ફરી ખુદ ને ગુમનામ કરી દઉં

એમ કરી મારું થોડું નામ કરી લઉ

તમે તો નામ લઇ શક્યા નહિ મારુ

હું જ જાતે નામ બદનામ કરી લઉં

ખાનગી માં શું કત્લ કરવું કોઈનું ?

આ ગુનો તો હવે હું સરેઆમ કરી લઉં

દર્દ છે તો રહેવા દો એમ જ એને…

આવી રીતે તો કોઈ ધક્કો મારે ? આવી રીતે કોઈ પછાડે ?

કે તમને વાગ્યું ય હોય ને કોઈ નિશાન જોવા ના મળે ?

જ્યાં હાથ અડાડો ત્યાં એક નવો ઘાવ ઉગી નીકળે અચાનક

નરી આંખે જુવો તો એક નાનું અમથું ઉઝરડું ય જોવા ના મળે

હથિયાર નો કોઈ ઉપયોગ નહિ, ના કોઈ યુદ્ધ ના એંધાણ

છતાં ઠેરઠેર દેહ પર હજારો…

छोडो अब उनकी बात क्या करनी

जो भूला दे, उसकी फ़रयाद क्या करनी

अपने हिस्से का वक़्त काट काट के वोः हमे मिलते है

हालत पे जो कहर ढाये, ऐसी मुलाकात क्या करनी

नजदीकियां खत्म होने लगी है रेह्ते रेह्ते

फ़ासले हो जाये…

સૌગાદ...

નીંદર વેચી ને શમણાઓ ખરીદ્યા છે અમે…

અમારું મળવું કે જુદા થવું ભાગ્ય ની વાત ના હતી 
થોડો મારોય વાંક હતો ને થોડી એનીય ભૂલ હતી

હું એક હદ થી વધુ આગળ વધી ના શક્યો ક્યારેય 
ને એ નજીક આવી ના શક્યા, કોણ જાણે કેવી શુળ હતી ?

અધૂરું શમણું તો તારુંય રેહશે 

ખુલ્લી આંખો સુવાનું છોડી દે હવે

કાં હાથ માં હાથ લઇ ચાલી નીકળ 

નહીંતો ક્ષણભર નો સાથ છોડી દે હવે

વિશ્વાસ નો એક તાર તારો તૂટી ગયો છે

હાથ માંથી તારા, મારો હાથ છૂટી ગયો છે

સવાલો ના વમળ માં ઘેરાયેલ છે તું

ને મારો ધીરજ નો કળશ ફૂટી ગયો છે

પ્રેમ કરવાની આવી તે સજા શીદ આપી સનમ

કે સનમ મારો મુજ થી જ રૂઠી ગયો છે

લાખ કોશિશ કરી મિટાવવાની હાથ થી

તારા…

રાહ જોતા રહ્યા તારી ને શબ્દો સાથે દોસ્તી થઇ ગઈ

એકલતાય અમારી તો પછી કાયમ માટે દુર થઇ ગઈ...

હર એક શબ્દ મારો જાણીતો નીકળ્યો જાણે કે

કોઈ શબ્દ સાથે મારી ચતુરાઈ ચુર ચુર થઇ ગઈ

અટકચાળા કરી જોયા મેં પણ એની સાથે

છેવટે મારી જ લાગણીઓ મગરૂર થઇ ગઈ

નવી વાત નવેસર થી પછી મારી રજૂઆત

તેમ છતાયે તારી હાજરી તો ક્ષણભંગુર થઇ…

આ અંતર નું કારણ શું ?

તમને તો ખબર હશે જ

દૂરતા નું શું છે ધારણ

તમને તો ખબર હશે જ

અટકી કેમ જાય છે પગ

તારા દ્વારે આવી ને ?

પાછા કેમ ભરું ડગલાં

તમને તો ખબર હશે જ

હું એક અંધારી રાત નો સિતારો

ને ચાંદની રાત તમે

મારા ઓછાયાનો અભડાટ

તમને તો ખબર હશે જ…

તારી ભાષા ને મારી ભાષા માં ફરક શો છે ?

