પ્રભાતિયું ચણ લાવ્યુ....

અક્ષર દાણો ફુટ્યો ફાલ્યો કવિતાની કુંપણે મસ્ત મહાલ્યો.! 

ક્ષર થઈ અક્ષરે ઉડુ.... પારદર્શક બારી એ સાક્ષર ઉડુ...!

--રેખા શુક્લ

નવા-નવા ફુલછોડ ની ટપાલ ખાંખા-ખોળા કરે 

रोशनी के खंभे के नीचे बैठ पढना ...क्या तुजे याद है?

पहाडी के कोने मे बस्…

चलती बोलती तस्वीर गर पुछे, इन्सान के जान का मोल बताये

मकसद तेज कदम राहे, ख्वाहिशे कोशिश संजिदा किंमती बनाये

नाराजगी अंदाजे बयान हो तो …

હું રાજી ના રેડ ને મારી વ્હાલી થાકેલી પણ ખુશ હતી...તમને ગમે તેજ ભગવાને આપી છે...હવે તમે જ કહો ને તેનું નામ શું પાડીશું....પણ મને પુછો ને તો લાગે છે રામજી ની જ વૈદેહી જોઈ લ્યો..હં આ નામ મને પણ ગમી ગયું ને અમે વૈદેહી ને ઘરે લઈ આવ્યા ...ગીતા ના જેવી જ ઉજળી ઉજળી ને મારા જેવી હસમુખી....હરેન્દ્ર તમે જરા વાર પકડો ને હુ નાહી ને આ આવી હો વૈદેહી રડે નહીં તેનું ધ્યાન રાખજો હો....પેહલેથી જ્યારે જ્યારે હનુમાન ચાલીસા બોલું ને ખબર નહીં કેમ તે રડતી હોય તો પણ થૈ જાતી શાંત...તે મને એકનજરે તાંકતી રહે ને…

આકાશ જ્યારે પિતા બન્યો ખુબ ખુશ હતો ઘરમાં લક્ષ્મી પધાર્યા હતા. કોઈએ કાંઈ જુનવાણી નું મંતવ્ય રજુ કર્યું ના હતું. ત્રણ વર્ષ પછી પાછા સમાચાર મળેલા કે તેને ત્યાં ટ્વિન્સ આવેલ છે..લક્ષ્મી ને…

ઉંઘતું સુસ્ત સ્વપ્નું સરકે જરી જરી

રંગીન દુનિયે હસી સુરમાં રોંઉ મરી મરી

ઝબકી ને જાગી ભીની આંખો હ્સે ફરી ફરી

---રેખા શુક્લ

સંબંધ તારલા ટિમટિમાતા વળતા લળી ને વ્હાલ કરતા...રેખા શુક્લ

શ્વેત લાલ ગુલાબ મોતી ખિલ્યા વ્રુક્ષે લૈ ને તોરણ ટાંકવા મંદિરિયે...રેખા શુક્લ

દુર રહી ને સીંચુ ફુલ ખિલ ખિલાટ કાગળીયે....અક્ષર- અર્થ-સંબંધ કવિતા ચટકી…

તડ તડ તતડે રૂંવા રૂંવા તો પ્રખર સુર્યને કેહવુ શું?

વરસે ના એકેય વાદળી ટહુકે મોરલો ના તેનુ શું?

ગગનથી લાવી પંખીડુ.... પીંજરે પુર્યુ તેનું શું?

ધરાથી ડર લાગતો.... કહેને આભનું કરવું શું?

રંગોળી પીંજરે કરી.... ઘરમાં પુરે તેનુ શું?

દિવસે પોઢાડી સ્વપ્નમાં તો રાતનું કરવું શું?

સર્વ જ્ઞાનનો સરવાળો અઢી અક્ષર પ્રેમનો..

ચુપચાપ સાચવી ડીક્ષનેરી મારે એનુ કરવું શું?

આકુળ વ્યાકુળ હ્રદય નિચોવતી.. આતુરતા

છળકપટના મૌન પગલાં નિરખીને…

ઉગમણી ઉષાનું રસપાન છે સાથી
જીવન સંધ્યાકાળે સાથે રે'તો સાથી
પરથમ સ્વીકારો વ્હાલથી સાથી
ફાગણના ફેંટે સોહે મલકાઈ ને સાથી
લાલ કસુંબલ આંખડીએ સાથી 
કીચુડ મોજડીએ સુન્દર શોભે સાથી
રંગીલો ભડવીર, છેલછબિલો સાથી
રૂપ પદમણી નાર પર વારતો સાથી
ધક-ધક હૈયું મોજીલો મસ્તાન સાથી
---રેખા શુક્લ

દુર રહી ને સીંચુ ફુલ ખિલ ખિલાટ કાગળીયે....

