Made in India
અઠવાડિયાથી તો આ પીસીઓ બંધ છે... અહીંથી કેવી રીતે કોઇએ ફોન કર્યો હોય ? વડોદરાથી મારતી ગાડીએ કોડીનાર પહોંચેલા યુવાનને એક બંધ પીસીઓની બહાર બેઠેલી વ્યક્તિએ આવો પ્રશ્ન કર્યો ત્યારે ક્ષણેક તો યુવાન ડઘાઇ ગયો. એણે ખિસ્સામાંથી મોબાઇલ ફોન કાઢી પેલી વ્યક્તિને બતાવ્યો કે આજે સવારે માત્ર બે કલાકના ગાળામાં પાંચ વખત મને અહીંથી ફોન આવ્યો છે એના આ પુરાવા... ઇનકમિંગના લિસ્ટમાં તમે જોઇ શકો છો...
અરે પણ... પીસીઓ તો બંધ છે !! એમના ઘરે જ લગ્ન છે એટલે અઠવાડિયાથી ખોલ્યું જ નથી..! યુવાન પાસે મોં વકાસીને જોઇ રહેવા સિવાય કોઇ ઉપાય નહોતો. આવી રીતે સૌરાષ્ટ્રના કોઇ ગામથી ફોન આવવાથી મારતી ગાડીએ ત્યાં દોડી જઇ તપાસ કરવાનો આ યુવાનનો આ છઠ્ઠો પ્રયાસ હતો. એને ફોન કરનાર વ્યક્તિ દરેક વખતે એક જ હતી અને એ યુવતી હતી. એટલું જ નહીં એ યુવતી મૂંગી હોય એમ જાણે એ કંઇ બોલવાનો પ્રયત્ન કરતી હોય પણ બોલાતું ન હોત એમ માત્ર એનો અવાજ સંભળાતો... અને આ યુવાન એને કોણ બોલો છો ? એવા વારંવારના પ્રશ્ન પૂછતાં જ આખરે બોલી નહીં શકવાની નિરાશાથી ભાંગી પડેલી એ યુવતીનાં ડૂંસકાં સંભળાતાં... ક્ષણેક બાદ યુવતી ફોન મૂકી દેતી !કોઇ સસ્પેન્સ થ્રિલર ફિલ્મ જેવી લાગતી આ વાત આમ તો અત્યંત સામાન્ય છે, પરંતુ તે છતાં એ યુવાન જ્યારે જ્યારે એના મોબાઇલ પર આવા ફોન આવતા ત્યારે નંબરના આધારે ગામનું નામ જાણી એ મારતી ગાડીએ ત્યાં પહોંચી જતો. ફોન કરનાર યુવતીને એ અત્યંત ગંભીરતાથી શોધી રહ્યો હતો. કારણ...?
એ યુવાન ડોક્ટર છે. એમ.ડી. કર્યા બાદ ગુજરાતના એક શ્રીમંત શહેરમાં એ ધમધોકાર ખાનગી પ્રેક્ટિસ કરી રહ્યો હતો. એક દિવસ એક મિત્રની ઓળખાણથી એક યુવતી એના કન્સલન્ટિંગ રૂમ પર આવી. પોતે બીએચએમએસ કર્યું છે અને માત્ર અનુભવ મેળવવા માટે એ થોડો સમય એના સહાયક તરીકે કામ કરવા માંગે છે એમ એણે જણાવ્યું. મિત્રની પરિચિત હોવાથી તબીબે એને સ્વાભાવિક રીતે જ સહર્ષ સંમતિ આપી અને એ યુવતીનો એ તબીબના જીવનમાં પ્રવેશ થયો.બન્ને અપરિણીત હતાં. બન્ને યુવાન અને દેખાવડાં હતાં. બન્ને ભલેને અલગ-અલગ શાખાનાં, પરંતુ તબીબ હતાં. આ બધાં ઉજળાં પાસાંઓએ સ્વાભાવિક રીતે જ થોડા દિવસમાં એ બન્નેને એકબીજાની નજીક લાવી દીધાં. યુવાન તબીબે એક દિવસ એની સામે રીતસર લગ્નની દરખાસ્ત મૂકી. યુવતીએ કહ્યું કે, એ સૌરાષ્ટ્રની અત્યંત ખૂંખાર-લડાયક કોમની યુવતી છે. અમારી કોમની યુવતી જો અન્ય જ્ઞાતિના યુવક સાથે લગ્ન કરે તો બન્નેને બેરહેમીથી મારી નાંખે એવા સેંકડો કિસ્સાઓ બન્યા છે. મને ખાતરી છે કે, આપણા લગ્નને મારાં કુટુંબીઓ નહીં સ્વીકારે.
