zarmar a vasdad bizvi rahyo che a dil ne

kevo zamar varshad che dil ne bizve che

piyu ni yad ave che a zamar varsad ma

balak bani paldi rahyo chu varsad ma

prem nitravi rahyoche a zamar vasdad

mor bolirahoche a zarmar varsad ma

nache che javani a zarmar varsad ma

yuvani zumi rahyoche a zarma varsad ma

ma ni mamata zem varshi rahayo che varsad

nathi bandhan jindgi jeva a varsda ma

aksha mathi aje prem varshi rahyo che…

આ મારી આંખો માં આંશુ ની "અતિ-વૃષ્ટિ " .. ,
આ હૃદય માં ધબકારા નો " ભૂકંપ " ... ,
મન માં વિચારો નું ફૂંકાતું " વાવાઝોડું " ... ,
અને સુકાયેલા હોંઠ પર શબ્દો નો " દુકાળ " ... ,
જો ... "તારી" બદલાય ગયેલી આબોહવા થી ,
મારા માં આવેલું આ "ગ્લોબલ-વોર્મિંગ" ... !!!
- સહજ -

વરસાદ કોને વહાલો નાં લાગે ?

પણ જે તારા કેશુ ને ભીના કરે , મને એ વરસાદ "પલાળે" છે ... !!

શીયાળા ની શીત લહેર કોને ના ગમે ?

પણ જયારે તાપણા માં તું હાથ શેકે , મને પણ એ ઠંડી બહુ "ધ્રુજાવે" છે ...!!

ઉનાળા નાં તાપ માં કોણ નથી બળતું ?

પણ સૂર્ય-પ્રકાશ થી તું જયારે આંખો ઝીણી કરે ,મને એ સુરજ ખુબ "તપાવે" છે ...!!

- સહજ



છાંયો કોને વહાલો ના લાગે?

પણ તને જે છાંયો ઠંડક આપે છે, મને એ ખૂબ " શીતળતા " આપે છે ..!!

પ્રેમ કોને વહાલો ના લાગે?

પણ પ્રેમ માં તું જેટલી ખીલે…

આપણા બેના મનમાં જેઓ પાપની અગ્નિ ભરતા’તા, કેવા નીચા લોક હતા જે ઊંચી વાતો કરતા’તા. યાદ કરો ઓ ભુલી જનારા આપણો એ ભુતકાળ જરા, આપણે બે ઈન્સાન હતા પણ શ્વાસ તો એક જ ભરતા’તા. મોત આવ્યું તો યાદ આવી ગઈ ઘેલછા આપણા યૌવનની, આપણે બંને મરી જવાનું નાટક કેવું કરતા’તા. આપણે પણ મશહુર હતા એ હીર અને રાંઝા જેવા, લોક તને રસ્તામાં જોઈ યાદ મને પણ કરતા’તા. આપણે ક્યાં શીખ્યા’તા ઝાઝુ ગામની કોઈ શાળામાં, તો પણ પ્રેમના સરવાળાઓ આંખ મીચીને કરતા’તા. આપણે ક્યાં મોહતાજ હતા કોઈ એક રંગીલી મૌસમના, આપણે તો હર મૌસમમાં ફૂલોની…

મારી જીન્દગીની સૌથી હાસ્યાસ્પદ પળ કઈ હતી??
.
.
.
.
.
જયારે મને પરીક્ષામાં શું લખવું એની સમજ નહોતી પડી રહી અને સુપર-વાયઝર મારી પાસે આવીને કહે
“સીધો બેસ દીકરા, પાછળ વાળોજોવે છે”

What are the true prayers !
The First is faithfulness ; 
The next honest endeavor,
The third, prayer offered to God for the Good of all ;
The forth is a sincere heart ;
The fifth devotion to God.

મંઝીલ વગર ના રસ્તા, મળ્યા છે જિંદગી ભર,

મંઝીલ અમારી રાસ્તા, શોધી નવા ફરીશું....

મારવાના વાંકે જીવન, જીવી રહ્યા અમે તો,

કોઈ મળે જો જીવવા, એના ઉપર મરીશું...…

ART OF EUROPE

All the world's a stage, And all the men and women merely players: They have their exits and their entrances; And one man in his time plays many parts, His acts being seven ages. At first the infant, Mewling and puking in the nurse's arms. And then the whining school-boy, with his satchel And shining morning face, creeping like snail Unwillingly to school. And then the lover, Sighing like furnace, with a woeful ballad Made to his…

તારી કુશળતા દાદ માંગી લે છે..
છિદ્રો નથી પણ લોહિ પી લે છે..

શબ્દો તો સાધન છે પ્રેમ નુ,
આમ કહી ગાળાગાળી કરી લે છે..

