https://akshitarak.wordpress.com/2015/03/11/daal-par-nu-pahelu-suman/

ડાળ પરનું પહેલું સુમન !

phoolchhab newspaper > navrash ni pal column > 11-03-2015

શક્યતાનાં દ્વાર ખુલ્લાં હોય તેથી…

વરસાદ ભીંજવે આવી વસંત ફરીને આવશે
પુષ્પલટે ઝુકી વ્યાકરણ પ્રેમલિપિ લાવશે

ટહુકી ટહુકી પગરવ પાની કંકુવર્ણી થાશે
સૂકાસૂકા ભીંજીને શમણાં પ્રણયગીત ગાશે

ફાળ ભરી ઓરડા છૂટી તરબોળ ભીંજી જાશે
થરથર ભીંજી ભાન સાન સોળ કળે નાચશે
----રેખા શુક્લ

 …

साहित्यनिबंध ' साहित्यिक पत्रिका मे शामिल होने के लिये  अपने मौलिक कविताएँ , कहानियां  लघुकथाएं, संवाद, कथा, मुद्दा, आलेख, समसामयिक,नोबेल पुरस्कार, रंगमंच, फ़िल्म,  समीक्षाए (स्वयं की लिखी है इस प्रमाण पत्र के साथ, कम्प्यूटराइज टंकित), 2 फोटो, साहित्यिक परिचय साथ इस पते पर भेज सकते है :संपादकीय सम्पर्क : साहित्यनिबंध फ्लॅट 101 योगीसेवा2,  12-ए सेवाश्रम सोसाइटी, आनंद विध्या विहार के पीछे,  एल्लोरा पार्क बरोडा 390023 Mobile 9898783519, 9879064586, 0265-6530641 Email:…

जैसे एक दरख़्त

जिसकी जड़ें

मजबूती से थामें हैं उसे

जिसके पत्ते

हरे सुन्दर चमकदार

जिसकी शाखें

फल - फूल से भरी

वैसे ही मैं

मेरे बच्चे , मेरे दोस्त ,मेरे अपने

कोई हमसफ़र ,कोई मेहरबाँ

बड़ी आसान है ज़िंदगी

बड़ी ख़ुशग़वार

तुम्हारे सहारे

मेरा कुछ भी नहीं

पर सब मेरा है

यूँ तो कोई वजूद नहीं

पर जज़्ब हो गयी हूँ

सबके वजूद में

हार जाती हूँ सबसे

और - - -…

सब कुछ बिक गया है इंसानी बाज़ार मे.... जाने पहचाने नामी कवि और लेखकोने अब तो बेच दीया है कलम की ताकत को । olx - twitter के साथ के साथ साथ इंसान अपनी भावनाओ को जुबान देने वाली कलम को भी बेच रहा है। कितने आधुनिक हो गए है हम आज कल.... के सब कुछ बेच रहे है । कलम की स्याही को भी नहीं बक्शा गया है । भूल चुके है कलम की ताकत को, वो लोग जिन्होंने इनका व्यापार कर के रूपये पैसो के तराजू में तोला है । माँ सरस्वती ने जो सोच और भावनाओ को शब्द रूप देने की शक्ति दी है, उस शक्ति का अब उपयोग इंसान- लेखक और कवि…

ખુશી છું જોશ છું ઉભરાતી લાગણી ઉમંગ છું 

કારણ કે હું નારી છું...

સમંદર પાર મિલને આ ગઈ

લો ફિર સે ધડકન સુનાને આ ગઈ

----રેખા શુક્લ

પડિકે બંધાણું શેં…

https://akshitarak.wordpress.com/2015/02/26/shikhar-ni-mathaman/

phoochhab newspaper > 25-02-2015 > navrash ni pal

હું તારાથી ઊંચે ન હોઇ શકું,

પગથિયાં ઊતરવાનું મન થાય છે.

– મારો જ એક શેર આજે અહીં રજૂ કરું છું મિત્રો !

અને પાનિનીના હાથમાંથી ફોન છૂટી ગયો…….

ગનીમત હતી કે જમીન પર…

ગોખણપટ્ટી:

રે એકડો ઘૂંટ્યા કરે તે માનવી, એમેય ,

જીવ્યા વિના મરતો રહે, તે માનવી, એમેય .

આદત રહી જે માનવીની જીદ કરવાની,

રે ક્યાં કશું શીખી શકે તે માનવી, એમેય .

હા! ‘આ ઘડી’ ને ‘તે ઘડી’…

http://wwwgaganepoonamnochandcom-rekha.blogspot.com/ ગુજરાતી સાહિત્યપ્રેમીઓને મારો આ પ્રયાસ ગમશે અને નવી પેઢીમાંથી વિલુપ્ત થતી જતી માતૃભાષાને બળ મળશે. આ સાઈટ કેવી લાગી તે અંગેના આપના પ્રતિભાવોનો મને ઈંતજાર રહેશે

बहुत देर से 
एक अनजानी सी 
पर मीठी सी धुन