નથી હું શાહજહાં કે બનાવું તાજમહેલ આરસમાં, ચાલને બનાવીએ આપણું એક નાનું ઘર દરિયાની રેતમાં.
નથી હું ચાંદ કે ચમકી શકું હું ખુંલ્લા ગગનમાં, જો તું કહે તો બનીને આગિયો હું ચમકું સંધ્યાના સમયમાં.
કબુલ કે ભૂલ છે અમારી ન હતા કરતા બંધ નયનને, આવવું તો હતું તમારે સપનું બનીને મારા નયનમાં.
ખબર છે અમને કે નથી અમે આખરી મંજીલ તમારી, બસ ચાર કદમ ચાલ તું બનીને હમસફર રસ્તામાં.

આજે ફરી તને મળવાનું મન થાય છે
પાસે બેસી વાત કરવાનું મન થાય છે
એટલો લાજવાબ હતો તેનો આંસુ લુછવાનો અંદાજ
કે આજ ફરી રડવાનું મન થાય છે

ભીડ થી ભરેલી આ દુનિયા માં એક ચહેરો ગમી ગયો .......
જોઈ ને એ ચહેરો એને દુનિયા બનાવી બેઠો .......
વારંવાર કરી ને દુઆઓ ખુદા ને પજવી ગયો ........
એને મારી બનાવતા કોણ જાણે હું એનો બની ગયો ...

દુનિયામાં બે પ્રકારના માણસો છે;
કેટલાક ખંડમાં આવે છે અને આવતાની સાથે કહે છે " લ્યો હું આવી ગયો."
અને કેટલાક એવા છે જે આપણને જોતા જ કહે છે." હાશ ! તમે અહી છો."

તારું હોવું જયારે સફળ થઇ જાશે.
નમન કરવાનું સ્થળ થઇ જાશે.
એક પગલું હું ભરું, એક તું ભર;
મારગ આપણો સરળ થઇ જાશે.
પુરાવો ના માંગીશ કદી પ્રેમનો,
અકારણ નયન સજળ થઇ જાશે.

પ્રેમ કર્યો છે વાલમ હવે મારો વાંક નહિ પૂછું, 
ફાંસી દો મને, છેલ્લી ઈચ્છામાં કાંક નહિ પૂછું;
સ્નેહીનો સરવાળો, ગમતાનો ગુણાકાર કરશું,
બાદબાકી અને ભાગાકારનો ગુણાંક નહિ પૂછું.
અધુરી એ મુલાકાત અને અધૂરા એ ઈશારા,
તમને ગમ્યું તે ખરું , પ્રેમનો પૂર્ણાંક નહિ પૂછું.
અવગણના તો છે બસ તારી મના ની વાત,
મને ગુમાવ્યાનો રંજ તમારો ફાંક નહિ પૂછું.

લાશ ની ઈચ્છા ક્યાં કદી પુછાય છે??
એની તો બસ કાઢી જવાની રાહ જોવાય છે,
તને વહેમ છે કે તારા વગર જીવું છું હું,
મોત ને તો વર્ષો થયા આ તો ફક્ત શ્વાસ લેવાય છે,

અરમાન જિંદગીના અજબ છે આશા મનની ગજબ છે. 
કોઈને જિંદગી પર પ્રભુત્વ મેળવવું છે તો કોઈને ચંદન બની વહેચાય જવું છે. 
કોઈને પડછાયો બની સંવેદન થાવું છે તો કોઈને દર્પણ બની દેખાઈ જવું છે. 
કોઈને વૃક્ષ બની છાયડો આપવો છે તો કોઈને ધૂપ બની મહેકવું છે. 
કોઈને ફૂલ બની મહેકવું છે તો કોઈને પથ્થર બની પુજાવું છે. 
અહી અરમાન છે સૌના મોટા બસ બધાને નદી નહી સાગર બની જવું છે.

પાણી વગર હોડી ના ચાલી શકે એ હકીકત છે

પણ હોડીમાં પાણી આવી જાય ત્યારે પ્રોબ્લેમ થાય છે



પૈસા વગર સારી રીતે ના જીવાય એ હકીકત છે,

પણ પૈસો માણસને નમાવી જાય ત્યારે પ્રોબ્લેમ થાય છે



કદરૂપતા માણસને નથી ગમતી એ હકીકત છે,

પણ રૂપ માનવીને ફસાવી જાય ત્યારે પ્રોબ્લેમ થાય છે



સંબંધ વિના માનવી અધુરો છે એ હકીકત છે,

પણ પોતાનું માણસ રડાવી જાય ત્યારે પ્રોબ્લેમ થાય…

ઘડીઓ ઓછી પડે તે પહેલા આવી જજો,
ધડકનો ઓછી પડે તે પહેલા આવી જજો,
ટેરવે ગણુ છું આપણા જુદાઈના દિવસો રોજ,
આંગળીઓ ઓછી પડે તે પહેલા આવી જજો.

કોરા કાગળ પર એનું ચિત્ર બનાવ્યું,
કલ્પના ના રંગો પૂરી ને રંગીન બનાવ્યું,
કેવી અસર હતી મારા પ્રેમ માં કે,
ચિત્ર માં પણ એના હૃદય ને ધબકતું બનાવ્યું…

કાગળમાં તારી યાદના કિસ્સા લખ મને,

જો શક્ય હોયતો પ્રેમના ટહુકા લખ મને..



