ज़रा-सी बात है लेकिन हवा को कौन समझाये।
दीये से मेरी माँ मेरे लिए काज़ल बनाती है।।

मेरी हँसी तो मेरे ग़मों का लिबास है।
लेकिन ज़माना इतना कहाँ ग़म-शनास है।।

खबर नहीं मुझे यह ज़िन्दगी कहाँ ले जाए।
कहीं ठहर के मेरा इन्तज़ार मत करना।।

मेरा बचपन था मेरा घर था खिलौने थे मेरे।
सर पे माँ-बाप का साया भी ग़ज़ल जैसा था।।

ग़ज़ल संग्रह 'माँ' से -- मुनव्वर राना

યાદ માં તારી, સમી સાંજ નુ ઢળી જવું,

સ્થિર પગ નું ય પણ હવે લડખડી જવું,

કંઈક અટકી ગયું છે મારા કંઠ ની વચ્ચે,

શોધી રહ્યો છું સતત એને વહાવી જવું.

ગીતેશ મહેતા.. ૨૩.૦૪.૨૦૧૩

कभी थकन के असर का पता नहीं चलता 

वो साथ हो तो सफ़र का पता नहीं चलता 



वही हुआ की मैं आँखों में उसकी डूब गया 

वो कह रहा था भँवर का पता नहीं चलता 



उलझ के रह गया सैलाब कुर्रए-दिल से 

नहीं तो दीदा-ए-तर का पता नहीं चलता 



उसे भी खिड़कियाँ खोले ज़माना बीत गया 

मुझे भी शामो-सहर का पता नहीं चलता 



ये मन्सबों का इलाका है इसलिए शायद 

किसी के…

તું જો આજે મારી સાથે જાગશે;
ચાંદ થોડો ચાંદ જેવો લાગશે !

કોણ તારી વાત સાંભળશે, હૃદય !
એક પથ્થર કોને કોને વાગશે !

તું અમારો છે તો, ધરતીના ખુદા !
તું અમારા જેવો ક્યારે લાગશે ?

જિંદગી શું એટલી નિર્દય હશે ?
એ મને શું એક પળમાં ત્યાગશે ?

હું રડું છું એ જ કારણથી હવે,
હું હસું તો એને કેવું લાગશે !

એણે માંગી છે દુઆ તારી, અદી !
તું ખુદા પાસે હવે શું માંગશે ?

-અદી મિરઝાં

ભુખ્યા ને ભગાડતા ને ફાંદાંળા ને ફાસરા

ફુલડા ને તોડતા ને પથ્થર ને ચડાવતા

ઝુંપડા ને ઉજાડતા ને મંદિર ને ઉઠાવતા

ખિજડા ને કાપતા ને ભુત ને ભગાડતા

અજગર ને પાળતા ને ગાય ને આરોગતા

જીવતા ને આલોચતા ને મરતા ને વખાણતા

આકાશ મા ઉડતા ને ધરતી પર થુંકતા

નેતા પાસે નમતા ને ફકીર ને ફટકારતા

ભણેલા ભાગ પાડતા ને અભણ આંનદ કરતા

રાત્રે ઉજાગરા ને દિવસે…

મિત્રો... મારા એક પરમ મિત્ર કે જે વરસો થી કેનેડા માં રહે છે .. એમને મેં સ્યાહિ વિશે વાત કરી અને કહ્યુ કે તમે એના સભ્ય થાવ..તમને ગુજરાતી સિવાય બીજી ભાષા નુ સાહિત્ય અને કવિતા તેમજ ગઝલ ને માણી શકશો સાથે સાથે એનું મહત્વ પણ સમજાશે. મારા આ મિત્ર એ મને પ્રત્યુત્તર આપ્યો કે ગીતેશ તું પણ સરસ લખે છે અને તારા બધાજ બ્લોગ તુ અમને મોકલે છે અને અમે તારી ગઝલ અને કવિતા નાં રસ માં ભીંજાઈ જઈએ છીએ તો પછી અમારે બીજી સાઈટ પર શું કામ જવું રહ્યુ ?  મેં મારા મિત્ર નો આભાર વ્યકત કરતાં એટલું જ કહ્યુ કે હું તો તમને…

શબ્દો જેવા કાગળ પરના ઘાવ હજી પણ તાજા છે,
પાણી જેવા ઝાંકળ પરના ઘાવ હજી પણ તાજા છે.

વાત પ્રસંગોની ને સામે ચોમાસું ભરપૂર હતું,
‘કોઈ નથી’ની અટકળ પરના ઘાવ હજી પણ તાજા છે.

નથી નીકળતા લીલા શ્વાસો એક અજાણ્યા ચહેરાના,
આંસુ જેવા મૃગજળ પરના ઘાવ હજી પણ તાજા છે

હતી ઉદાસી આંખોમાં પણ ચહેરે જુદો ભાવ હતો,
કોઈ તૂટેલી સાંકળ પરના ઘાવ હજી પણ તાજા છે.

