man su che man atale apano jankar manas ne koi jani sakto nathi manav badhe zutu bole man agad te pakday jay che

man to chncad che harami veda pan karave ane sara kam pan karave man  ne jitvu bahu aghru kam che jetlu agru kam ladkine raji karva malage atluj agaru kam man ne jitva ma lage

tame ek kahani kahu chu bus

ek bahi pase gana paisa hata badu suk sahebi hati te potane duniya ma sahu thi sukhi samajto hato pan te koi di hasi sakto nahto tenu karan te jani sakto…

સહેજ મારે તારા જેવું પણ થવું છે…

જબ હમ છોટે થે તબ જોર સે રોતે થે 
જો પસંદ હૈ ઉસે પાને કે લિયે
આજ બડે હૈ તો ચુપકે સે રોતે હૈ 
જો પસંદ હે ઉસે ભુલાને કે લિયે

સાંકડા વર્તુળમાં, જીવન મરતું રહે,

વસંતો વેરતા, નવું  કઈક મળતું રહે,

જીવનના આ સંઘર્ષમાં, મન ડગતું રહે,

કરીએ કઈક એવું જીવનમાં........................!

કે મર્યા પછી પણ, કોઈ યાદ કરતું રહે.

દોસ્તી કી ગેહારાઈ જુદાઈ મેં ભી હોતી હૈ.
બાતે તો હોતી રહતી હૈ.
પર બીના બાતો કી દોસ્તી જબ જિન્દા રહતી હૈ.
તભી ઉસમેં સચ્ચાઈ હોતી હૈ.

un k chale jaane k baad hum mohhbat nahi kar paaye kisi se,
ek choti si jindagi hai kis kis ko aajmate rahenge,
hua hai usse bichdne ke baad ye maalum,
k sirf wo nahi thi, uske sath ek puri duniya thi

aje man pacu kilelu che aje mara man ne santhi che santhi ane a duniyama e kevi rite bhai ajna jamana ma shanti jangal ma pan nathi ane maru man shanti leva jangal ma javu ha tu bahi santhi man ne tayarej made jayare apne avadcdila no hoy ek bija ni kapkup ane ek bija ni adekai karta hoy ane man new shanthi made man kse bahi teme to sudh nathi mane pen sudh rehava deta nathi

man bage che baday na man bage che koi paise pachd bage koi ladki pavhad bage koi sapna pachad bage badha bage…

હૈ દુર તો ભી સલામ ભેજતે હૈ 
તમન્નાયે અપને દિલકી તમામ ભેજતે હૈ
માના કી આપશે મુલાકાત નહિ હોતી 
પર દુઆયે દિલ સે હજાર ભેજતે હૈ.

નવા-નવા ફુલછોડ ની ટપાલ ખાંખા-ખોળા કરે 

रोशनी के खंभे के नीचे बैठ पढना ...क्या तुजे याद है?

पहाडी के कोने मे बस्…

चलती बोलती तस्वीर गर पुछे, इन्सान के जान का मोल बताये

मकसद तेज कदम राहे, ख्वाहिशे कोशिश संजिदा किंमती बनाये

नाराजगी अंदाजे बयान हो तो …

સૈ, મેં તો પાણીમાં ગાંઠ્ય પડી જોઈ.

ડેલી ઉઘાડ…

મારું બેડું ઉતાર…

કાળ ચોઘડિયે સુધબુધ મેં ખોઈ

સૈ, મેં તો પાણીમાં ગાંઠ્ય પડી જોઈ.

પહેલાં તો એકધારી વહેતી’તી ગંગા ને પાણીનો રજવાડી ઠાઠ

ઓણસાલ નદીયું નજરાઈ ગઈ એવી કે પાણીમાં પડી મડાગાંઠ

મરચાં ને લીં બુ કોઈ નદીએ જઈ બાંધો

પાણીમાં હોય નહીં બખિયા કે સાંધો

ડાકલા બેસાડીને ભૂવા ધુણાવો કે પાણીને સીવી ગયું કોઈ

સૈ, મેં તો પાણીમાં ગાંઠ્ય પડી જોઈ.

