અસહનશીલતા.........!
સહન થતુ નથી કે.......,
કરવું નથી ?

અણસમજ.............!
સમજ શક્તિ નથી કે.....,
સમજવું નથી ?

અવિશ્વાસ.................!
વિશ્વાસ રાખવો નથી......,
કે કરાતો નથી ?

આરતી ભાડેશીયા.(12.12.2013)

આજે રૂળી શરદ પૂનમની રાતળી,
ચંદ્ર રેલાવે આજ શીતળની ચાંદની.

પૂર્ણિમાં બની શ્વેત પ્રકાશની રાતળી,
કુદરતની કવિતાનું સૌદર્ય એ પામતી.

આરતી ભાડેશીયા.(18.10.2013)

આ ચંચળ ચિતડું ભટકતું રહે છે ભાગી ભાગી,
વાસ્તવિક જીવન કાલ્પનિક સુખમાં રાજી રાજી.

આ ચંચળ ચિતડું સુખદ ભ્રમમાં રહે જારી જારી,
કાલ્પનિક જીવન ઈચ્છાનો શોર કરે ભારી ભારી.

આરતી ભાડેશીયા.(15.10.2013)

ધ્યેય કેવળ જીતનું નહી, ઈજ્જતનું પણ રાખો,
કપટવેળાથી પડતી આવી, ઊભો ન થયો પાછો.

ખરાબ ઘટનાને ભુલી જઈ આગળ વધતાં રહો,
અન્યાયી સામે બદલા માટે સમયને ના ખર્ચો.

સમય અને ટેલેન્ટથી પણ સેવાની તક ના છોડો,
“થોડામાં પણ ઘણું જ છે”, એવી ક્ષમતા પામો.

આરતી ભાડેશીયા.(11.9.2013)

સૌ કોઈએ વિચાર્યુ !

આ વરસાદ ક્યાં ખોવાયો ?

કાળા વાદળોને ફર્માયુ !

આ વરસાદ ક્યાં રોકાયો ?

પંખીના કિલ્લોલે ઉચાર્યુ !

આ વરસાદ ક્યાં સમાયો ?

તરસતી ભૂમિથી કહેવાયું !

આ વરસાદ ક્યાં સમાયો ?

મેધનું થયું આગમન સવાયું !

વરસાદથી આનંદ છવાયો.

આરતી ભાડેશીયા.(24.8.2013)

ઈશ્વર છે કે નહી ? તે ભેદ ઉકેલાતો નથી,

આસ્તિક ને નાસ્તિકમાં છેદ સંકેલાતો નથી.

આસ્તિક તને શોધતાં-શોધતાં થાકતો નથી,

નાસ્તિક શોધવા માટે ક્યાંય ભાગતો નથી.

ગીતામાં કહ્યુ છે કે...................................,

ભક્ત-જ્ઞાની જીવમાત્રમાં મને જોયા વિના રહેતો નથી,

શ્રધ્ધા હોય પુરી તો કણેકણમાથી હું કદી ખસતો નથી.

આરતી ભાડેશીયા.(23.8.2013)

સૂતરના તાંતણામાં કશુંક રહસ્ય ગૂંથાયુ,

આવા તંતુ ભેગા કરીને રક્ષાસુત્ર રચાયુ.

રાખડીએ રક્ષણકેરા પ્રેમનું મહત્વ અપાયુ,

કાચા કેવાતા દોરાએ અતૂટ બંધન બનાયુ.

આરતી ભાડેશીયા.(20.8.2013)

સવારે ઊઠતાં જ નિત્ય કર્મ કરૂ છું,
સુ:ખ-દુ:ખની જોડને પ્રેમથી સહું છું.

જીવન ર્નિવાહ માટે ખુણે-ખુણા ફરૂ છું,
દુનિયાના ખુણેથી ઘણું બધુ ચરૂ છું.

