"किसी से कोई भी उम्मीद रखना छोड़ कर देखो,

फिर ये रिश्ते निभाना किस कदर आसन हो जाये |"

लब्ज़ोको मुह में दबाकर,जब मौन के कोड़े मारता है कोई -

तो कलम चलती है….

वख्तको बोतलमे बंध करके,खोमोशीयो के विराने मे छोड़ आता है कोई -

तो कलम चलती है…..

दुनिया जिसने देखी भी नहीं, ऐसे गर्भको दफ़ना दिया जाता है -

तो कलम चलती है…

जो फुला-फला भी नहीं,ऐसे पौधेको ज़मीनसे उखाड़ दिया जाता है -

तो कलम चलती है….

जो हुवे भी ही नहीं,ऐसे गुनाहो की सजा जब पाता है कोई -

तो कलम चलती है….

खुदा जब चुपकेसे सियाही…

You would be thinking like, that's a big title, and what is it anyway..? Well, that's a debut novel from a 26 years old Varun Agarwal. Yes, You heard that right. This young man is a Co-founder of a Tee-shirt merchandising company named "Alma Mater". The book is about his journey as an entrepreneur and how he created his own company by his innovative ideas and marketing concepts. Actually I haven't completed the whole book yet, But I gotta say man, This book can be a gold mine for…

Sur-Samvaad Gujarati Radio

...

  '' જનક ની જાનકી''



જાળવી જતન કરેલું આંખ નું આ રતન મારું પળ માં છીનવાઈ ગયું,



લાગણી સીચેલ આળા હૈયા ના ડંખતા આ ઘાવ કોઈ રોકો.



 



પાપણ માં પૂરેલા આંખ ના આ મોતી જાણે ફાટેલી પોટલી માં બાંધ્યા,



છેડા છેડી એ મારા ધબકારા બાંધ્યા આ જાન લેતી જાન કોઈ રોકો.



 



નોધારો પાલક ને પાંગળી જનેતા જાણે ગાડા ના ડગમગતા પૈડાં,



શ્રીફળ ને બદલે ક્યાંક કાળજું કપાશે મારું આ પેએસિચન્ ને કોઈ રોકો.



 



હીરે જડેલ તારા હીચકા ની દોરી…

ફૂલોનો પ્રેમ એ આખા જગતને આપવા ચાલી

હવાનો હાથ ઝાલીને મહેક સૌની થવા ચાલી



મને પૂછો કે વ્રુક્ષો પર હતા એ પાંદડા ક્યાં છે ?

સમય પીળો હતો ત્યારે જ તોફાની હવા ચાલી



હતી એને ખબર કે આખરે ખારાશ મળવાની

નદી પર્વત થી ઉતરી તો'ય સાગર પામવા ચાલી…

    Ruh ne jaise sharir ka sath chod diya,

    Sayo ne bhi humse yuh muh mod liya.

    Talaash rahe hai hum apni hasti kuch is kadar,

     Mano khuda ne jaise bande se hi uska maukaadar mang liya.

મનભાવન 

મનમોહક 

મનોજગતમાં 

માનભેર 

મદમસ્ત બની 

મનચાહી 

ઢબથી 

સામ્રાજ્ય 

સ્થાપનાર 

ઓ સ્નેહ્પુંજ 

તારી 

તરસથી 

તલપથી 

તરસથી તલપ સુધીના હર એક આયામ સુધી 

તને 

સમજી લેવાની 

નિસ્પૃહી મારી અભિલાષા 

તારો સ્નેહ પામ્યાના અભિમાન સાથે 

ગુંજી રહી મારા હૃદયમાં ;

સરગમ 

એ સુરીલી 

સાંભળવા 

કર વિહાર 

શ્વાસના આરોહ…

તારી યાદ પણ છે મારા નાનપણ ના રમકડા જેવી,
એકલો પડું છું ને એની સાથે રમવા લાગુ છું

સૂર્યનું પદ આપવાની કોઈ લાલચ આપે તો

આગિયાઓ રાત આખી મોજમાં સૂવે નહીં !!

hame hamesha achchi baaton ko hasil karna chahiye,burai ko wahi chood dena chahiye

……ચપટી હુંફ !!!



