આપણી સ્યાહી ના Arti Parikh ની નવલિકા "વાંઝણા વિચાર" મોનિટર મેગેઝીન ના એપ્રિલ અંક માં પાના નંબર 60 પર લેખિકા નો પરિચય તથા ફોટા સાથે છપાઈ છે. ખુબ ખુબ અભિનંદન...

આ સમાચાર નો શ્રેય khayti ને જાય છે....

હું તો માનું છું કે હું છું શાયર
કિન્તુ ડાર્લિંગ કહે છે : લાયર

સ્હેજ અડતાં જ શૉક લાગે છે
લાગણી હોય છે લાઈવવાયર

અર્થનો રોડ છે ખાબડખૂબડ
ને વળી ફ્લૅટ શબ્દનું ટાયર

દૂર સહેજે નહિ તો દાઝી જઈશ
ધૅટ ગર્લ ઈઝ સ્પિટિંગ ફાયર

ફાસ્ટ ફૂડ જેવી ગઝલ વેચું છું
કિન્તુ ક્યાં કોઈ છે અહીંયા બાયર?

ચહલપહલની રાહ જોઉં છું
ક્યાં કોઈ હલની રાહ જોઉં છું ?

તારા શરમાતા ચહેરા પર
નવી ગઝલની રાહ જોઉં છું

આંખોથી અથડાતા લોકો
એક શકલની રાહ જોઉં છું

વર્ષાનાં છે વળતાં પાણી
તેજ અસલની રાહ જોઉં છું

ભરી મદમસ્ત આંખો છે, શરાબી ભૂલ કર
એના હોઠોને અડીને એક ગુલાબી ભૂલ કર

સરહદો પાંપણની તોડી, એ વસી ગઈ સ્વપ્નમાં
જો, પહેલ એણે કરી, તું બસ જવાબી ભૂલ કર

ભૂલ બુજદિલ આગિયા જેવી તો પકડાઈ જશે
જા, તું ખૂલ્લેઆમ જઈને આફતાબી ભૂલ કર

ચહેરો દેખાડી અરીસો રોજ રંજાડે તને
તું પણ એને છળ કદી, જા, એક નકાબી ભૂલ કર

ઉરમાં ઈચ્છાઓને જણતું એક ધબકતું યંત્ર છે
એના તાબે ના થવાની ઇન્કિલાબી ભૂલ કર

નાની અમસ્તી વાતમાં  અપસૅટ થઈ ગઈ
હમણાં સુધી જે ધિસ હતી તે ધેટ થઈ ગઈ
 
અરવિંદને  ઈંગ્લૅન્ડનો  વીઝા  મળી  ગયો
ખાદીની  એક  ટોપી  પછી  હૅટ  થઈ ગઈ

કૂતરો  આ  ફૂલફટાક તે  ડૉગી બની ગયો  
બિલ્લી  બનીઠની  ને  હવે  કૅટ  થઈ ગઈ

ગુજરાતમાં હતી  આ  ગઝલ ગોળપાપડી
ઈંગ્લૅન્ડમાં આવી અને  ચૉકલેટ થઈ ગઈ 

હા, સ્વિટ નથિંગ્ઝ જેમ તું બોલી ગયો અદમ
ગુજલિસ કવિતા જાણે કે  ચિટ્ચૅટ થઈ ગઈ

- અદમ ટંકારવી

સાચો છું તો ય હું મને સાબિત નહીં કરું,

હું સત્યને એ રીતથી લજ્જિત નહીં કરું.

આખા ય એના રૂપને અંકિત નહીં કરું,

કાગળ ઉપર ઉતારી કલંકિત નહીં કરું.

આપ્યા કરે એ ફૂલ મને એ જ શર્ત પર,

એકે ય ફૂલ હું કદી સંચિત નહીં કરું.

પામી ગયો, મજા તો બસ ઉથાપવામાં છે,

તેથી હું જાતને કદી સ્થાપિત નહીં કરું.

બીજું કશું ય કરવા સમું પ્રાપ્ત થાય તો,

સાચું કહું છું, હુંય પછી પ્રીત નહીં કરું.

રાખે જો વિશ્વને તું વિખરાયેલું, પ્રભુ !

જા, હું ય મારા ઘરને વ્યવસ્થિત નહીં…

મારું મૃત્યુ મિત્રો એવા પ્રશ્ન પણ સર્જાવશે
કોઈ કહેશે ‘એને બાળો’ તો કોઈ દફનાવશે
નામને મારા મિટાવાના પ્રયત્નો થાય પણ -
એટલું નક્કી છે, લોકોને ઘણું યાદ આવશે

ગલતફહેમી ન કરજે, ઐશ માટે મયકશી નહોતી;

મને પણ શેખ! તારી જેમ આ દુનિયા ગમી નહોતી.

