मैं जब भी गुज़रा इस आईने से,
इस आईने ने कुतर लिया कोई हिस्सा मेरा ।
इस आईने ने कभी मेरा पूरा अक्स वापस नहीं किया है -
छुपा लिया मेरा कोई पहलू,
दिखा दिया कोई जाविया ऐसा,
जिस से मुझ को, मेरा कोई ऐब दिख ना पाये।
मैं ख़ुद को देता रहूँ तसल्ली
कि मुझ सा तो दूसरा नहीं है ।
Added by Rina Badiani Manek on January 28, 2014 at 11:59am —
No Comments
થરથરતો દૂર થાય ના ખાલીપો તાપણે
થીજી ગયેલ યુગના પ્રતિનિધિ આપણે
દ્રશ્યો નિહાળવામાં બને અંતરાય- રૂપ
વળગ્યો છે જે ભૂતકાળનો ભાર પાંપણે
આંખો છે લીલી કાચ ને જે જોઉં તે લીલું
એવો તો ડંખ કારમો માર્યો છે સાપણે
મારી ત્વચાઓ જાણે ઉતરડી લીધી સળંગ
છીનવી લીધાં છે વિસ્મયો દુનિયાના ડહાપણે
પોતીકી વાતનો જ સૂરજ ઝળહળી શકે
અંધાર દૂર થાય ન બીજાની થાપણે
સપનાં અને ઉદાસીનાં અડતાં મકાનની
મજમુ દીવાલ જેવાં છીએ દોસ્ત , આપણે !
Added by Rina Badiani Manek on January 28, 2014 at 11:11am —
1 Comment
All those men were there inside,
when she came in totally naked.
They had been drinking: they began to spit.
Newly come from the river, she knew nothing.
She was a mermaid who had lost her way.
The insults flowed down her gleaming flesh.
Obscenities drowned her golden breasts.
Not knowing tears, she did not weep tears.
Not knowing clothes, she did not have clothes.
They blackened her with burnt corks and cigarette stubs,
and rolled around…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 27, 2014 at 8:12am —
No Comments
એક તાલે ચાલે જિંદગી, જાણે પરેડમાં
શ્વાસોની આવ-જા થતી એક જ ઘરેડમાં
તલવાર જેવો ક્યાં છે સમય ધારદાર એ,
ખાલી લટકતું માત્ર રહ્યું મ્યાન કેડમાં
આકાશને કહો કે જરા વિસ્તરે વધુ !
ફફડાવે પાંખ વેદના કિરણોની શેડમાં
ઝરમરતી સાંજ આપવી આખો દિવસ તપી,
સ્હેલું નથી જ ઊભવું નભની હરેડમાં
પાતાળ-કૂવો આંખનો ખાલી કર્યું અમે,
પાણી ન પ્હોંચ્યું પૂરતું સપનાની ખેડમાં
મનોજ ખંડેરિયા
Added by Rina Badiani Manek on January 26, 2014 at 6:14pm —
No Comments
I want you to know
one thing.
You know how this is:
if I look
at the crystal moon, at the red branch
of the slow autumn at my window,
if I touch
near the fire
the impalpable ash
or the wrinkled body of the log,
everything carries me to you,
as if everything that exists,
aromas, light, metals,
were little boats
that sail
toward those isles of yours that wait for me.
Well, now,
if little by little you…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 26, 2014 at 8:11am —
No Comments
ख़ामोशी के पेड़ से मैंने -
ये अक्षर नहीं तोड़े
यह तो पेड़ पर से झड़े थे
मैं वही अक्षर चुनती रही .....
नहीं, आपसे या किसी से
मैं कुछ नहीं कहती
यह तो जो ख़ून में से बोले हैं
मैं वही हर्फ़ सुनती रही .....
एक बिजली सी लम्बी लकीर थी
छाती से गुज़री थी
यह तो कुछ उसी के टुकड़े
मैं अंगुलियों पर गिनती रही...
और चाँद ने चर्खे पर बैठकर
बादल की रूई काती
यह तो कुछ वही धागे हैं
मैं खड्डी पर बुनती…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 25, 2014 at 12:52pm —
No Comments
मैं तुझे फिर मिलूँगी
कहाँ कैसे पता नहीं
शायद तेरे कल्पनाओं
की प्रेरणा बन
तेरे केनवास पर उतरुँगी
या तेरे केनवास पर
एक रहस्यमयी लकीर बन
ख़ामोश तुझे देखती रहूँगी
मैं तुझे फिर मिलूँगी
कहाँ कैसे पता नहीं
या सूरज की लौ बन कर
तेरे रंगो में घुलती रहूँगी
या रंगो की बाँहों में बैठ कर
तेरे केनवास पर बिछ जाऊँगी
पता नहीं कहाँ किस तरह
पर तुझे ज़रुर मिलूँगी
या फिर एक चश्मा बनी
जैसे झरने से पानी उड़ता है
मैं…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 24, 2014 at 8:34pm —
1 Comment
શ્વાસમાંથી સંચરી ના આંખમાંથી નીતરી,
એટલે તું કૌંસમાં પારેવું અથવા જળપરી.
