Made in India
એક એક શ્વાસે
આપું છું મૃત્યુને
હાથતાળી,
એ જીંદગી, તારી
સાથે રમત નીરાળી.
-મનીષા"જોબન "
Added by Manisha joban desai on June 22, 2016 at 9:19pm — No Comments
એક નવો સત્યાગ્રહ
વિકાસ પામી રહેલ ગામ માનપુરાની સ્કુલનાં આચાર્યા રાજલતાબેન નો રોજનો નિયમ તે લાઈબ્રેરી પર થતા જાય,વાંચવાનો ખુબ શોખ .શહેર થી પરણીને અહી આવ્યા ત્યારે તો ગામમાં બહુ થોડી મહિલાઓ શિક્ષિત .પણ જીદ કરીને શાળાનાં શિક્ષકની નોકરી એ જોડાયા અને ત્રણેક વર્ષથી આચાર્યા તરીકે .બધાંના વિરોધ છતાં સાસુજી અને પતિનો ખુબ સપોર્ટ .",હાય.... હાય આવા મોટા ઘર ની વહુ નોકરી કરે ".થોડો સમય ગામલોક માં ગણગણાટ ચાલ્યો.
ગામની લાઈબ્રેરી ને પણ કમ્પ્યુટરથી સજ્જ કરી…
Added by Manisha joban desai on June 22, 2016 at 9:14pm — No Comments
વિનયભાઈ સાંજ પડ્યે બારીમાં બેસીને રોજ સામેના બાગમાં રમતા બાળકોને જોયા કરતા .દીકરો અને દીકરી બંને વિદેશમાં સ્થાયી થયા હતા . પત્નીનાં અવસાન પછી બીઝનેસમાં મન પરોવી રાખ્યું હતું અને દીકરાનાં દીકરાને ઇન્ડિયા ભણવાં માટે ઘરે લઇ આવ્યા હતાં .૧૫ વરસનો નિર્વાક દાદાનો લાડકો અને વિનયભાઈ તો કહે ,"ઘરે પણ હેલ્પીંગ સ્ટાફ હોવા છતાં મારો નિર્વાક દાદાની દવા ને યોગાનો ટાઈમ બધું જ જાળવે . દાદા, સાથે બેડમિન્ટન રમવા ક્લબમાં પણ લઇ જાય."અભ્યાસમાં તેજસ્વી નિર્વાક કમ્પ્યુટર પર નવું…
ContinueAdded by Manisha joban desai on June 21, 2016 at 8:33pm — No Comments
સાવ સાદો એક નાનો માણસ છું,
શ્વસતો સંબંધો , જૂનો માણસ છું.
ભૂલ તારી હું સહેતો હોઉં સદા,
શું કરું ,કે લાગણી નો માણસ છું.
રાત દિવસની અવિરત દોડવચ્ચે,…
ContinueAdded by Manisha joban desai on June 21, 2016 at 8:19pm — No Comments
મજબૂરી
હોસ્ટેલની બારી પર મૂકેલા રેડીઓ પર ગીત વાગી રહ્યું હતું .અને જીગત ,કુણાલ અને શાર્દુલ પોત પોતાના વિષયના ડ્રોઈંગ કે લખવાનું તૈયાર કરી રહ્યા હતાં.ત્યાં બાજુના રૂમમાંથી રુસ્તમ આવ્યો .
"તે આંઈ બાવા બધા બેસીને શું ઘેલા જેમ વાંચવા મરી પડ્યા છો ?ચાલોની જરા પાનના ગલ્લે લટાર મારી આવીએ.સાલું સિગરેટ વિના તો ગલુ સુકાય છે " બધા થોડા મૂડમાં આવી ગયા .મસ્ત લાઈટ વાતાવરણમાં ભણવાનું ચાલતું હતું .હજુ તો એક આખું વર્ષ બાકી .
પાછા આવી વાતો કરતા બેઠા ત્યાં શા ર્દુલે પોતાની નવી શરુ થયેલી લવ…
Added by Manisha joban desai on June 15, 2016 at 7:25pm — No Comments
Added by Manisha joban desai on June 13, 2016 at 1:12pm — No Comments
Added by Manisha joban desai on June 12, 2016 at 6:07pm — No Comments
વાર્તા
પ્રેમનાં અસ્થી
યું રાત તન્હા સી ગુજરી ,આસમાં સે તુફાન બરસતા રહા ,જીંદગીકી મુશ્કિલોસે યે દિલભી સંભલતા રહા .........
ગીત પૂરું થયું ને સામેના ટેબલ પરથી ઉઠીને કવન પાસે પહોચી ગયો અને સિંગર માધુર્યાને ફૂલ આપતા...
"બહોત સુરીલી આવાઝ હે આપકી ".
તાળીઓનો ગડગડાટ ચાલુ હતો .માધુર્યા સામે બેઠેલા શ્રોતાઓને નમસ્તે…
Added by Manisha joban desai on June 12, 2016 at 5:30pm — 1 Comment
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:19pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:18pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on September 12, 2023 at 10:31am 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 31, 2021 at 10:01am 0 Comments 1 Like
Posted by Jasmine Singh on July 15, 2021 at 6:25pm 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 6, 2021 at 12:15pm 1 Comment 2 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on June 25, 2021 at 10:04pm 0 Comments 3 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on March 24, 2021 at 1:54pm 1 Comment 1 Like
वो जो हँसते हुए दिखते है न लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
पराये अहसासों को लफ़्ज देतें है
खुद के दर्द पर खामोश रहते है
जो पोछतें दूसरे के आँसू अक्सर
खुद अँधेरे में तकिये को भिगोते है
वो जो हँसते हुए दिखते है लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
© 2024 Created by Facestorys.com Admin. Powered by
Badges | Report an Issue | Privacy Policy | Terms of Service