ક્યારેક વાચેલું, ક્યારેક જોયેલું વર્તુ છું,
ક્યારેક સારા કર્મોમાં નિમિત હું બનું છું.

ચોવીસ કલાકના આ વર્તુળમા રહું છું,
એક ક્ષણતો રોજ મારા માટે જીવું છું.

આરતી ભાડેશીયા.(18.8.2013)

પહેલા કહેવાતું હતું કે.................,
ચડતાં દિનનું પારખું, નિત આવે મે’માન,
પડતા દિનનું પારખું, ઘર ના’વે શ્વાન.

આજે કહેવાય છે કે.................,
ચડતાં દિનનું પારખું, ધનવાન બને મે’માન,
પડતા દિનનું પારખું, ઘરમાં રહે શેતાન.

આરતી ભાડેશીયા.(13.8.2013)

શ્રાવણમાસમાં રાધાકૃષ્ણને, ઝૂલાવાય જો,
પ્રીયા-પ્રીતમનો ઝૂલાઉત્સવ, ઊજવાય જો.

સુંદર પોષાકમાં શોણે શણગાર, પહેરાય જો,
ફળ,ફુલ,પાન અને શાકથી ઝુલો, સજાય જો.

હર્ષોલ્લાસથી વિધ-વિધ પકવાન, ધરાય જો,
માખણ અને મિસરી તો હરી રોજ, ખાય જો.

સાંયકાળે ધૂપ-દીપ કેરી આરતી, કરાય જો,
ભક્તો મંજીરાસહ રાધારમણ ગાન, ગાય જો.

મંદીરે અબીલ-ગુલાલ કેરા રંગો, છંટાય જો,
ચારેકોર ભક્તોને હૈયામાં હેત, ઊભરાય જો.

આરતી ભાડેશીયા.(9.8.2013)

શિવે પહેલીવાર સાંભળેલો શબ્દ એટલે “ૐ” .
સૃષ્ટિનો સૌથી પ્રાચીન અક્ષર એટલે “ૐ” .
વિશ્વનાં સર્જન વખતે સંભળાયેલો પહેલો અવાજ એટલે “ૐ” .
પ્રાચીનકાળમાં સહુથી પવિત્ર ગણાતો નાદ એટલે “ૐ” .
સૂર્યવંશી અને ચંદ્રવંશીની એકતા માટે બનાવેલ પ્રતીક એટલે “ૐ” .

માણસ રેતરૂપી દરીયામાં ઉતર્યો,

ડૂબતાં મૃત બની ઘટનામાં ફરર્યો.

ઘટના એટલે વહેતો કે ખૂટતો પડીયો,

પાંપણ અડતાં જ થાય આસુંનો દરીયો.

ઘટના એટલે કૂદતો કે ફૂટતો ફુગ્ગો,

રસ્તે પડેલ ફુલ કે પથ્થરનો ઢગલો.

ઘટના એટલે ભુલથી ચાલેલ રસ્તો,

પડછાયા કેરી છાયારૂપે એ ફરતો.

આરતી ભાડેશીયા.(5.8.2013)

રોગ અને શત્રુને ઊગતાં ડામી દઈએ,
પ્રેમને ભરોસાથી જીવનમાં પામી લઈએ.

મનમાં ઊઠતી નીરાશાને કાઢી દઈએ,
ઊગતાં સુર્યમાં જ આશાઓ પામી લઈએ.

આરતી ભાડેશીયા.(2.8.2013)

ગામની પાસે સુંદર એક તળાવ,

તળાવની પારે મોટાં-મોટાં ઝાંડ.

બાળકો ત્યાં કરે આનંદ અપાર,                             

પક્ષીઓના માળાનો નહીં પાર.

સૌ પક્ષીમાં  હંસલો ગુણવાન,

કાગળો કરે  ઈર્ષાનો ગુણગાન.

હંસને મારવા કાગ થયો તૈયાર,

યુક્તિ સુજતાં બીછાવી એક જાળ.

