पगड़ियों का मोल दो कौड़ी है,सर जाने के बाद,

आप आए तो मौसम बदलने लगे,

છો તરફનિ ધુંધલિન દીશા હ્જુય મૌન છે
આ ઠંડો સુસવતો પવન આજેય મૌન છે

નથી મને સમજયા આ પથ્રો હુ કોન છું
આટ્લુ બધુ બોલ્યો છતાય હુ તો મૌન છું

યાદો જેની સતાવે એ ચહેરો આજેય મૌન છે
ને ભર બજાર ની ધમલમા ખુણે બેઠેલુ મૌન છે

નક્કી કોઈ વાત નડી છે,
અમથી થોડી જીદે અડી છે?

આવ્યું આ સમર વેકેશન...
તો યે કોઈને ક્યાં પડી છે?

પિયર જતાં સૌને જોઈને,
એ ચોધાર આંસુએ રડી છે,

સાસરિયાંથી દૂર જવાની...
આ અતિશય શુભ ઘડી છે,

બુકિંગ માટે પડાપડી છે...
ને પતિને પૈસાની પડી છે!!! :))

~ધૃતિ ...

પ્રેમ કરવાનો તું પ્રયાસ ન કર,આ જગતને વધુ ઉદાસ ન કર…

તું મને શોધ સામી છાતીએ,પીઠ પાછળ બહુ તપાસ ન કર…

દૂર તું ને નજીક પણ તું છે,બે જગાએ સતત નિવાસ ન કર…

આમ હર પળ મને મિટાવીને,ખાલીપાને ય તું ખલાસ ન કર…

આ દુનીયા એ ઘણાં ઝખમો આપ્યાં છે, તું  આમ મારી સાથે રોજ કંકાસ ન કર...

આપણા પ્રેમનો ,એ સાર નીકળ્યો ,

જોડતો હૃદય ને, જે તાર નીકળ્યો !



શોધતો અંતરે,જે તાર તાર માં ,

નામનો તે બધે ,રણકાર નીકળ્યો !



રાતના ખીલતી ભરપુર ચાંદની ,

એમના રૂપ નો,આધાર નીકળ્યો !



કેટલી વાર હું ,દઉં દોષ લોક ને ,

શોધતો શત્રુ તે ,હુંકાર નીકળ્યો !



માનતો જેમને, પાષાણ તું 'હૃદય ',

એમના દિલમહી,ધબકાર નીકળ્યો !



-હાર્દિક વોરા 'હૃદય…

લાવ , ચીતરું હથેળીમાં દરિયો …

એક દરિયો , જે મારામાં ભરિયો …

એક મોજામાં નામ – સરનામું લખીશ ;

રેત – કાંઠાનું ગામ પરબારું લખીશ ….

અંગ – અંગના મરોડે પાથરિયો ,

એક દરિયો , જે મારામાં ભરિયો …

છીપ, મોતી, પરવાળાં, હલ્લેસું, હોડી …

આવ , કાંઠાના બંધનને સઘળાં તરછોડી ..

છેક નભમાંથી ઘરમાં ઊતરિયો ,

એક દરિયો , જે મારામાં ભરિયો …

જળ ઊછળે તો છાલકને ઝીલી લઈશ

તારા દોમ – દોમ વ્હાલપમાં ગાંડી થઈશ

સાવ ઘરના ઉંબરમાં સાંભરિયો ….

એક દરિયો , જે મારામાં…

આંખોમાં લઈને ઉજાગરા

ભટકે છે શ્વાસો બહાવરા

કહી દો તો ખોબલિયે દેશું અરમાનો

— ને કહેશો તો આંખોનાં વન

મોરપિચ્છ આવે તો ટહૂકા પથરાશે

— ને સાથિયાઓ પૂરશે કવન ….

અમથા ન થાઓ કઈ આકરા

આંખોમાં લઈને ઉજાગરા …

માગો તો મો ’ લાતું આપી યે દઈએ

— ને આપીએ અમારા રીસામણાં !

તમને રીઝવવા તો , ગોકુળના ગિરધારી

— રાખ્યા છે દિવસો સોહામણાં !

ફુંકાશે રોમ – રોમ વાયરા !

આંખોમાં લઈને ઉજાગરા !

—————દીપક…

મારી  આંગળીનો  નખ ————દીપક ત્રિવેદી 

મને   કાયમી   નડે   છે   મારી   આંગળીનો  નખ !

નથી   ઘોળાતું    એટલે    આ   જીવતરનું    વખ  !

રેશમી  અડપલાંમાં  નખ    નડી   જાય   ભૈ ……  ભારે કઠણાઈ …..

આવેલું   સપનું    હળવેક    ખડી  જાય   ભૈ ……  ભારે કઠણાઈ …..

રહે    કડેધડે    આંગળીનો   નખ   એ   જ   દખ ….!! 

મને   કાયમી   નડે   છે   મારી   આંગળીનો  નખ !

શબ્દોને     લખવામાં  ખાંચ – ખુંચ   થાય ….. ભાઇ   કરવું   શું ?

છેલ્લે   આ   નખ   એનું   કામ   કરી…

ઓગળી જવાની જેની કદી તૈયારી હોતી નથી એ મીણબત્તી,

કદી પ્રકાશ પાથરી શકતી નથી.

તપી જવાની જેની કદી તૈયારી હોતી નથી એ વૃક્ષ,

કદી છાયો આપી શકતુ નથી.

