આંખની વ્યથા તો આંશુ બનીને વહી જશે,
પણ અંતરમાં ઉઠતી હતી એ ટીસનુ શું?
વિરહ જ કદાચ વેદનાને વધારતો હોય તો
મળ્યા પછી જે ઊગતી એ રીસનું શું??

અહીં આકાશ રંગોમાં સોહે છે

શું  ત્યાંય  એવું  કૈ  છે

જે  તને મારી પ્રત્યે મોહે છે?…

એક લાગણી ઉગાડ્યાની વેદના

એક લાગણી ઉછેર્યાની વેદના,

વેદનાઓનાં આ જંગલમાં

એ જ લાગણીથી ઉઝરડાવાની વેદના

સાવ શાંત લાગતા સમુંદરનાં

ભીતરની વાત છે,

ઘણાય ઝંઝાવાતો ને તો…

એ બાળપણ આપને,

એ પાગલપન આપને,

વરસોથી શોધુ છું જે,…

સ્મરણો ના આયુશ્ય વધતા જાય છે,

 સંબધોના તાંતણા ટુટતા જાય છે,

ક્યાં  પહોચીં શકાય માનવીનાં મનને,

પહોંચીએ ત્યાંજ છીછરા થતા જાય છે,

ગમે ત્યારે કાંચલી ઓઢી લે પરીચિતતાની,

ને કામ પુરુ થયે દુર સરકતા જાય છે,

સળગતાં શહેરથી દુર શાંતિથી વિહરીએ,

જ્યાં માત્ર તરંગીઓ જ ફ઼રતા જાય છે,

દંભ,પીડા ,તણાવ અને મુશ્કેલિઓમાં ’લાગણી’

જગતમાંથી ભાગ્યેજ કોઇ હસતાં જાય છે.

ભીતરમાં ઉઠતા સવાલોના જવાબ શોધીએ,

ખુદને મળવા ખાતર થઈને ખુદને શોધીએ,

ક્યારેક મળેલા માનવી સાવ બદલાઇ જાય,

અંદર રહેલા માનવીનાં મૂળને શોધીએ,

સાવ કેમ શાંત થઈને બેસી ગયા તમે,

પહેલાં હ્રદયમાં ઉઠતી’તી એ આકાંક્ષા શોધીએ,

નહિ ચાલે એના વિનાં લગીરેય જીવનમાં,

જેનાંથી આગળ વધાય એ મહાત્વકાંક્ષા શોધીએ,

’લાગણી’ જીવન આટલુ જટિલ નહોતુ,

ક્યાં ગઈ એ જીવન તણી સરળતા શોધીએ.

તેજલ ’લાગણી’