એક લાગણી ઉગાડ્યાની વેદના

એક લાગણી ઉછેર્યાની વેદના,

વેદનાઓનાં આ જંગલમાં

એ જ લાગણીથી ઉઝરડાવાની વેદના

निकलकर काशी-काबा से अगर मिलता न 'मयखाना',

तो ठुकराए हुए इन्सान खुदा जाने कहाँ जाते !!???

પટપટ.. થોરે

લખ લખ લખોટીયું દડદડ અડીને

મધ મધ રાતડીયું તડતડ પડીને

રખ રખ લાગણીયું પટપટ રડીને

વખ વખ જિંદગીયું ઝટ્પટ ચડીને

--રેખા શુકલ

एक था बुल और एक थी बुलबुल, दोनो चमनमें रेहते थे

ये तो कहानी बिल्कुल सच्ची मेरे नाना केहते थे...

बुलबुल……!!

घने बादलके पीछे जब चांद जा छुपे, 

क्युं बंध आंखो के तारे रुठे ?

गुलशन फिर है बहारो से तो, 

क्युं नजांरा युं गुलिश्तां से रुठे ?

लिफाफे रखके एकदम खाली, 

क्युं अब इल्जाम से रुठे?

नजांरा इश्क का तो बदलके, 

क्युं अब पैगाम से रुठे?

मंजिले बदले…

ખુદથી ખુદા થૈ

પીગળી ચંદરવે ચાંદ મુંઝાઈ રહ્યો છે;

આગળ પાછળ પડછાયે સંધાઈ રહ્યો છે...

સડી રહ્યો છે માણસ થૈ ગંધાઈ રહ્યો છે;

દોડ્યો દુર ખુદથી ખુદા થૈ કંતાઈ રહ્યો છે....

---રેખા શુક્લ ૧૨/૨૭/૧૨

યુધ્ધો, યાતનાશિબિરો, હોનારતો

હાહાકારો

હોસ્પિટલના દોઝખમાં…

જોતો નથી કશું જ કરે છે સ્વાર્થ ની જ વાત ,
ખુદને મળે કદી તો કરે પરમાર્થ ની એ વાત !

સઘળું ભુલાવી દેતો એ ઈચ્છા ઓ કરતી મ્હાત,
ને ઈચ્છા ની પાછળ દોડતા પૂરો થતો પ્રવાસ..

આમ તો કૌરવ પાંડવ નાતો છે માણસ જાત,
આફત પડે છે બહારી તો બને છે એકસો પાંચ!

રોજ રોજ કુરુક્ષેત્ર બનતી બધી જ જમાત  - ,
ધરતી નો કંપ થતા જ  થઇ ગઈ  એક નાત!

આથી ફલિત થઇ જતી નક્કી જ એક વાત ,
માણસ બને છે માણસ જો કુદરત કરે પ્રપાત!

-હાર્દિક વોરા

कोई मोहब्बत के रोने

रो रहा है

गम में आसूं बहा रहा है

कोई यादों में खोया हुआ है

भावनाओं के आगे भी

ज़िन्दगी बहुत है यारों

कभी…

હજુ પણ ક્યા છે મારું ભારત મહાન ?

હજુ પણ ક્યા છે અહીં સ્ત્રીઓનુ સન્માન ?

આજે પણ અહીં;  સ્ત્રી છે એક વસ્તુ

સ્ત્રીઓનું સન્માન છે અંહી સાવ સસ્તુ

પુરુષને છે અહીં હર  ગુનાની  આઝાદી

લક્ષ્મણરેખા પાર કરે એ સ્રીની છે બરબાદી

આજે પણ  સીતાઓ  ક્યાં  છે  સુરક્ષિત !!

અગ્નિપરિક્ષા આપીને પણ થઈ છે શાપિત

હર સંજોગોમા સમાજનો છે પુરુષને સાથ

ત્યાં નિર્દોષ નારીને પણ નથી કોયનો સંગાથ

એકલ હાથે લડ્તી રેહ્તી દરેક એની લડાઈ

રિવાજોનુ સૈન્ય સામે કરવા ઉભુ ભલે…

Jab jab meri yadon ko yaad teri aati hai.

Sach kehta hoon.. zindagi tab tab muskurati hai.

