એ માસુમ આંખોનો કંઈ વાંક નહોતો અહિંયા, 

માત્ર લાચારીનો કહેર હતો એના ચહેરા પર,

આ ભુખ્યું…

ક્યાં જરુર છે રોજ અજંપો ફેલાવાની વસ્તીમાં,
બસ દિલ દુભાવો ને આગ લાગી જશે વસ્તીમાં.
- સાગર

કોઈ ફકીરની દુઆમાં તને મેં આશિર્વાદ આપતા જોયો છે,
નાહકના લોકો શોધે તને મુર્તિમાં, મેં તને રુબરુમાં જોયો છે.
- સાગર

મેં આકાશ માં સ્વપ્નો ની પીંછી થી,

તારા નયન માં દુનિયા ને જોવા ની ઇચ્છા કરી,

વન વગડે ચરતાં વાછરડાઓ ને જોઇ ને,

મેં શ્યામ વાંસળી વગાડ​વાની ઇચ્છા કરી,

નાના બાળક ની આંખો માં આંસુ જોઇ ને મેં,

હાસ્ય ના ફુવારા બન​વાની ઇચ્છા કરી,

એ પ​વન ની લહેરખીઓ ને પાંદડા પર અડતાં જોઇ ને,

મેં મીઠા સ્પંદન નો અનુભ​વ કર​વાની ઇચ્છા કરી,

એ આભ માં ચમકતી વીજળી ને જોઇ…

હતી ઈચ્છા આ જગત જીત​વાની,

સાલું શ્વાસ ની જ પાછી પાની પડી,

લડી લેત એના માટે દુનિયા ના શરીરો થી,

પણ મારી જ તલ​વાર ની ધાર કાચી પડી,

તરી જાત આ દુનિયા નો સમુદ્ર હું,

પણ મારી જ નાવડી માં જગ્યા શુદ્ર પડી,

બધા કહે છે કે પ્રેમ્, હૂંફ તો જરુર છે કાયા ની,

બસ એક મારી જ માયા ઓછી પડી,

ધમની – શિરા માં ધબકતિ રાખી મેં એને,

તોય એને જીવાડ​વા મારી શ્વાસનળી ટૂંકી પડી,

પામી લ​ઈશ એને હું ભ​વે ભ​વ માં એમ માન્યું,

તો છેલ્લે હાથ ની રેખા ઓ…

બે ઘડી એની આંખો માં આયખું જીવી લીધું,

કે અમે એ ઉછળતી કૂદતી એની જ​વાની માં,

બેય પાર જિંદગી રૂપું નાવડું તરતું મુકી દિધું,

પરોઢ ની એ લાલિમા માં દેખાતા રંગો માં,

અમે એનું મિઠું હાસ્ય નું પિંછુ ફેર​વી દિધું,

વરસાદી રાત માં કાળા ડિબાંગ વાદળોમાં,

એના નૈણ નું કાજળ ઘસી દિધું,

એ આવી ને શું ગઇ એ પણ ન સમજાયું,

બસ એ આંખ ના પલકારા માં મેં જીવન જીવી લીધું.

તુ મને ગાલો માં પડતા ખંજન નું અંગ્રેજી ના પૂછીશ,
અહિંયા લોકો કોસ્મેટિક હાસ્ય ને જ જાણે છે…

દિવાલ પર ટાંગેલા એ ફોટા ને જોઈ ને,

વરસો જુની ઓળખાણ તાજી થ​ઈ ગ​ઈ,

એ અકબંધ મિત્રતા ને જોઈ ને,

વિસરાયેલી વાતો તાજી થ​ઈ ગઈ,

જ્યાં કોરિ સ્લેટ અને પેન લ​ઈ ને જતા’તા

એ નિશાળ ની કેડી ઓ તાજી થ​ઈ ગઈ,

છિપલા, કોડીઓ અને બાકસ ની છાપો,

ભેગી કરેલી એ તૂટેલી ચુડીઓ ની ખન ખન તાજી થ​ઈ ગઈ,

આંબા ડાળે એ પાકેલી કેરી અને એ વાડી જોઈ,

નિર્દોષ ચોરી ની નિશાની તાજી…

આ તો દુનિયા ની રસમ નડે છે,
બાકી દોરી થી અલગ થ​વું પતંગ ને ક્યાં ગમે છે?
પણ નસીબ માં છે જ કપાવાનું,
બાકી તો આમ બંધાયા પછી અલગ થ​વું કોને ગમે છે !!!

તું ટીપું નહિં પણ ચોધાર બનીને વરસી જા હવે,

તારી હયાતિ પુરવાર કરવા કંઈ તો કરી જા હવે,

મીટ માંડીને બેઠા છે તારી આ જગતના લોકો અહિં,

છેવટે બે હૈયાને તરબોળ કરવા તો આવી જા હવે.

-…

પલળવાનું તો માત્ર એનું એક બહાનું હતું,

ભીની આંખોમાં એની મારું સપનું ખોવાણું હતું,

ભર અષાઢમાં એના નયનો ભિંજાયેલા હતા,

મારી યાદમાં એનું ચોમાસું પણ સુકાયેલું હતું.

- સાગર…