શક્ય છે છુપાઈ જશે બધું રંગ ને રોગાન માં

દીવાલ તોય નક્કી તડપસે લીલી તિરાડમાં

ચાહવું કે પામવું એ ઘટના ચોક્કસ ઉભય છે

બેશક હિજરાશે લાગણી એકતરફી પ્યારમાં

જિંદગીભર દવાઓ દઈ કરતા રહ્યા સારવાર

એક ચપટી હુંફની જ બસ જરૂર હતી શ્વાસ માં

કરી મુકે લોહીજાણ પણ સાવ નાનો ઘસરકો

ભલે હોય એ કાયમ હસતો લોખંડી લિબાસમાં

દુર ચમકતા આભલાના ટુકડાઓની લ્હાયમાં

ભૂલાય હમેશા કોઈ વિખરાયેલું આસપાસમાં

શક્ય છે છુપાઈ જશે બધું રંગ ને રોગાન માં

દીવાલ તોય નક્કી તડપસે…

પછી સાંજ ઢળશે પછી વાત ઊગશે

અવિરત રાતપાળીથી હવે થાકી જવાયુ છે

ક્ષણોની હાથતાળીથી હવે થાકી જવાયુ છે



બધા દ્રષ્યોને ભાળો કૈં જ ના બદલાય, તાળું છે

ખરેખર બંધ જાળીથી હવે થાકી જવાયુ છે.



સમયના બે જ રંગોમાં પ્રવાહીતાથી ઢોળાવું

રમત આ શ્વેત કાળીથી હવે થાકી જવાયુ છે



બદલવુ શું ય એ પ્રશ્નો ધુબાકા મારતા ભીતર

નરી શૈયા સુંવાળીથી હવે થાકી જવાયુ છે



હજી પણ એજ પીડાપર્વ ચાલે છે…

hello.

=''સંભારણા'' Augest -૨૦૦૩



સ્વીમીંગ પૂલ માં થી બહાર નીકળતા જ કાંડા પર કેસરી રંગ ના ધાબા જોયા ! ત્રણ દિવસ પહેલા પડોશ માં રહેતા ગુજરાતી બહેને

રક્ષાબંધન નિમિત્તે રાખડી બાંધેલી તેનો કાચો રંગ કાંડા પર રેલાયો હતો.મને થયું શરીર લુછી ,ઘર માં જાઈ રાખડી કાઢી નાખવી પડશે ,પરંતુ શરીર લુછતા જ

રાખડી તૂટી ગઈ !અહીં અમેરિકામાં સ્થાપિત થયેલા નવા નવા સંબંધો આવા કાચા દોરા જેવા કે કાચા રંગ જેવા તકલાદી તો નહિ નીવડે ને? એવો અણગમતો

વિચાર મન માં આવી ગયો.ઘર માં જાઈ ને જોયું તો ઇન્ડિયા…

સ્મરણો ના આયુશ્ય વધતા જાય છે,

 સંબધોના તાંતણા ટુટતા જાય છે,

ક્યાં  પહોચીં શકાય માનવીનાં મનને,

પહોંચીએ ત્યાંજ છીછરા થતા જાય છે,

ગમે ત્યારે કાંચલી ઓઢી લે પરીચિતતાની,

ને કામ પુરુ થયે દુર સરકતા જાય છે,

સળગતાં શહેરથી દુર શાંતિથી વિહરીએ,

જ્યાં માત્ર તરંગીઓ જ ફ઼રતા જાય છે,

દંભ,પીડા ,તણાવ અને મુશ્કેલિઓમાં ’લાગણી’

જગતમાંથી ભાગ્યેજ કોઇ હસતાં જાય છે.