આખરે ઘણા દિવસની ચર્ચાઓને અંતે પ્રેમમાં ગળાડૂબ આ યુગલે નક્કી કર્યું કે જે થાય તે આપણે જરૂર પડે કાયદાકીય રીતે રક્ષણ મેળવીને લગ્ન કરીએ. બે મિત્રોએ સાક્ષી તરીકે સહી કરી અને યુગલે કોર્ટ મેરેજ કર્યા. લગ્નના સંબંધિત દસ્તાવેજોની સર્ટિફાઈડ નકલો સાથે પોતાના વિસ્તારના પોલીસ સ્ટેશનમાં અરજી આપી તેમણે કન્યાના કુટુંબીઓ તરફથી બખેડો થવાની શંકા વ્યક્ત કરી.હજુ તો અરજી આપીને તેઓ મંદિરે દર્શન કરી ઘરે પહોંચ્યાં ત્યાં તો માંડ ૧૫ મિનિટમાં યુવતીનાં માતા-પિતા સગાં-સંબંધીઓનું એક ટોળું એમના ઘરે ધસી આવ્યું. શહેરના સૌથી મોટા બિલ્ડર જુથ અને રાષ્ટ્રીય સ્તરના રાજકારણીઓ સાથે ઘરોબાના કારણે સ્થાનિક પોલીસતંત્ર પર પણ મજબૂત પકડ ધરાવતા યુવતીના પિતાને પોલીસે જ ફોન કરી ઘટનાની જાણ કરી હતી. સદ્નસીબે નવદંપતી પાછલે બારણેથી ભાગી જવામાં સફળ થયું પણ યુવાનના કુટુંબીઓને ધમકી આપીને ટોળું રવાના થયું.
અને એ સાથે શરૂ થયો યુવતીના કુટુંબીઓ અને નવદંપતી વચ્ચે પકડદાવ. આર્થિક-સામાજિક-રાજકીય અને માફિયાગીરીની રીતે પણ પહોંચી વળે એવા સક્ષમ યુવતીના કુટુંબીઓએ બંનેને શોધીને ખતમ કરી નાંખવાની જાણે કસમ ખાધી હતી. લપાતાછુપાતા વડોદરા આવેલા એ યુગલે અહીં એક મિત્રને ત્યાં આશરો લીધો. અત્યંત ખાનગી રીતે વડોદરામાં એ દંપતી સ્થાયી થયું. લગભગ છએક મહિનાનો ગાળો વીતી ગયો. અને એક દિવસ ડોર બેલ વાગી. યુવતીએ ઘરનો દરવાજો ખોલ્યો તો સામે તેનાં માતા-પિતા અને નિકટના સંબંધીઓ. છેલ્લા ઘણા વખતથી ચાલતી શોધખોળના અંતે યુવતીના મા-બાપે આ યુગલને શોધી કાઢયું હતુ. તેમને જોતા જ ગભરાઇ ગયેલી યુવતિના આશ્ચર્ય વચ્ચે તેના માતા-પિતાએ એકાએક રડી-ગળગળા થઇ એને વ્હાલ કરવા માંડ્યું. તેમણે કહ્યું કે, અમે હવે સ્વેચ્છાએ તમારાં બન્નેનાં ધામધૂમથી લગ્ન કરી આપવા તૈયાર છીએ. અલબત્ત યુવાનને શંકા હતી કે કંઇક અમંગળથશે.માતા-પિતાના ભારે આગ્રહ સામે ઝૂકેલા યુવાને પત્નીને તેમની સાથે થોડા દિવસ પિયર જવાની અનુમતિ આપી. માતા-પિતાની લાગણીમાં તણાઇ ગયેલી યુવતીને સ્વપ્નેય ખ્યાલ નહતો કે એની આ ઘરમાંથી આખરી વિદાય છે.