જે ધુપસળી રાખ-ખાખ થઈ જવાની કદી તૈયારી ના રાખે એ ધુપસળી,

કદી સુવાસ ન પ્રસરાવી શકે.

જે શિક્ષક વાંચનની કદી તૈયારી ના રાખે એ શિક્ષક,

કદી જ્ઞાન આપી શકતા નથી.

જે દીવો જલી જવાની તત્પરતા ના રાખે એ દીવો,

કદી ઉજાસ ન ફેલાવી શકે.

જે માત્ર અને માત્ર પોતાના માટે વિચારનાર એ માણસ,

કદી બીજા…

કેવિ આ પ્રિત છે, બંને ઍકબીજાને વરિ ગયા છે

અને હવે તો આ આંખો પણ બોલે છે,

પણ આ ઍક દિલ કહી શકતુ નથી, શુ આ પ્રેમ છે?

તારા ખોડામા બે ઘડી સૂઈ જવા માંગુ છુ,

દિલ ની બધી વાત તને બતાવા માંગુ છુ;

પછી ભલે જિંદગી ભર ની ઉંઘ ના મડે, મને કબૂલ છે

શુ આ પ્રેમ છે ?

બે ઘડી તારી ઉલ્જેલિ જ઼ુલ્ફો ને સુલજાવા માંગુ છુ,

હૂ માત્ર તારી સાથે રેહવા માંગુ છુ,

તારા સાથ મા, મને મડે છે કઈક અલગ જ ખુશી,

ઍ ખુશી ને જીવન ભર મેહસૂસ કરવા માંગુ…

''कहानी सूरज की... ''



सूरज गीत गाये,

दिलका हाल सुनाये .

ठंडी हवाओ के संगमे ,

सुर में सुर मिलाये .... ० सूरज गीत गाये ...



हरदिन जलता रहता हु ,

आगे चलता रहता हु .

सबसे ज्यादा सहता धुप ,

फिरभी क्यों रहता में चुप .

बात कोई बतलाये ..... ० सूरज गीत गाये ...



रातको में छुप जाता हु ,

चाँद से न मिल पाता हु .

चाँद को इतना कह देना ,

शामको जल्दी घर आना ,

अबतक रहा न जाये ... सूरज गीत गाये ...



जबतक में रहेता हु जिन्दा…

जवान रात के सीने पे दूधिया आँचल

मचल रहा है किसी ख्वाबे-मरमरी की तरह

हसीन फूल, हसीं पत्तियाँ, हसीं शाखें

लचक रही हैं किसी जिस्मे-नाज़नीं की तरह

फ़िज़ा में घुल से गए हैं उफ़क के नर्म ख़तूत

ज़मीं हसीन है, ख्वाबों की सरज़मीं की तरह

तसव्‍वुरात की परछाइयां उभरती हैं।

कभी गुमान की सूरत कभी यकीं की तरह

वे पेड़ जिनके तले हम पनाह लेते थे

खड़े…

અપરાધ ઘણા થયા છે મુજથી ,

જન્મદાત્રીને તરછોડીને ...

ધિક્કારું છું એ હાથને , એ પાત્રને ,

જે થકી તને ઘરડાઘરમાં મૂકી આવ્યો.



હું છું તારી લાગણીઓ ને ઠેસ પહોચાવનાર ,

હું છું તારી અખોમાં આસું લાવનાર ,

તારા સપનાનો માળો વિખનાર હું જ છું ,

તોયે કેમ સજા આપતી નથી મુજ અપરાધીને ?



વ્યર્થ બધા મંદિરો દેવળો ઘૂમ્યો ,

પૂજા પાઠ બધા એળે ગયા ,

ખોખલા લાગે છે બાહ્ય જગતના વ્યવહારો ,

તારા નિર્દોષ મુખ પર દુખ જોઈ ને .



રે નશીબ ! તું પાછી ઘરે ફરી તો…

          …

અહી કોણ કોઈને પૂછે છે,

પૈસા વાળા કરે લીલા લહેર,
ગરીબો જીવવા માટે ઝઝૂમે છે,
અહી કોણ કોઈને પૂછે છે,

વાયદાઓ સઘળા ભૂલીએ ગયા,
ઘર આપવાની વાતો ઠીક
પણ હયાત ઘરો પણ છીનવાઈ ગયા,

સામાન્ય નાગરિક ભડકે બળે,
અને સત્તા કરોડપતિઓને પોસે છે,
અહી કોણ કોઈને પૂછે છે,

(ભરત)

http://wp.me/pOxMx-4b

कम पड़ गए

This is my first Ever Hindi Poem so I hope all syahee members will like this....!!!

.....છું !!!



ગટગટાવું છું ઝેર તો સાવ નીલકંઠ ના સમજ

ગજવે એક મુઠ્ઠી મારણ ભરીને રોજ નીકળું છું



છો સમજ કે પીંજરું છે તે તોડી ક્યાં જવાનો ?

અલાયદી એક ચાવીથી હું રોજેરોજ ઊઘડું છું



સુક્કા ઓરડાનું મઘમઘવાનું રાઝ ખોલી દઉં ?

હું તીરાડેથી વછૂટતી મીઠી યાદોથી મહેકું છું



નિષ્ફળ થાય ચાલ તારી સમંદર સુકવવાની

ભારી ખળખળતા ઝરણાની હું રોજ ઠાલવું છું



કારણ એક જ છે મારા અચાનક અસ્ત…