શબ્દો ને સેતુ અહી રચાયો છે એ જ ઘણું છે

આવ અહી તું
મૂકી દે લાગણી તું

મળી ને જો મને
ભૂલી જઈશ માંગણી તું

તું છે સ્વ માં રાચતી
પણ છે મારી કોતરામણી તું

તું અનોખું બંધન એક
ને મૌન ની વાવણી તું

હું છું જડ્વત ને બેખબર
આપ મને નવી માપણી તું

---"દિપ"
15.04.2014

जाते जाते वो मुझे अच्छी निशानी दे गया
उम्र भर दोहराऊँगा ऐसी कहानी दे गया
उससे मैं कुछ पा सकूँ ऐसी कहाँ उम्मीद थी
ग़म भी वो शायद बरा-ए-मेहरबानी दे गया

ગઈ કાલે એક આશ હતી

મનેય તારી તલાશ હતી

તું જોતી રહી મને શ્વાસ ભરતો

શું ખબર તને ? કે જીવતી લાશ હતી ?

તરસ્યો હતો હું એક શબ્દ સાંભળવા

કેવળ જળ ભરેલી આંખો મારી પાસ હતી

તું વિસારી શકે છે હરેક ક્ષણ ને એમ જ

મારી તો કેવળ એટલી જ વિસાત હતી

દુઆઓ માંગી હશે તે મારી બરબાદી ની

એટલે જ…

ઢળતી બપોરે એને યાદ કરી મેં

ને બળતા સુરજ ને ફરિયાદ કરી મેં

હવા ને બાંધી ને મેં આગ જલાવી

ને પછી એ રાખ ને શ્વાસ ભરી મેં

એ આવી ને ગયા, એવી રીતે

કે અશ્રુ ઓ થી આંખો તાર તાર કરી મેં

વળી ને પાછા ના આવ્યા પગલાં એનાં

મંઝીલ ને મળી ને જાત ને બિસ્માર કરી મેં

વાહ, ખુદા તું ય ખરો કદરદાન…

સરવાળે બધું સરખું,....

હું અધુરો ને તમે પણ સંપૂર્ણ નહિ,

ઉણપ બેઉને એટલીજ, સરવાળે બધું સરખું,....

તમે સવાર નો કોમલ તડકો જાણે,

ને હું આથમી ગયેલી સાંજ , સરવાળે બધું સરખું,....

હું લાગણીઓ થી ઘેરાઈ ગયેલો

તમે હજીયે ભીના તરબતર, સરવાળે બધું સરખું,....

તમે આવનારી ખુશીઓના સારથી,

ને હું રોકી ગયેલી એક પળ, સરવાળે બધું સરખું,....

હુંય પામું પૂર્ણતા ને તમેય થાઓ સંપૂર્ણ,

આપણું જુદા હોવું -એક થવું , સરવાળે બધું…

ફરી એ દિવસ પાછા ફરશે ?

તારો પડછાયો મને મળશે ?

રાત હવે ખૂટે કેમ કરી સનમ

શમણાં આંખો ને કેદ કરશે ?

કળ વળે ના આ દર્દ ને હવે

દર્દ ના નવાં રંગો કેમ ચડશે ?

દિલ તૂટ્યું કાચ માફક મારું

તિરાડ હુંફ તણી કોણ ભરશે ?

તું મારાં અણું એ અણું માં

કોણ આપણને ભિન્ન ગણશે ?…

દિવસ કેટલાં વીત્યાં ?

રાત કેટલી ગુજરી ?

પ્રહર કેટલા ગયા ?

ઘડીયો કેટલી વીતી ?

નથી રાખ્યો હિસાબ ?

ના, પૂછ તું પ્રેમ ના જવાબ

કેવળ તડપ રહી દિલ માં

ને વહ્યાં ઘોડાપુર અવિરત

નસ નસ માં લાગી આગ

જલીને થયો આતમ ખાખ

રેહતા હતા જે મુજ હૃદય માંહી

આજ વસી રહ્યા છે મુજ…