જાણતલ જોશીડા ઘાટે પધાર્યા ને ટીપણું કાઢીને વદ્યા વાણી…

अपने हर लफ़्ज़ का ख़ुद आईना हो जाऊँगा
उसको छोटा कह के मैं कैसे बड़ा हो जाऊँगा

तुम गिराने में लगे थे तुमने सोचा भी नहीं
मैं गिरा तो मसअला बनकर खड़ा हो जाऊँगा

मुझको चलने दो अकेला है अभी मेरा सफ़र
रास्ता रोका गया तो क़ाफ़िला हो जाऊँगा

सारी दुनिया की नज़र में है मेरी अह्द-ए-वफ़ा
इक तेरे कहने से क्या मैं बेवफ़ा हो जाऊँगा

 ( vasim Barelvi)

હે પ્રભુ, સંજોગો વિકટ હો ત્યારે સુંદર કેમ જીવવું તે મને શીખવ. બધી બાબતો અવળી પડતી હોય ત્યારે, હાસ્ય અને આનંદ કેમ ન ગુમાવવા તે મને શીખવ. પરિસ્થિતિ ગુસ્સો પ્રેરે તેવી હોય ત્યારે શાંતિ કેમ રાખવી તે મને શીખવ. કામ અતિશય મુશ્કેલ લાગતું હોય ત્યારે,ખંતથી તેમાં લાગ્યા કેમ રહેવું તે મને શીખવ. કઠોર ટીકા ને નંિદાનો વરસાદ વરસે ત્યારે, તેમાંથી મારા ખપનું ગ્રહણ કેમ કરી લેવું તે મને શીખવ. પ્રલોભનો, પ્રશંસા, ખુશામતની વચ્ચે તટસ્થ કેમ રહેવું તે મને શીખવ. ચારે બાજુથી મુશ્કેલીઓ ઘેરી વળે, શ્રદ્ધા ડગુમગુ થઈ જાય,…

શાયદ યે વક્ત હમશે કોય છલ કર ગયા 
હમ જિસે હકીકત માનતે થે વો સપના બન ગયા 
હમ જિસે અપના માનતે થે વો અજનબી બન ગયા 
જીસકો હમને અપના માન લિયા હૈ વો બેગના બન ગયા

શાયદ યે વક્ત હમશે કોય છલ કર ગયા 
હમ જિસે હકીકત માનતે થે વો સપના બન ગયા 
હમ જિસે અપના માનતે થે વો અજનબી બન ગયા 
જીસકો હમને અપના માન લિયા હૈ વો બેગના બન ગયા

શ્રી અડવાણી ... ભાજપના કદાવર નેતા... જેમણે ભાજપને 2 બેઠકોમાંથી 1999 માં તેમની સૌથી વધુ 184 બેઠકો પર લાવી દીધો ... જેને માટે તેઓ પ્રશંશાના અધિકારી છે અને ઇતિહાસ એને યાદ કરશે ...

પરંતુ હવે અડવાણી આ ઇતિહાસને ઉલટાવવા જઈ રહ્યા હોય એવું લાગે છે ...!

તેમની વય ૮૦ થી વધુ હોવાથી તેમણે અન્ય પરિણામ લક્ષી નેતાઓને પ્રોત્સાહન આપવું જોઈએ ... તેને બદલે તે તેમના સાથીઓ થકી એકજ વ્યક્તિ મોદીની પાછળ પડી ગયા છે કેજે ખુબજ લોકપ્રિય છે અને ફરી ૨૦૦ ની નજીક ભાજપની બેઠકો પહોંચાડી શકે તેમ છે અને…

જીવનમાં પરાજયનું જેટલું દુઃખ નથી તેથી વધારે દુઃખ જીત માટે પ્રયત્ન ન કરવાથી થાય છે. પ્રયત્ન ન કરીને પસ્તાવો કરવા કરતાં ગળામાં પડેલ પરાજયનો હાર લાખ દરજજે સારો છે કારણ કે, તેમાં કાર્ય ન કરી શકવાનો અફસોસ તો હોતો નથી.

(19.05.2013)