ગઇકાલના વાસણો તો ઠિક
પણ તુ મનેય માંજી લે છે..

બારીમાંથી ડોકુ બાર કાઢુ જરા,
ત્યાં જ તુ જડ્બેથી ઝાલી લે છે..

-પ્રણવ

ખબર નહોતી બસ અચાનક જ આપણી નજર મળી ગઈ ….

જે રમતી હતી આંખો માં એ છોકરી ક્યાં ગઈ …?

ના દેખાઈ એ આજે મને ..હું જેને ચાહતો હતો ….

પલટાઈ ગઈ મારી પણ જિંદગી ને તને પણ નવી રાહ મળી ગઈ….

નથી ચોટતું ચિત કોઈ કામ માં તું કેમ ચિત ચોર બની ગઈ….

નથી રહી શકતો તારી યાદો વિના હવે એ ચાહત થઇ ગઈ…..

મંજિલ હતી તું જ મારી…હવે મંજિલ વિનાની મારી મુસાફરી થઇ…

ખુશી કે ગમ મળે અમને અમે પરવા ન કરનારા,

કશાની ના ખબર અમને બનીને મસ્ત ફરનારા.

અમે ગભરાઈને ક્યારેય નથી જોયું કિનારા પર,

અમે તો મસ્ત મરજીવા મઝધારેય તરનારા.

નથી લેવા કે દેવા ભૂત કે ભાવિની સંગાથે,

અમે તો આજની હર એક ક્ષણના માણનારા.

અમે દરિયો વલોવ્યો ને મળ્યા છે વિષ ને અમૃત,

ભલે અમૃત પીએ દુનિયા અમે તો વિષ પીનારાં

અમારી ઝીંદગી છો ને રહી કાજલ…

જાત છીએ

ખરેખર અમે સાવ કેવી અજબની જાત છીએ

ગઝલના નામે બદનામ શબદની જાત છીએ 

ઝાંઝવાને અમે દરિયો ધારી પીધાં એકીશ્વાસ

રણમાં ઉગતી કાંટાળી તરસની જાત છીએ 

જેવું તમે વરતો મુજથી તેવું  અમે વરતીએ 

કદી જલતા અંગાર કદી બરફની જાત છીએ

મિત્રો મારા દીસે જો મઘમઘતી મીઠાઈસમ  

અમે વળગેલી  રૂપેરી વરખની જાત છીએ

ચોળી ભસમ તારા નામની ને ઉભા બજારમાં

પ્રેમી નામે જગજાણીતી અલખની જાત…

અર્જુન પુછે બેઠો કૃષ્ણ ને વધુ વહાલુ શું છે તમને, મોરલી કે રાધા ? જવાબમા શ્રી કૃષ્ણ બોલ્યા.

મોરલી મારો રાગ છે ને રાધા મારો સાદ છે. મોરલી મારો સુર છે ને રાધા મારૂ રૂપ છે.

મોરલી તો મારી સાથી છે ને રાધા મારી રાની છે. છાયો છે મોરલી ને પડછાયો છે રાધા.

મોરલી મારો હક છે તો રાધા મારો અધિકાર છે જેમ મોરલી વિનાનો કૃષ્ણ અધુરો તેમ રાધા વિનાનો શ્યામ…

कुछ अक्षरों से शब्द और शब्दों से ,

कहानी का कारवां बनता चला गया, 

पन्नो पर किरदार और हर किरदार से,

खुद को पहचानता चला गया . 

--chini--

જો ને સજની તારા વર્ણન થી ગઝલ શરમાય છે, પ્રેમ તારો જોઇ ને પ્રક્રુતી પણ હરખાય છે,ગુલાબી.

ચાંદ હવે વાદળો પાછળ શરમાય ને છુપાય છે, શિતળતા તારી જાણી ને ચાંદની ખિલી જાય છે,

ઝરણા પણ જોને અહિં થી ખળ-ખળ વહી જાય છે, શંખ-છિપલા પ્રેમ તણા પાણી થી ભીંજાય છે,મરઝી

પ્રેમ પત્રો લખતા કાગળ ને કલમ શરમાય છે, યાદ આવે તારી જ્યારે હોઠ મારા મલકાય છે,

સ્વ્પનો ની યાદો…

યાદ નથી પણ  એમ જ  હશે,હું  સુતો  હોવ ને તારો  હાથ મારા માથે ફરતો હશે .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હું રોવ તયારે તારું મન રોતું હશે, .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હું રમતો હોવ ને તું મને નીરખતી હશે, .યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે, ઘા મારો હોય ને દર્દ તને થતું  હશે,.યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે,હસતો હું હોવ  ને ખુશી તને મળતી હશે ,યાદ નથી પણ જરૂર એમ જ હશે, મોમાં કોળીયો હું લવ ને પેટ તારું…