જે લખાવાની હજુ બાકી છે તે કંકોતરી,
એટલે તું કૌંસમાં એક વેદના આગોતરી.
આમ પાછું કંઈ નહીં ને એક સ્વપ્નીલ શૂન્યતા,
એટલે તું કૌંસમાં એક અર્થહીન યાયાવરી.
થડથી આગળ જાય તો પણ થડ વગર ચાલે નહીં,
એટલે તું કૌંસમાં ડાળી અને ફૂલપાંતરી.
મુકુલ ચોક્સી
Added by Rina Badiani Manek on January 23, 2014 at 10:41am —
1 Comment
I keep on dying again.
Veins collapse, opening like the
Small fists of sleeping
Children.
Memory of old tombs,
Rotting flesh and worms do
Not convince me against
The challenge. The years
And cold defeat live deep in
Lines along my face.
They dull my eyes, yet
I keep on dying,
Because I love to live.
Added by Rina Badiani Manek on January 23, 2014 at 10:37am —
No Comments
मुझे ख़र्ची में पूरा एक दिन , हर रोज़ मिलता है
मगर हर रोज़ कोई छीन लेता है,
झपट लेता है, कोई अंटी से !
कभी खीसे से गिर पड़ता है तो गिरने की आहट भी नहीं होती ,
खरे दिन को भी मैं खोटा समझ के भूल जाता हूं !--
गिरेबाँ से पकड़ के माँगने वाले भी मिलते हैं!
"तेरी गुज़री हुयी पुश्तों का क़र्ज़ा है,
तुझे किश्तें चुकानी हैं--"
ज़बरदस्ती कोई गिरवी भी रख लेता है, ये कह कर,
अभी दो चार लम्हे ख़र्च करने के लिये रख ले,
बक़ाया उम्र के खाते में…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 21, 2014 at 6:36pm —
No Comments
લખાતી પળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે,
સકળ કાગળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે.
સભર કેવા હતા બેચાર બિંદુના ઝગારાથી,
ફૂલો ઝાકળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે.
હતી પીડાને કારણ કેટલી આત્મીયતા ભરચક,
નયનમાં જળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે.
પડ્યું છે સાવ જડવત્ ઘાસનું મેદાન લીલુંછમ,
ભીની સળવળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે.
ભર્યું મન રહેતું ભ્રમણાથી, ભર્યું ઘર રહેતું ભણકારે,
કશી અટકળ વિના તો સાવ ખાલી ખાલી લાગે છે.
મનોજ…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 21, 2014 at 11:18am —
1 Comment
कहीं तो गर्द उड़े या कहीं ग़ुबार दिखे
कहीं से आता हुआ कोई शहसवार दिखे
रवां हैं फिर भी रूके हैं वहीं पे सदियों से
बड़े उदास लगे जब भी आबशार दिखे
कभी तो चौंक के देखे कोई हमारी तरफ़
किसी की आँख में हम को भी इंतज़ार दिखे
ख़फ़ा थी शाख़ से शायद, कि जब हवा गुज़री
ज़मीं पे गिरते हुये फूल बेशुमार दिखे
कोई तिलस्मी सिफ़त थी जो इस हुजूम में वो
हुये जो आँख से ओझल तो बार बार दिखे
गुलज़ार
शहसवार - अच्छा…
Continue
Added by Rina Badiani Manek on January 21, 2014 at 10:47am —
1 Comment
सब्र हर बार अख़्तियार किया
हम से होता नहीं , हज़ार किया
आदतन तुमने कर दिये वादे
आदतन हमने ऐतबार किया
हमने अक्सर तुम्हारी राहों में
रूक के अपना ही इन्तज़ार किया
फिर न माँगेंगे ज़िंदगी यारब
ये गुनाह हमने एक बार किया
गुलज़ार
Added by Rina Badiani Manek on January 20, 2014 at 12:51pm —
1 Comment
एक तम्बू लगा है सरकस का
बाज़ीगर झूलते ही रहते हैं
ज़ेहन ख़ाली कभी नहीं होता ।
Added by Rina Badiani Manek on January 20, 2014 at 12:41pm —
No Comments