આ વેલેન્ટાઇન ડે શું છે .......

ક્લાસરૂમ માં થી નીકળી રેસ્ટોરાંમાં પીધેલી ગરમ કોફી .....

કે પછી ......

તીખાં તીખાં મરચા પર તેં પીવા આપેલું પાણીનું ગ્લાસ ..

નાં... કદાચ ....

પાંખ ફફડાવી ખભે અડીને ઉડતી ચક્લીથી ડરી તને હગ કરવું .......

અથવા તો ...........

મારી ઉડી ગયેલી ઓઢણીને લેવા તારું દોડી જવું તે ......

એવું પણ હોય ....

બસ -સ્ટેન્ડનાં મેટલ -રોડ ઉપર બેસી તારી ગોગલ્સ ઉતારવાની સ્ટાઈલ .........

એથી વધારે તો.......

વિન્ટર જેકેટ વેઇસ્ટ પર બાંધી…

સાવ અમસ્તું  ચાહવું  આપણું,

રોજ મનને  મારવું     આપણું .

તું અને હું મૃગજળ રણ   વચ્ચે ,

તરસ થઈને  જાણવું    આપણું .

એમ કઈ આ સાંજ નાં  આથમે,

ઝગમગે નાંજો આંગણું આપણું,

હર્દયમાં કૈ લાગણીઓ વાવવી ,

ને ફરીથી દર્દ લણવું    આપણું .

રોકતા રહ્યા છે પળો     પ્રેમની ,

સમય  …

લાઇફ

હજું તો છેલ્લું સેમેસ્ટર ચાલતું હતું ને ,ઘરમાં બધાએ માત્રાનાં લગ્નની વાત શરૂ કરી દીધી. ડોક્ટર છોકરા સાથે નક્કી પણ કરી નાંખ્યુ. 6 મહીનાં પછી લગ્ન ગોઠવ્યાં

માત્રાએ થોડોવિરોધ કયોઁ.પણ વિદેશનાં મોહમાં ઘરનાં બધાં જ 'આવું સરસ ન્યાતમાં ફરી નહીં મળે ' કહી ગોઠવી દીધું.દીપાંગ સીવાય એને કોઇ ગમતું નહતું. 3 વર્ષ પહેલાંએન્જીનયરીંગ પાસ કરી સેટલ થઇ રહયો હતો.લગ્ન માટે બે-ત્રણ વષઁનો સમય માંગ્યો હતો. માત્રાએ રીઝલ્ટ આવી ગયા બાદ ચૂપચાપ આઇ.ટી કંપનીમાં જોબ…

આજ આ આખું શહેર તરબતર વરસાદમાં ,

વાદળો છે આભમાં દરબદર     વરસાદમાં .

આપણા આ વિરહ તણી  ઉદાસ  સાંજમાં,

લાગતાગમગીન ઘર- આંગણ    વરસાદમાં .

સ્વપ્ન તો જો વહેતા જાય કેવાં    વહેણમાં,

પાંપણો માંગે છત   વરસતાં     વરસાદમાં .

લાલ પીળા   વીખરાતાં   વૃક્ષનાં    રંગમાં ,

છે જ સંતાયેલ  પાનખર ભર    વરસાદમાં .

સાથ તારો તો   હવે   છૂટી ગયો    પ્રેમમાં,

થાય સફર અહીં  એકલાં કેમ    વરસાદમાં .

-મનીષા"જોબન "…

પ્રેમ નો પહેલો વરસાદ... 

સાંજનું આછું આછું અજવાળું

ટેબલ મેટની ડીઝાઇન જોઈ રહી

કુકર ની સીટી....ઓહ ... બસ તૈયારી જ છે 

ગાડી પાર્ક કરતો હશે 

ફોનની રીંગ ,

પાછી એકદમ નીરવ સાંજનો અહેસાસ 

એક યાદનો શેરડો ચમક્યો 

લગ્ન ના શરૂઆતનાં દિવસો 

કિચન ટોપ પર બેસી બોલ્યો, 

ચાલ' દાળમાં ચમચો ફેરવું.... 

હસ્યો ....બીજું કઈ આવડતું નથી 

.બાજુનાં સેલ્ફ પરથી હર્બ્સની બોટલ લઉં છું 

ત્યાંતો ઓઢણી છેડો એનાંં હાથમાં ને 

કમ્મ્રરે…

વરસાદ...

હે કૃષ્ણ ....

આમ તાકતા રહો છો

ને આંખ વાંચતા રહો છો

ભીંજાતી વર્ષાએ મારી હથેળી

વાંસળી મૂકી જરા ઝાલતા હો તો ....

હે રાધા...

આંખ તો સરકતી જાય

તમારા કોમલ ગાલે

ટપકતા નીર સંગ

તમે જરા ઓરા આવી

આ આંખલડીને સમજાવતા હો તો .

હે કૃષ્ણ...

આ વર્ષા ની વાછટે હૈયું

લેતું હિલોળા સંગ

મધુર સ્વર ડોલાવે

કેમ કરી પાછી જઈશ ઘેર

કંઈ કહેતા હો તો

હે રાધા ...

ભીંજાયેલ હૈયા નાં ધબકારે

મારા શ્વાસોશ્વાસમાં

ગુંજતા તમારા…

એક હાસ્ય રચના.



છે સવાર અને રહેલું છાપું  હાથમાં ,

રાહ જોવાતી ગરમ ચા ની  સાથમાં.

ઝમઝમ થતી તેલની પેણી   અહી'

સાથમાંછે ગરમ લોચાસુગંધ નાકમાં.



તેજ તીખા કંઈ પ્રશ્નો પણ  ઉકેલું છું,

જે પત્ની પૂછતી -ગૂંચવતી  વાતમાં.