जादू तो सिर्फ एक शब्द था 
जब तक तुम्हे नहीं देखा था !
--अज्ञात

હમણાં 21મી ફેબ્રુઆરીના રોજ માતૃભાષા દિવસ આવ્યો અને ગયો. આ નિમિત્તે કેટલાક વિચારો આવ્યા, પ્રશ્નો ઉદભવ્યા આપણી માતૃભાષા વિશે, આપણા સાહિત્ય વિષે - તે અહીં ઉતારું છું. કવિ સતીશચન્દ્ર વ્યાસ ‘શબ્દ’ દ્વારા જાણ્યું કે બંગાળમાં આજે પણ રવીન્દ્રકવિતાની કોઈ સભા ભરાય છે ત્યારે કવિવર ત્યાં સાક્ષાત હાજર છે તેવી ભાવના સાથે મંચ પર એક સ્થાન ખાલી રાખવામાં આવે છે. એટલું જ નહીં કવિવર માટે વાણીકુમાર રચિત ત્રણ ગાન – રવીન્દ્રવંદના , રવીન્દ્રસ્તુતિ અને રવીન્દ્રપ્રશસ્તિ ગાવાનો પણ ત્યાં રિવાજ છે. આપણે ત્યાં કોઈ કવિને…

 



ચાંદ તારા હાથમાં તોડી લાવું પણ થેન્ક યુ ના કહેજે

તાર દિલના આપણા જોડી લાવું પણ થેન્ક યુ ના કહેજે



થેન્ક યુ નો ભાર એવો કચડે જ્યારે થેન્ક યુ તું કહે છે

ભાર ધરતીનો શિરે ખોડી લાવું પણ થેન્ક યુ ના કહેજે



લાગણી કેરા નદીના જળ ખેંચે બે બાજુ ને તું પુકારે

ને કિનારે ડોલતી હોડી લાવું પણ થેન્ક યુ ના કહેજે



હોય બર્ફીલી હવા ને ધુમ્મસ ગાઢું, જાન લેવા પ્રસરતું

ત્યાં વસંતી વાયરા મોડી લાવું પણ થેન્ક યુ ના કહેજે



દ્વાર પર આવી હશું ઊભા જ્યારે ઓ અંત પળના…

કેમેરા નું છેદ ભલેને રહ્યું નાનું પણ 
તેનું એંગલ મારા હૃદય જેટલું મોટું 

===પારસ હેમાણી===
તા. ૧૮/૧૨/૨૦૧૨

O અંક ડાઉનલોડ લિંક-

http://yogish.co.in/category/nisyandan/

અથવા

http://yogish.co.in/nisyandan/NisyandanMarch02013_0.pdf

અથવા…

મારું પ્રિય પુસ્તક

મિત્રો, આજે વાંચન દિવસે ને દિવસે ઘટતું જાય છે. તો આપણે માત્ર અમુક શબ્દો વડે અન્ય ને વાંચન તરફ પ્રેરવાનો પ્રયાસ કરીએ.   આપ જે પુસ્તક વાંચો તેનો ટૂકમાં સાર અહી જણાવો...   જેથી તમારું લખાણ વાંચીને બીજા લોકો પણ એ પુસ્તક વાંચે. આમ, સાચા અર્થેમાં "વાંચે ગુજરાત અભિયાન" ને સાકાર કરીએ.સાચું ને ???

अपनों की तलाश में ठोकरे खाता रहा हरदम

अब तो पत्थरों को भी छाले पड़ते रहे हरदम

- पंकज त्रिवेदी 

*…

શબ્દરસ વહે છે જ્યારે મનનું કોચલું તોડીને 

ને અમીરસ અગર તું પાય તો કવિતા બને છે.



ઘુંટાતા રહે મનમાં અવિરત  સ્મરણો તારા 

વંટોળસમ યાદ ઘુમરાય તો કવિતા બને છે.



પ્રયત્નો થઇ જાય અગર તને વિસરવાના

વિસરવાની વાત વિસરાય તો કવિતા બને છે.



તમામ માર્ગો ઢોળાવો મનના તું ફરી વળ્યો છો 

ને જતા આવતા તું ગાય તો કવિતા બને છે.



કેટલાય સ્પંદનો ઉદભવે…

ભવિષ્ય ના કવિને ...કાવ્ય .