આંખોથી સિંચેલા સ્વપનો હજાર છે, 

કોઇ માટે નફરત તો કોઇ માટે પ્યાર છે; 

કેતુલ,ક્યારે સમજીશ તું ગણિત પ્રેમનું? 

જીત થાય તો પણ નુકશાન પારાવાર છે,

ઊભી છે ઝિંદગી, બેઠી છે ઝિંદગી 

ક્યારેક હસાવીને રડી છે ઝિંદગી 

તું નાસમજ છો,સમજદાર છે એ 

હ્રદય થી હ્રદયની કડી છે ઝિંદગી 

છે શ્વાસનું સ્ખલન,એની દરેક યાદમા 

બસ એજ એક કારણ,હરઘડી છે ઝિંદગી 

કદી ઠોકરો ખાતા,તું ઝિંદગી ગુઝારતો 

ઉભો કરવા તુજને, કેવી પડી છે ઝિંદગી? 

છે સ્વાભિમાન કેવું, તુ કદી ના જાણે 

મરવું હતું તોપણ, નડી છે ઝિંદગી 

રહ્યુ જીવન કેતુલ,હમેશા મઝધારમા 

ડુબતો હતો હું ત્યારે જડી છે ઝિંદગી

રડ્યો હુ ચોધાર આંસુઓએ

કોઇએ ના આપ્યો દિલાસો

હજી પણ પુછે છે "પ્રેમ કરો છો મને?"

શું કરુ હુ ખુલાસો??

આતો લાગણી ભર્યા સંબંધો ની તરસ છે,કેતુલ

બાકી જીવન જીવવા મા હવે ક્યાં કોઈ રસ છે?

ક્યારેક ઝિંદગી એવી મળે
કેતુલ નિજને મળતા મળે

હું આગ બનીને રાખ થાઉ
પણ જીવન તારૂં ઝળહળે

છે પ્રેમ સાચો એજ કાવ્યા
જે મૌનની ભાષા કળે

મુખ પર સ્મિત બની રેલાતુ
શબ્દો કદી ના નિકળે

જો પ્રેમ ન પામી શકુ હું
જીવન પર પાણી વળે

છે ઇચ્છા કેતુલ એટલી
મર્યા પછી પણ તું મળે..

લાગે છે ઝિંદગી આજ ભારણ મને

કણકણ લાગ્યા કરે મણમણ મને

શું ઝાંઝવા કદી પ્યાસ બુઝાવે છે?

જુવો પુછી રહ્યા છે કોરા રણ મને

એવા હેતથી લીધો સમયને બાહુપાશમાં

બસ જોયા કરે છે હવે હર ક્ષણ મને

ભુલવાનુ વચન લઇને બેઠા જે

યાદ કરી રહ્યા છે એ પણ મને

કેતુલ દિવસ રાત મૃત્યુની રાહમા

કેમ જીવવુ પડે તો પણ મને??!