભક્તનો ભગવાન પ્રત્યેનો પ્રેમ એક અહ્લાદક અનુભૂતિ છે.વ્રજની ગોપીઓનો કૃષ્ણ ને ચાહવું, રાધાજીનો સમર્પિત પ્રેમ અને મીરાંબાઈ નો કૃષ્ણ ભક્તિ રૂપી પ્રેમ અંતરને આનંદ આપનારા છે.

પ્રેમ નામના અમૃતરસને શ્રધ્ધા, ભક્તિ અને સમર્પણના ભાવથી પામી જનારનું જીવન ધન્ય છે.

ટહુકો :     સંસાર રૂપી  સમુદ્રનું  મંથન  કરતા  પ્રેમ  રસને
               પામવાનો અવસર ગુમાવનાર નો ફેરો ફોગટ છે.

                     કેતન મોટલા "રઘુવંશી"
                    લખ્યા તા. 30/04/2015