ચરકીને ઉડ્યો શિકારીના શીર,

નજરે ચડ્યો હંસલો ત્યાં સ્થિર.

શિકારીએ ધનુષે ચડાવ્યું તીર,

ત્યાં કર્યો વિંછીએ પગ પર વાર.

ઝેર ચડતાં થયો એ ભયભીત,

નિસાન ચુકતાં કાગ…

વાદળો.......,
ઘેરાયેલા વાદળો તો વરસ્યાં રે લોલ....,
કાળા બની આજે કળક્યાં રે લોલ.......

મેઘરાજા........,
મેઘરાજા મન મુકી વરસ્યાં રે લોલ....,
ડેમોને પાણી ખુબ પીરસ્યાં રે લોલ.....

લોકો..........,
વીજળીથી થોડા સૌ ડરયાં રે લોલ.....,
પણ પાણીમાં છબછબયાં કર્યા રે લોલ....

આરતી ભાડેશીયા.(24.7.2013)

લીલીછમકેરી છાયામાં, લોકો કરતાં આરામ,

ડાળીઓ વચ્ચે માળામાં, પંખી કરતાં વસવાટ.

વાનરકેરી ટોળી ખાતી, કાચાં-પાકાં ફળફૂલ,

બાળ વાનર ચિચિયોરીઓથી, કરતાં કૂદાકૂદ.

થતું કષ્ટ જ્યારે ડાળીએ, વાનર હિંચકા ખાતાં,

વૃક્ષો એમની ખુશીમાં, આનંદવિભોર બનતાં.

ના અંબાતા પશુંઓ ખાતાં, ખરેલ પાનનો કચરો !

એ દિવસોને યાદ કરવાનો, ના રહ્યો હવે ફાયદો.

કુહાડીકેરા ઘા થકી, ઠૂંઠામાં મને બદલાવ્યું,

છાયા આપતા છત્રને, શત્રુ બની…

કાળની ગતિ આજકાલ વધતી જાય છે,
ઈતિહાસનો વેગ આ યુગમાં સો ગણો થાય છે.

જૂનું તે જલદી ને જલદી તે જૂનું બનતું જાય છે,
નવા પ્રશ્નો ઉકેલવા નવી બુદ્ધિનો આંક મપાય છે.

નવા યંત્રો ચલાવવા અતિ આવડત મંગાય છે,
નવી વિશ્વરચના કરવાં નવી હિંમત રચાય છે.

આરતી ભાડેશીયા.(17.7.2013)

ઝેરી પ્રાણી જ ભયંકર નથી....!

ઝેરી વાણી પણ ભયંકર જ છે….!

જેમ જાનહાની કરવા સજ્જ કરે એજ “ અહં ” ભયંકર નથી......!

કોઈની પણ સાથે ‘તોડવા’ મનને તૈયાર કરે, એ “ અહં ” પણ ભયંકર જ છે....!

કઠણ પદાર્થોને ખાવાની શક્તિ માંગે તે; “ આગ ”

સર્વ દોષોને પીવાની ઈચ્છા જગાવે તે; “ પ્રેમ ”

સુંદર ધરતી પર ઝેરકેરાં ઝાડ વાવે તે; “ દુ:ખ ”

સર્વ જીવોને પ્રેમ આપવાનું સર્જન કરે તે; “ માં ”

આરતી ભાડેશીયા.(11.7.2013)

આજે છે રૂળી અષાઢી બીજ,
ચડે આજે ભગવાન રથને શિર,
ફરતે થાય આજે ભક્તોની ભીડ,
ઊભરતી એમાં કલાઓની ગીચ,
મગ અને જાંબુના પ્રસાદની રીત,
આજે તો વરસે જ મેહુલાની પ્રીત,
આજે છે રૂળી અષાઢી બીજ.

આરતી ભાડેશીયા.(10.7.2013)