મંઝીલ વગર ના રસ્તા, મળ્યા છે જિંદગી ભર,

મંઝીલ અમારી રાસ્તા, શોધી નવા ફરીશું....

મારવાના વાંકે જીવન, જીવી રહ્યા અમે તો,

કોઈ મળે જો જીવવા, એના ઉપર મરીશું...…

ART OF EUROPE

All the world's a stage, And all the men and women merely players: They have their exits and their entrances; And one man in his time plays many parts, His acts being seven ages. At first the infant, Mewling and puking in the nurse's arms. And then the whining school-boy, with his satchel And shining morning face, creeping like snail Unwillingly to school. And then the lover, Sighing like furnace, with a woeful ballad Made to his…

તારી કુશળતા દાદ માંગી લે છે..
છિદ્રો નથી પણ લોહિ પી લે છે..

શબ્દો તો સાધન છે પ્રેમ નુ,
આમ કહી ગાળાગાળી કરી લે છે..

ગઇકાલના વાસણો તો ઠિક
પણ તુ મનેય માંજી લે છે..

બારીમાંથી ડોકુ બાર કાઢુ જરા,
ત્યાં જ તુ જડ્બેથી ઝાલી લે છે..

-પ્રણવ

ખબર નહોતી બસ અચાનક જ આપણી નજર મળી ગઈ ….

જે રમતી હતી આંખો માં એ છોકરી ક્યાં ગઈ …?

ના દેખાઈ એ આજે મને ..હું જેને ચાહતો હતો ….

પલટાઈ ગઈ મારી પણ જિંદગી ને તને પણ નવી રાહ મળી ગઈ….

નથી ચોટતું ચિત કોઈ કામ માં તું કેમ ચિત ચોર બની ગઈ….

નથી રહી શકતો તારી યાદો વિના હવે એ ચાહત થઇ ગઈ…..

મંજિલ હતી તું જ મારી…હવે મંજિલ વિનાની મારી મુસાફરી થઇ…

ખુશી કે ગમ મળે અમને અમે પરવા ન કરનારા,

કશાની ના ખબર અમને બનીને મસ્ત ફરનારા.

અમે ગભરાઈને ક્યારેય નથી જોયું કિનારા પર,

અમે તો મસ્ત મરજીવા મઝધારેય તરનારા.

નથી લેવા કે દેવા ભૂત કે ભાવિની સંગાથે,

અમે તો આજની હર એક ક્ષણના માણનારા.

અમે દરિયો વલોવ્યો ને મળ્યા છે વિષ ને અમૃત,

ભલે અમૃત પીએ દુનિયા અમે તો વિષ પીનારાં

અમારી ઝીંદગી છો ને રહી કાજલ…

જાત છીએ

ખરેખર અમે સાવ કેવી અજબની જાત છીએ

ગઝલના નામે બદનામ શબદની જાત છીએ 

ઝાંઝવાને અમે દરિયો ધારી પીધાં એકીશ્વાસ

રણમાં ઉગતી કાંટાળી તરસની જાત છીએ 

જેવું તમે વરતો મુજથી તેવું  અમે વરતીએ 

કદી જલતા અંગાર કદી બરફની જાત છીએ

મિત્રો મારા દીસે જો મઘમઘતી મીઠાઈસમ  

અમે વળગેલી  રૂપેરી વરખની જાત છીએ

ચોળી ભસમ તારા નામની ને ઉભા બજારમાં

પ્રેમી નામે જગજાણીતી અલખની જાત…

અર્જુન પુછે બેઠો કૃષ્ણ ને વધુ વહાલુ શું છે તમને, મોરલી કે રાધા ? જવાબમા શ્રી કૃષ્ણ બોલ્યા.

મોરલી મારો રાગ છે ને રાધા મારો સાદ છે. મોરલી મારો સુર છે ને રાધા મારૂ રૂપ છે.

મોરલી તો મારી સાથી છે ને રાધા મારી રાની છે. છાયો છે મોરલી ને પડછાયો છે રાધા.

મોરલી મારો હક છે તો રાધા મારો અધિકાર છે જેમ મોરલી વિનાનો કૃષ્ણ અધુરો તેમ રાધા વિનાનો શ્યામ…

कुछ अक्षरों से शब्द और शब्दों से ,

कहानी का कारवां बनता चला गया, 

पन्नो पर किरदार और हर किरदार से,

खुद को पहचानता चला गया . 

--chini--

જો ને સજની તારા વર્ણન થી ગઝલ શરમાય છે, પ્રેમ તારો જોઇ ને પ્રક્રુતી પણ હરખાય છે,ગુલાબી.

ચાંદ હવે વાદળો પાછળ શરમાય ને છુપાય છે, શિતળતા તારી જાણી ને ચાંદની ખિલી જાય છે,

ઝરણા પણ જોને અહિં થી ખળ-ખળ વહી જાય છે, શંખ-છિપલા પ્રેમ તણા પાણી થી ભીંજાય છે,મરઝી

પ્રેમ પત્રો લખતા કાગળ ને કલમ શરમાય છે, યાદ આવે તારી જ્યારે હોઠ મારા મલકાય છે,

સ્વ્પનો ની યાદો…

યાદ નથી પણ  એમ જ  હશે,હું  સુતો  હોવ ને તારો  હાથ મારા માથે ફરતો હશે .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હું રોવ તયારે તારું મન રોતું હશે, .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હું રમતો હોવ ને તું મને નીરખતી હશે, .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે, ઘા મારો હોય ને દર્દ તને થતું  હશે,.યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હસતો હું હોવ  ને ખુશી તને મળતી હશે ,યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે, મોમાં કોળીયો હું લવ ને પેટ તારું…

દૂર દેશ વસ્યું ધબકતું એક ગામ યાદ આવે છે વાળુ ટાણે જાણે માનો મીઠો સાદ આવે છે

‘ચોરતા હતા બચપણમાં કાચી કેરીઓ હવે ક્યાં ખોવાયા છો?’ ક્યારેક સ્વપનમાં ખેતર લઈને આ ફરિયાદ આવે છે.