અક્ષર- અર્થ-સંબંધ કવિતા ચટકી મલકે કાગળીયે

----રેખા શુક્લ

તું હર્યો ભર્યો ને તું શ્વાસે શ્વાસે
તું શબ્દ બની છે રંગાયો પાસે
તું અડીને વળગ્યો છે કે ભાસે
તું જડ્યો તોયે કેમ જલતો પાસે
તું રૂહ ના અર્થ નાસમજ ક્યાસે
તું કહે વાત આવી એકદમ પાસે
--રેખા શુક્લ

થાય ચૈતન્યનો ચમત્કાર તો કરું કવિને અર્પણ...

હીરાનો પારખનાર મળે સાચો જો ઝવેરી

નવા નગરનું નિર્માણ અહીં તો થાય રૂપેરી

પ્રાર્થના ને ધૈર્ય ભરી સાધના એ ઉડવા મળ્યું આકાશ

આવેશ ને આતશ માં ભળે બુધ્ધિનો સરવાળો

સંગંત ના સુફળે અહીં થાય સ્વપ્ન સિધ્ધિ

અટ્પટાં સવાલોના જડબાંતોડ જવાબોમાં

પાલખી માં બેસી ને આવી જો વાધણ...

ત્યાગની ઉત્કટ ભાવના ને કપરું કર્તવ્યપાલન

અનોખી મળે સજા સૌજન્યની કરે સુરક્ષા

કલમ કિતાબ ને કારાવાસે વસે…

 ગણગણતી ઘુઘરી રૂપલે ચુંદડી સંગ

 મઘમઘ વેણી ચોટલે આખુ મ્હેંકે અંગ

 વગડે વળગી ઉભા બેઉ શ્વાસ થૈ દંગ

 બટકબોલી હાંડી ભીંજે ટેરવે નાચે અંગ

 જીવપોપટ ડાળે બેઠો વાંચે કાગળ સંગ

 નિરખી વાલમ મલક્યો, પ્રેમ કસુંબી રંગ---રેખા શુક્લ 

વીણો હ્રદયના ટુકડા કવિતાનુ બનવાનું ,

અને શબ્દોનું લોહી ટપક -ટપક સરી જવાનું, 

મળે ટુક્ડે ટુકડે મા.....નવી બની જવાનું,

લાગે કે સંગે ભગવાન જ ભળી જવાનું





શું કવિતાનું સ્પંદને સજે સગપણનું

કે કવિતાની કેડીનું ગાંડપણ વગોવાનૂં,

કવિતાની સાંકડી શેરીએ રમવાનું,

વાંકડીયા વાળ નું સુંવાળુ સ્પર્શવાનું,



વક્ષ ચઢાણ ને ઉતરાણ ઉદર પ્રિયતમાનું

મુંઝાવી દે ગુંગળાવી દે શ્વાસ કવિતાનું,

ચાહકનું ચુંબન ને આશિકોનું બિછાનું,

લૈ ઢળે ખભે માથું એ…

Kavi darbar…

Gunvant Vaidya 

• અહીં રોજ ઉડે ઈરછા પક્ષી આંખે

  મળવા લાવે આભ સગપણ બારણે

  પડઘાતા ધોધની શબદ ધારમાં

  ધોધમાર કોઈ વરસે કોઈ તરસે

  દર્પણ બારણે પાણીપાણી…

કારણ કે હું નારી છું..!

ખુશી છું જોશ છું,

ઉભરાતી લાગણી ઉમંગ છું

....કારણ કે હું નારી છું..!

મા છું પત્ની છું,

લોહીમાં ભળેલો પ્રેમ છું

....કારણ કે હું નારી છું..!

અરમાન ભરેલા હ્રદયનો ઘબકાર છું,

ને અસ્તિત્વનો પ્રભાવ છું

.....કારણ કે હું નારી છું..!

સ્પર્શે વર્ષોની પહેચાન છું,

વરસાદનું ફોરુ ઝીણું ઝાકળબિંદુ છું

....કારણ કે હું નારી છું..!

કર્મે પ્રતિષ્ઠા ને ધર્મે પરંપરા છું,

શરમે પ્રતિમા છું

....કારણ કે હું નારી છું..!

પારસમણી છે…

પિયુજી છે મોગરો પ્રિત રૂડી ભાળુ રે

શરમના શેરડે મરી મરી જાંઉ રે 

છેલ કરો કેમ છમકલું રે...



પ્રેમ પીયુષ તો પાષાણે પ્રાણ પુરે

ચાંદલિયો કરે ટહુકા રે કાનમાં રે

મનડામાં ગીતડાં પ્રગટાવે રે

છેલ કરો કેમ છમકલું રે...



ઝાકળઝોળ રૂપેરી રેશ્મી દોર રે

અજોડ એવી દાંપત્ય સોનેરી કોર રે

છેલ કરો કેમ છમકલું…