દેશની આ સમસ્યાઓ નું શું  કરું?

એમ કંઈ થોડી…

ઘરનો એક મારો ખૂણો ,  

આકાશ અને ચાંદની અચાનક ફ્રેન્ડસ પાર્ટી માં ભેગા થયા ,ઓહ ,આપણે તો સાથે બેડમિન્ટન ટુર્નામેન્ટમાં હતા .વગેરે વગેરે ...ફરી ઓળખાણ નીકળી અને દોસ્તી -પ્રેમ .એકાદ વર્ષનાં પરિચય બાદ ઘરે લગ્ન વિષે વાત કરી .ઘરેથી કોઈનો વિરોધ નહોતો .લગ્ન બાદ ધીરે ધીરે સેટ થઇ રહ્યા હતા .પ્રેમ ભરેલા દિવસો અને ઘરમાં બધા સાથે ભળી ગઈ હતી ચાંદની .આકાશ ની પરિણીત બેન નાનકડા દીકરા સાથે ડિવોર્સ લઇ ઘરે પાછી આવી હતી .થોડા સમય માં અનેક નાની બાબતો ને લઇ મનદુઃખ થવા લાગ્યું…

આંખ જો આ ઢળે તો શું  કરું  ?

પ્રેમમાં જો શર્મ ભળે તો શું કરું ?

એકલા જે હોય છે આ  જગમાં ,

કોઈને એ જો નડે તો  શું  કરું ?

વાત સૌ એ સાંકળી  લે  ને પછી ,

સાવ ખોટા સો અર્થો લેય શું…

એક ખાલી સાંઝની  વાત માંડી,

એક તારા રાઝની  વાત   માંડી.

શક્યતાઓ માં હતી  શૂન્યતાઓ, 

ને વળી ભરપુરતા ની વાત માંડી.

તું જ છે આ  હાથની સૌ  રેખામાં ,

મેં નથી બીજા કશાની વાત માંડી .

એક ક્ષણ કેવી થઇ ગઈ છે સદીઓ,

જો અહી મેં ઇન્તઝારની વાત માંડી.

આપવાનાં હોય છે  પુરાવા પ્રેમના,

એટલે તો  વિરહે આ…

એમ  રોજેરોજ એવી ગઝલો  લખું ,
એકલતાના જંગલોની નઝમો લખું.

વાત તારી કે પછી હું  મારી લખું,

સંબંધો ની બધી સારાસારી લખું.

આવ તું જો એક  દિન   ધોધમાર,
ભીંજાતી વર્ષાદી મુલાકાતો  લખું .

સાવ તારા એ  બહાના  ખોટા છે,
ચાલ મારા સાવ સાચા વચનો લખું .

વાંચી લીધા આંખમાંના સૌ શબ્દો,
અર્થ એના સાવ  અણધાર્યા  લખું.

વૃક્ષની વેલો  તડકે  કેવી છે રાતી,
પાંદડામાં  કેટલીયે  લીલાશ લખું.

-મનીષા જોબન દેસાઈ

લાગણી નાં નિર્ણયો ,

નિશ્ચિંત અને દુર્વાનો રોજનો રાતે બાલ્કનીમાં બેસી કોફી પીવાનો નિયમ .સુખી દામ્પત્યનાં ૩2 વરસઅને ધીરે ધીરે સેટલ થઇ રહેલા ૨ દીકરાઓ સાથે નાનકડા બંગલામાં રહે .દુર્વાકહે,

' હવે દોડાદોડ કરવા કરતા રીટાયર થઇ આરામ કર .'

નિશ્ચિત કહે,' નેક્સ્ટ યર વિચારીલઉ .આ વરસે તો આપણું ભારતયાત્રા ફરવાનું પ્લાનીંગ થઇ ગયું છે અને એડવાન્સ પૈસા પણ ભરી દીધા છે .અને ગામનું ઘર સેલ થયું છે તે મારો વર્ષોનો એક શોખ છે નાની આયુર્વેદિક સ્કુલ શરુ કરવાનો છે અમારા ગામમાં તો એવી કોઈ સગવડ નથી.'…

વાર્તા 

મારો દોસ્ત 

.......,

"એક એવી છે અસર આપની આંખમાં ,

તરસ્યાની તરસ છીપે આપની આંખમાં ."

ગઝલ નો છેલ્લો શેર વાંચ્યો અને તાળીઓ નાં ગડગડાટ વચ્ચે મીત્રાંગને બધાએ અભિનંદન આપ્યા . કોલેજનાં જુના મિત્રોએ મળી ઇન્વાઇટ કર્યો હતો. ખૂબ મોટા ગજાનાં શાયર તરીકે દેશ- વિદેશમાં નામનાં મેળવી હતી. પોતાના C .A નાં પ્રોફેશન સાથે પણ સાહિત્ય સાથેનો પ્રેમ અકબંધ હતો. આટલી ભીડ વચ્ચે સફળતાનાં આનંદ સાથે દિલમાં કંઈ આછું આછું ચમકતું હતું .અને કૈરવીને જોતાં એ ચમક…

સમય છે કે આ વહેતું પાણી   હાથમાં ,

છોડતું જાય છે ઉઝરડા ખાલી  હાથમાં.

રાતનાં નીરવ સન્નાટા ધ્રુજાવે  પવનને,

બસ રહી જાશે શબ્દો આ ખાલી વાતમાં.

એક મોસમમાં મહોરી ઉઠ્યું 'તું   સ્વપ્ન,

એ થયું છે પાનખર અહી ઝૂરતી રાતમાં .

સાવ ખોવાઈ ન જવાય કદી   જગતમાં,

સૌં ધરાવે છે એક ઓળખ અહીં જાતમાં.

એક તારો પ્રેમજ બન્યો છે સહારો…