પરદેશમાં મળે તો છે ભોજન ભાતભાતનાં ન ખૂંટે એવાં આંબા તળે માણેલા ક્યાં મરચું રોટલાનાં સ્વાદ આવે છે ?

શીખ્યા અમે ભાષા પરદેશી, ને ભાષાઓ અનેક યંત્રોની પણ ક્યાં બસંતીની બકબક, કે એમાં…

તારા વિચારોની કતાર લાગી છે મનમાં,

ખબર નથી ક્યારે પુરી થશે એ મનમાં,

તારી યાદો નો વરસાદ લઇને આવી છે મનમાં,

ખબર નથી એ યાદો ઉભરાશે ક્યારે મનમાં,

તારા ચેહરાની છબી દેખાય છે મનમાં,

ખબર નથી એ હકીકત બનશે ક્યારે મનમાં,

બાજુમાં ઉભી છે એવો અહેસાસ કરું છુ મનમાં,

ત્યારેજ શાંતીનો અનુભવ થાય છે મનમાં,

રાત-દિવસ તનેજ યાદ કરું છુ મનમાં,

સાથ છોડી ને…

દુઃખ એ વાત નુ નથી કે એમણે ‘ના’ પાડી , વાત એ છે કે એમણે અચકાતા અચકાતા ‘ના’ પાડી ,

નયને ‘હા’ પાડવા છતા , તારી નજરે ‘ના’ પાડી , દિલે ‘હા’ પાડવા છતા , તારા હોઠે મને ‘ના’ પાડી ,

મારા પ્રત્યે ના વિશ્વાસે ‘હા’ પાડી છતા,તારા શ્વાસે ‘ના’ પાડી , ઈચ્છાઓ ઘણી હોવા છતા , તારા મન ના ડરે મને ‘ના’ પાડી

લખવા માગુ છુ ઘણુ બધુ પણ , આ ‘પેને’ મને ‘ના’ પાડી ‘ના’ ભલે…

કોયલ ટહુકે જયારે તરુવરની ડાળીએ ને,

સંભાળું છું ઝરણાનો નાદ,

હૈયું ત્યારે નથી હાથમાં રહેતું ને,

આવે વાલમ તારી યાદ.

ડુંગરની ગાળીઓમાં ગહેકે છે મોરલા ને,

dheldio પાડે છે સાદ,

રોમ રોમ ત્યારે મારું ભડકે બળે ને,

આવે વાલમ તારી યાદ.

આંબે મહેકે મીઠી મંજરીનો મોર ને,

ઉગે છે આભ મહીં ચાંદ,

ચાંદનીનો તાપ મારા અંગડા દજાડે ને,

આવે વાલમ…

આછું મલક્યાનું યાદ છે, શબનમ ઝીલ્યાનું યાદ છે.

આંખો ઝુકી જરા ત્યાં, રાત પડ્યાનું યાદ છે.

હોઠ ક્મ્પ્યા જરા જરા, ઘણું કહેવાયાનું યાદ છે.

ખુશી હતી કશુક મેળવ્યાની, કૈક ખોવાયાનું યાદ છે.

પાનખરની ડાળીઓ પર, વસંત પાંગ્ર્યાનું યાદ છે.

તમે છો ના કહો ખરેખર વાત જુદી છે,

તમારા હોઠ પર કંઈ ને હૃદયમાં વાત જુદી છે.

શરમના શેરડા આ ગાલ પરના સ્ફોટ પાડે છે,

વીતેલી સૌ મુલાકાતોથી મુલાકાત જુદી છે.

ફૂટેલી લાલ ટશરો કહે છે ઇશારાથી,

હતો ઉજાગરો મીઠો વીતેલી રાત જુદી છે.

તમારા ભાલ પર આ ચાંદલો કંકુનો રેલાયો,

ભીંજી પ્રસ્વેદથી કાયા,પ્રણયની ભાત જુદી છે.

છુટેલા કેશની લટ પર હજુ છે સ્પર્શના…

કર્મોના સરવાળા-બાદબાકી, કરતું રહે છે આ જીવન;
પણ તેને સમજી ના શકે, તેવું આપણુ આ મન.

દુ:ખમાં આસું સેરીને, સુ:ખી ના થાય જીવન;
પણ સુ:ખમાં છલકતા આસુંથી ડરતું રહે છે મન.

આરતી ભાડેશીયા.

મુશ્કેલીઓના નિવારણમાં તમે પહેલા નથી હોતા,

ઈશ્વરના આપેલા બધા દાખલા સહેલા નથી હોતા.

=પારસ હેમાણી=તા.૦૪/૦૫/૨૦૧૩