- શોભિત દેસાઈ

दो जवाँ दिलों का ग़म दूरियाँ समझती हैं

कौन याद करता है हिचकियाँ समझती हैं।

तुम तो ख़ुद ही क़ातिल हो, तुम ये बात क्या जानो

क्यों हुआ मैं दीवाना बेड़ियाँ समझती हैं।

बाम से उतरती है जब हसीन दोशीज़ा

जिस्म की नज़ाक़त को सीढ़ियाँ समझती हैं।

यूँ तो सैर-ए-गुलशन को कितना लोग आते हैं

फूल कौन तोड़ेगा डालियाँ समझती हैं।

जिसने कर लिया दिल में पहली बार घर ‘दानिश’

उसको मेरी आँखों की पुतलियाँ समझती हैं।

–

बाम = Terrace, Rooftop

दोशीज़ा =…

આડી, અવળી, ટેઢી ચાલને નાથી છે પરંતુ,
દુશ્મનની એક સીધી ચાલથી મૂંઝાયો છું હું.
જેટલા વાર દુશ્મનના નથી મુજ શરીરે.
વધુ તેથી મુજના સોગઠાંથી ઘવાયો છું હું.
વિચારેલી ચાલથી જીત થાય, જરૂરી નથી, પણ
ક્યારેક અવિચારી ચાલથી બાજી જીત્યો છું હું.
બાજી બદલતી હોય છે રાજાની એક ચાલ બસ
એ ચાલની શોધમાં આખી જીન્દગી ભટક્યો છું હું.

સાતમા ધોરણનો ભૂગોળનો ક્લાસ ચાલતો હતો. શિક્ષકે દુનિયાની સાત અજાયબીઓની નોંધ કરવાનુ વિદ્યાર્થીઓને કહ્યું. માંડ માંડ કરીને દરેક વિદ્યાર્થીએ નીચે મુજબ સાત અજાયબીઓ લખી.

૧) ઇિજપ્ત ના પિરામિડ

૨) તાજમહાલ

૩) પિઝાનો ઢળતો મિનારો

૪) પનામા નહેર

૫) અમ્પાયર સ્ટેટ્સ બિલ્ડિન્ગ

૬) બેબીલોનના બગીચા

૭) ચીનની મહાન દીવાલ

શિક્ષકે બધાના કાગળ તપાસ્યા. એમના ધયાનમાં આવ્યુ કે એક છોકરી સાવ શાંત બેઠી હતી. કંઈક મુંઝાયેલી પણ લાગતી હતી. ઉપરાંત એણે પોતાનો કાગળ પણ શિક્ષકને…

ઝાડ એના પાંદડાંને પૂછે છે- કેમ ?

તું મારું નથી એવો શા માટે પડ્યો તને વ્હેમ?

પાંદડાએ પૂછ્યુ કે, મારું નામ પાન છે

તો શા માટે તારું નામ ઝાડ છે?

શા માટે તારી ને મારી વચ્ચાળ

આમ ડાળી ને ડાળખાંની આડ છે?

ઝાડવું કહે કે તારી વહાલુડી લીલપને સાચવું છું, આવડે છે એમ!

પાંદડું કહે કે, મારે અડવું આકાશને

ને તું મને શા માટે બાંધતું ?

ઝાડવું કહે કે, એ તો ધરતીનું વ્હાલ છે…

જે સૌ સાથે આપણને સાંધતું

તૂટવાનો અર્થ તને અડકે નહીં , એને હું કહું મારો પ્રેમ…

સી યુ અગેઇન કરતાં તમારું એ આવજો મધમીઠું લાગે

હાય હેલો ફ્રેંડશીપ બને દોસ્તી તો શમણું અણદીઠું જાગે

હમદર્દીલાં દિલડાંનો ધબકાર સંભળાયે આલિંગન વિના

ચોટદાર એનો એવો ઉન્માદ આઈ લવ યુ અણકીધું વાગે

પરભોમમાં ઓમનું છૂંદણું જોઇને જોમ આવે

હોમસીકને આમ મળવા જાણે માભોમ આવે

હતાશ હું બેભાન રહું છો હો ઇ. આર. સારવારે

જોઉં તરત “કેમ છો” શબ્દ પડઘા થઈ આવે

ક્ષુધાસભર આળોટું વિદેશી વાનગી વચાળે

ખાઉં ઓડકાર જો ખીચડી ખાટી છાશ આવે

ચકરાઉં બસ નૉર્ડસ્ટ્રોમ મેસીસ…

સીધો સરળ રસાયણ ઇજનેર

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

શબ્દોની સાંકળ રચવામાં,સમયનાં મુલ્યને વિસર્યો

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

તુક્કબંધીનાં તાર બેસાડવામાં,ધ્યાન-ધર્મ ને ભુલ્યો

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

નિશ્બ્દની સીડીથી ઉતરી,શબ્દાગ્નિમાં સળગ્યો

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

અજોડની ઉપેક્ષા કરી,જોડકણા જોડવામાં લપટાયો

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

મનના તરંગો ક્ષણભંગુર વાલા,થોડો હોંશમા રે ‘ભલા’

આ ક્યાં ધંધે વળગ્યો?

કલ્પનાનો વેગ વધારતો, પાછો પોતાને કવિ કહેરાવતો

ગીતેશ, આ…

કોરો કાગળ લખવા બેઠો, સગપણ તાજા કરવા બેઠો
દપૅણ સામે જાત ધરી ને, આપસ માં મળવા બેઠો
સાંજે બચપણ યાદ કરી ને,પાંચીકા થી રમવા બેઠો
દરિયો હોડી મોજ હલેસા,કુદરત ને માણવા બેઠો

આપણી સ્યાહી ના Arti Parikh ની નવલિકા "વાંઝણા વિચાર" મોનિટર મેગેઝીન ના એપ્રિલ અંક માં પાના નંબર 60 પર લેખિકા નો પરિચય તથા ફોટા સાથે છપાઈ છે. ખુબ ખુબ અભિનંદન...

આ સમાચાર નો શ્રેય khayti ને જાય છે....