ક્યારેક...

સાંજ ઢળ્યે,

ઘૂંઘટ સમ ક્ષિતિજ પછીત

શરમના શેરડા જ્યારે વિખેરાય,

‘ને, વહેલી સવારે

એજ ક્ષિતિજ મલકાતી નીખરે,…

'બધું ચાલશે' , 'ફાવશે ', 'ગમશે' ,'કઈ વાંધો નઈ' , 'મારાથી ભૂલ થઇ ગઈ' ,'હું આપની માફી માંગું છું' , 'હમણાજ કરી લઉં' , 'ભલે' , 'બહુ સારું' ,

આટલા જાદુઈ શબ્દો નો ઉપયોગ કરતા શીખી લેશો તો તમારા જીવનની તમામ સમસ્યાઓ ચમત્કારિક રીતે દુર થતી દેખાશે.

----કેતન મોટલા "રઘુવંશી" …

ઘરઘર રમત્યું :

હું, અને તું ,

વૃક્ષની ઓલી ડાળીઓની જેમ,

ભેળા રહી અળગા થતા રહ્યા;…

કૌમાર્યથી અળગા થવા,

ઉત્સુક હતી, હું કેટલી !

કે આગમાં લપકી જતાં,

તે પતંગિયાના જેટલી;

ટોળા મહીં નજર્યું…

ગઝલ : ગાગાલગા ના ચાર આવર્તન

કે ‘રાખમાં ભળવું રહ્યું’ : જાણ્યું હતું મેં, એટલે જ,

તે રાખથી અળગા રહી જીવ્યા કર્યું છે એટલે જ;…

સૌ યાદો સંગે રાખ્યાથી જ દર્દની ધારે ચાલું છું,
એક બાજુ ખીણ ઊંડી, ને સામે હું પર્વત માપું છું.

જનક

દોરો નથી તેથી જ તો ઉડવાનું શક્ય છે,
અકબંધ તારું આભ છો, મુજને ધરા પસંદ છે.

જનક

जरा सा छू सकता था हवा को

जरा सा ताक सकता था आसमान

पानी की नाप में नहीं नाप सकता था तुम्हें

डुबो लेता पैर सांझ ढलते ढलते

जरा सा भिगो लेता हथेलियां...

लहर पर लहर आकर गिरी

मैं भीगा नहीं....।

पेड़ हिलाते रहे हाथ

खोले रहे बाहें,

फुनगियों पर नाचती रही मुस्कुराहट

पत्तियां खड़खड़ाती रहीं

सुन ना सका....।

तनी हुई गर्दन का ऐंठना भी

तय ना कर सका ऊंचाई...

पहाड़ की सबसे छोटी चोटी

मुझसे कितनी ऊंची है

इतना सा ही तो जानना था…

ના પહેલાં કે પછી, છે મધ્યમાં જે, તે જ હું,
વ્યાપ છે અંધાર ત્યાં સ્પર્શી શકે તે તેજ હું.

જનક મ દેસાઇ

તું વ્યાપ, તોયે માપ તારું, કેમ હું ના લઇ શકું?
શું વ્યાપ તેથી, તાગ તારો, શક્ય ના લેવો કદી?

જનક મ. દેસાઇ

मेरा अंधेरा
खो गया था
उसकी आँखों में
और मैं भी-
चलते-चलते
उसके साथ
क्षितिज की सुनहरी पगडंडी पर ।

श्वेत दृष्टि
श्यामल हो उठी थी ।

मेरे 
होने,
न होने को
वह विभक्त नहीं कर सका था
सूर्यास्त से
सूर्योदय के बीच ।