તારા વિના અહીં તો છે ધુમ્મસ ફકત બધે

તારી ગલીમાં કેવા છે તડકા લખ મને..



અકળાઇ જાઉં છું, આવા અબોલા ના રાખ તું

તારા જ અક્ષરો.. વડે ઝઘડા લખ મને..



કોઇ મને, બીજા તો સહારા નહીં મળે

અમથા જ તારા હાથે દિલાસા લખ મને..



મારા જીવનનો પંથ હજી તો અજાણ છે

કયાં ક્યાં પડયા છે, તારાં એ…

નાટકના એ કલાકારે સરસ વાત
કરી. તેણે કહ્યું કે, નાટકમાંથી એક જ વસ્તુ
હું શીખ્યો છું કે તમારો રોલ પૂરો થઈ જાય
એટલે તમારે સ્ટેજ છોડી દેવાનું છે!
આપણે કંઈ છોડતાં નથી એટલે જ દુઃખી થઈએ છીએ.
આપણને ઘણી વખત તો ખબર જ નથી પડતી કે
આપણો રોલ ક્યાં પૂરો થાય છે..!!

ચાંદ સમા ચહેરા સમી તસવીર બનાવી દઉં

ચાલો તમારા પ્રેમની એક લહેર બનાવી દઉં,

એ રીતે તમને અમારા શ્વાસ બનાવી દઉં.



શબ્દો તણા પુષ્પો ગૂંથી ગજરો બનાવી દઉં,

એ રીતે તમને ગઝલના રાસ બનાવી દઉં.



સાકી, સૂરા ને શાયરી મહોબ્બત બનાવી દઉં,

એ રીતે યાદો બધી રંગીન બનાવી દઉં.



હથેળી તણી લકીરને કિસ્મત બનાવી દઉં,

એ રીતે જીવવા તણું બહાનું બનાવી દઉં.



અટકી ગઈ જ્યાં જિંદગી, મંજીલ બનાવી…

કોઈના ખાસ બની શકાય એવી કિસ્મત જોઈએ .. !!
જીવનભર એમનો પ્રેમ મળે એવી તકદીર જોઈએ .. !!
બાકી પ્રેમ તો દુનિયા આખીકરે છે ..!!
એ પ્રેમ છૂટે નહિ એવી હાથમાં લકીર જોઈએ ..

લગ્ન પછી પહેલા પાંચ વર્ષ સુધી 

પત્ની પોતાના પતિને કેવી રીતે બોલાવે છે, 

તેની એક ઝલક પ્રસ્તુત છે. 

પ્રથમ વર્ષ - જાનૂ. 

બીજુ વર્ષ - એ જી. 

ત્રીજુ વર્ષ - સાંભળો છો ? 

ચોથુ વર્ષ - અરે ઓ ઢબુના પપ્પા. 

પાંચમુ વર્ષ - કયા મરી ગયા ?

Husband apni wife ka janaza le

k ja raha tha

Janaze k aage 1 kutta



or

peeche aadmiyon ki lambi line

thi

1 aadmi aa kar puchta hai

Bhai ye sub kese huwa



Husband: Is kutte ne kaat liya tha

or meri wife mar gai



Aadmi: Ye kutta 1 din k liye

mujhe de do



Husband: Tum kya

samajhte ho ye sub log meri b v k

janaze mein…

તન બદન આપણા સળગે વરસાદમાં,
દરેક ટીપાં જાણે આ ધબકે વરસાદમાં.

બહાર ઠંડક આહલાદક છવાઈ વસંતે,
અને આ હૈયે અગન ભડકે વરસાદમાં

પ્રેમકેરા છબછબીયા કરે છે મનડું મારું,
પાગલ પવન શરીરે વળગે વરસાદમાં 

ઈચ્છાઓ સળવળી ઉઠી છે બન્ને તરફ,
સાથે તું, તો હૈયું કેમ તડપે વરસાદમાં.

તરસ મિટાવીશું એકબીજાની 'અખ્તર',
હું વરસું, તું પણ હવે વરસે વરસાદમાં.

દુર એ ગયા ને આંખમાંથી આંસુ સરી પડ્યા,
ન ચાહવા છતા પણ જાણે કેમ રડી પડ્યા.

પ્રેમની મધુરી મહેક માં મહેકી રહ્યા હતા અમે,
એક પળમાં જાણે બધા સપના ખરી પડ્યા.

જન્નત સરીખી લાગી રહી હતી જે દુનીયા મને,
ન મળી એ તોય એના માટે અમે લડી પડ્યા.

આ 'દિલ' જેના માટે કંઇજ ના રહ્યુ જગતમાં,
એની ખુશી ખાતર જુઓ ને અમે મરી પડ્યા.

દોસ્તી કરવી ના કરવી તમારી મરજી 
પણ ક્યારેક,
અમારી ખબર પૂછો તો બસ છે.
દોસ્તી ની કોઈ મંઝિલ હોતી નથી 
પણ ક્યારેક,
અમને સાચા દોસ્ત માનો તો બસ છે.