યુવાનની શંકા સાચી ઠરી. યુવતી જે દિવસે વડોદરા પરત ફરવાની હતી તે દિવસે આવી નહીં. અમંગળનાં એંધાણ વચ્ચે યુવાને શ્રીમંત શહેરમાં પોતાના સાસરે ફોન કર્યો. સામે છેડે તેના સસરાએ ફોન ઉપાડ્યો. યુવાને પત્નીને ફોન આપવા કહ્યું સામે સસરાએ કહ્યું.એ તો મરી ગઇ. આજે વહેલી સવારે જ એની અંતિમ ક્રિયા પણ થઇ ગઇ. હું હજી હમણાં જ સ્મશાનેથી પાછો આવ્યો છું. બાકીના શબ્દો આઘાતમાં ઓગળી ગયા. યુવાને પોતાની શંકા સાચી પડતી લાગી. મારતી ગાડીએ સાસરીએ પહોંચેલા યુવાનને રીતસર ધમકી આપી હાંકી કઢાયો. પોલીસને અરજી, કોર્ટમાંથી સર્ચ વોરંટ જેવા તમામ પ્રયાસોનું કોઇ જ પરિણામ આવ્યું નહીં, કારણ એના સસરા બધી રીતે પહોંચેલા હતા.
અંતે યુવાને થાકીને પ્રયત્નો છોડી દીધા. પરંતુ એનું મન માનતું ન હોતું કે એની પત્નીનું અવસાન થયું છે. સક્ષમ સાસરિયાઓએ એને ગાયબ કરી દીધી છે એવી એને શંકા હતી. જેમ-તેમ કરી ફરી પોતાની પ્રેકિટસ શરૂ કરી સ્થિર થવા મથી રહેલા આ યુવાન તબીબના મોબાઇલ ફોન પર એક દિવસ રિંગ વાગી. એણે ફોન ઉપાડ્યો તો કોઇ મુંગી યુવતી બોલવાનો પ્રયત્ન કરતી હોય એવું લાગ્યું. એણે કોણ બોલો છો એવું પૂછ્યું એ સાથે રડવાનો અને ડૂસકાંના અવાજ સાથે ફોન કપાઇ ગયો.આવું વારંવાર બનવા માંડ્યું યુવાનને પહેલી વાર ફોન આવ્યો ત્યારે જ સૌરાષ્ટ્રના ગામનો કોડ નંબર જોઇ શંકા ગઇ કે એની પત્ની એનો સંપર્ક સાધવા પ્રયત્ન કરી રહી છે. પણ તો પછી એ કેમ કંઇ બોલતી નથી ? શું એને ક્યાંક બાંધી રાખી હશે ? એના મોઢા પર પટ્ટી મારી રાખી હશે ? આ પ્રશ્નોએ એને હચમચાવી નાંખ્યો. એણે મનોમન નકકી કર્યું.
જ્યારે ફોન આવે ત્યારે એ ગામ પહોંચી જઇ જાતતપાસ કરવી. આજે કોડીનારથી ફોન આવતા એ અહીં દોડી આવ્યો હતો. નંબરના આધારે તપાસ કરતાં એ પી.સી.ઓનો નંબર નીકળ્યો. પણ એ તો અઠવાડિયાથી બંધ છે એમ જણાવાયું !! ડર-ચિંતા-િદ્વધા વચ્ચે અટવાતો આ યુવાન એની ધીકતી તબીબી પ્રેકિટસ છોડી આવી રીતે સૌરાષ્ટ્રના ગામડે ગામડે દોડી જાય છે. એને આશા છે કે ક્યારેક, ક્યાંક તો એની પત્ની એને મળી જશે.
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:19pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:18pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on September 12, 2023 at 10:31am 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 31, 2021 at 10:01am 0 Comments 1 Like
Posted by Jasmine Singh on July 15, 2021 at 6:25pm 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 6, 2021 at 12:15pm 1 Comment 2 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on June 25, 2021 at 10:04pm 0 Comments 3 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on March 24, 2021 at 1:54pm 1 Comment 1 Like
वो जो हँसते हुए दिखते है न लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
पराये अहसासों को लफ़्ज देतें है
खुद के दर्द पर खामोश रहते है
जो पोछतें दूसरे के आँसू अक्सर
खुद अँधेरे में तकिये को भिगोते है
वो जो हँसते हुए दिखते है लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
© 2024 Created by Facestorys.com Admin. Powered by
Badges | Report an Issue | Privacy Policy | Terms of Service
You need to be a member of Facestorys.com to add comments!
Join Facestorys.com