ખબર શું કે ખુદા પણ જન્મ આપી છેતરી લેશે?

જીવ્યો ત્યારે જ જાણ્યું કે એ સાચી જિંદગી નહોતી.

નથી એ દોષ તારો કે મળ્યાં છે, ઝાંઝવા, સાકી!

પીવા હું ત્યાં ગયો કે જ્યાં ઘટા કોઈ ચડી નહોતી.

બહુ કપરા દિવસ વીત્યા હતા તારી જુદાઈમાં;

કે નહોતી રાત જુલ્ફોની વદનની ચાંદની નહોતી!

મિલનની ઝંખના તો જો! કે તારી શોધ કરવામાં,

લીધી છે રાહ એવી પણ કે જે તારી ગલી નહોતી!

વિતાવી મેં વિરહની…

मैं तो अपने-आप से अक्सर चौंक जाता हूँ....मैं अपने-आप को अक्सर ही आवाज़ देता हूँ...!!मौत भी जब मुझसे मायूस हो लौट जाती है....ख़ुद ही उसकी चौखट पर मैं आहट देता हूँ.

माँ की दवाई का खर्चा, उसे मज़बूरी लगता है

उसे सिगरेट का धुंआ, जरुरी लगता है ||



फिजूल में रबड़ता , दोस्तों के साथ इधर-उधर

बगल के कमरे में, माँ से मिलना,

मीलों की दुरी लगता है ||



वो घंटों लगा रहता है, फेसबुक पे अजनबियों से

बतियाने में

अब माँ का हाल जानना, उसे चोरी लगता है ||



खून की कमी से रोज मरती, बेबस लाचार माँ

वो दोस्तों के लिए, शराब की बोतल,

पूरी रखता…

 કૈલાશદા ની સુંદર રચના...

ઘણું અઘરું છે મળવાનું,
બીજાના મનને કળવાનું.

જીવનભર એ કર્યું છે ને,
હવે અંતે ય બળવાનું ?

ચલો, કોશિશ તો કરીએ,
દૂધે સાકર શું ભળવાનું !

બધાંએ વૃક્ષના ભાગે,
નથી હોતું જ ફળવાનું !

જીવન માટે ઝઝૂમ્યા ને,
મરણ કાજે ટટળવાનું !

ઈતની શકતી હમેં દેના દાતા..મન કા વિશ્વાસ કમજોર હોના,

હમ ચલે નેક રસ્તે પે હમસે, ભૂલ કર ભી કોઈ ભૂલ હોના,

દૂર અજ્ઞાન કે હો અંધેરે, તૂ હમે જ્ઞાન કી રોશની દે.

હર બૂરાઈ સે બચતે રહે હમ, જીતની ભી દે ભલી જિંદગી દે,

બેર હો ના કિસી કા કિસી સે, ભાવના મનમેં બદલેં કી હોના,

હમ ચલે નેક રસ્તે પે હમસે, ભૂલ કર ભી કોઈ ભૂલ હોના,

હમ ન સોચે હમેં કયા મિલા હૈ, હમ યે સોચે કિયા કયા હૈ અપૅણ,

ફૂલ ખુશીયોં કે બાંટે સભી કો, સબકા જીવન હી બન જાયે મધબન,

અપની કરુણા કા જલ…

When I Asked God for Strength 

He Gave Me Difficult Situations to Face 



When I Asked God for Brain & Brown 

He Gave Me Puzzles in Life to Solve 



When I Asked God for Happiness 

He Showed Me Some Unhappy People 



When I Asked God for Wealth 

He Showed Me How to Work Hard 



When I Asked God for Favors 

He Showed Me Opportunities to Work Hard 



When I Asked God for Peace 

He Showed Me How to Help…

જેટલું સુખ
તેનાથી બમણી છે
ભવની ભૂખ

હોસ્પિટલનું
અત્તર અટલે આ
ફિનાઈલ છે

આ માતૃભાષા
એ તો છે સંસ્કૃતિનાં
પ્રાણ સમાન

બગાસું એ તો
ઊંઘના આગમન
નુ એંધાણ છે

રાખડી એ તો
છે, ભાઈ બહેનનુ
પ્રેમ પ્રતિક.

આ સંસ્કૃતિનું
રક્ષણ કરે એવા
સંત શોધુ છું

પારકા પાસે
ભાગીયે તો પોતાનુ
છુટી જાય છે

-કપિલ દવે

કોણ ભલાને પૂછે છે ? અહીં કોણ બૂરાને પૂછે છે ? મતલબથી બધાને નિસ્બત છે, અહીં કોણ ખરાને પૂછે છે ? અત્તરને નીચોવી કોણ પછી ફૂલોની દશાને પૂછે છે ? સંજોગ ઝુકાવે છે નહીંતર અહીં કોણ ખુદાને પૂછે છે ? – કૈલાસ પંડિત