હમણાં આવું છું કહી ગયા એ ,
શું વાયદા થી ફરી ગયા એ ?

કોઈ અંદાજ પણ નથી એમને
કહ્યા વગર ઘણું કહી ગયા એ

એવી તો એમની આદત નથી
કેમ આવીને પાછા વળી ગયા એ ?

લાગે છે એમણે વિચાર બદલ્યો
કે મારા મન ની વાત સાંભળી ગયા એ

એકલો અહી હું ઉભો રહ્યો
ને, ભીડ માં ભળી ગયા એ

ખુદ થી જ જુદો થઉં હું શી રીતે ?
હવે તો મારા માં ઓગળી ગયા એ

---"દિપક ઝાલા"

કેટલું હું ચાહું તને,..
કેમ કરી સમજવું તને ?

આવ કદી શમણાં માં,
કીકી માં છુપાવું તને

રોમ રોમ મેહ્કી ઉઠે
એમ શ્વાસ માં રેલાવું તને

તું છે તો છે હાજરી મારી,
લાવ દુનિયા ને બતાવું તને

જણસ બનાવી પેહરું તને ,
બીજો કોઈ શણગાર ના જોઈએ

લોહી વહે એવું લાગ્યા કરે,
તારા સ્પર્શ સિવાય કોઈ ધબકાર ના જોઈએ

તારું નામ જ પડે મારા કાને,
એના વિના બીજો રણકાર ના જોઈએ

હું ચાલી નીકળું અનંત ની વાટે,
મંઝીલ તું છે તો કોઈ દરકાર ના જોઈએ

પાછો વળું ના વળું કોને ખબર?
તારી રાહ સિવાય બીજો કોઈ ઇન્તઝાર ના જોઈએ

જો કરી શકે તો એટલું કરજે
ઓઢાઢ જે મને તું જ, કફન
તારા વિના કોઈ નો એવો પ્યાર ના જોઈએ

---"દિપક ઝાલા"

શબ્દ શબ્દ ના તાંતણે ગઝલ બાંધુ છું ,
એના શમણાં સજાવી રાત ને સાંધું છું

ખામોશીથી મારી નવાઈ ના પામીશ તું,
હું તો ફક્ત અવાજ ને મારા સમ આપું છું

તું ક્યાં જઈશ મને એકલો છોડી ને ?
તું કીર-કરતાલ છે મારા, ને હું સાધુ છું

લાવ તારો હાથ મારે જાવું છે પેલે પર,
સમય થી આગળ વધી તને માંગું છું

નથી નાશ પામ્યો હું , કબર ખોલી જોઈ લે,
તારી આવવાની રાહ માં હજીયે જાગું છું

---"દિપક ઝાલા"

કેમ આજે શબ્દો ખૂટી રહ્યા છે ?
એના નામ ને જ ઘૂંટી રહ્યો છું હું ,

એ હતા મારી આંખો માં છુપાયેલા,
આજે ખુદ થી જ છુપી રહ્યો છું હું,

એક જ રીતે જીવ્યો છું જીંદગી તને,
રોજ લખીને રોજ ભૂસી રહ્યો છું હું , 

GAM NAHI HOTE TO HUM NAHI HOTE,

APKI ANKHO K YE SITAM NAHI HOTE.



ZINDGI TO MERA SATH KABHI DETI NAHI,

OR HUM MAUT K HUMKADAM NAHI HOTE.



MERA DIL AGAR SHEESHEY KA NA HOTA TO,

AP BHI PATTHAR K SANAM NAHI HOTE.



100 JANMO KA WADA HUMSE NA KAR SATHI,

ASHIKO K KABHI DOOSRAY JANAM NAHI HOTE.



E ZINDAGI MUJHE DOOSRAY JAHA LE…

Wo tera chhup ke muskurana yaad aata hai,



Wo tera yu khilkhilana yaad aata hai,



Wo tera mujko satana yaad aata hai,



Wo tera mujko tadpana yaad aata hai,



Wo tera chhat par aana yaad aata hai,



Wo baahe failakar bulana yaad aata hai,



Wo tera rooth kar manana yaad aata hai,



Wo baat - baat par samjhana yaad aata hai,



Wo dekh kar chehra chhupana yaad aata…

"વ્યસ્ત રેહવાની સજા તો જુઓ કેવી આકરી છે, કે હવે તો ખુદ ને મળવાની ફુરસદ નથી...."

कभी हमने भी ये उम्मीद रख्खी थी  कि वह लम्हा हमे छु कर गुजरे 

ना जाने कहाँ खोया ख़ुद को हमने 
कि आज़ हम ख़ुद से भी हो गुजरे

એ આવે ત્યારે શ્વાસ થંભી જાય છે
હું તો શું ખુદાય એને જોવા તરસી જાય છે

રાહ જોતો રહું ચાતક નજરે એની..
ને આંખો મહી થી શ્રાવણ વરસી જાય છે..

આવો તો હુંકાર કરીને આવો

ખામોશી તો કાતિલ બની જાય

ઘણાં મળે મને એવી જરૂર નહિ

તમે મળો તોય મેહફિલ બની જાય

પાણી પેહલા પાળ બાંધી ને ચાલ્યો છું

નફરત સામે પ્રેમ ની ઢાલ લઇ ને ચાલ્યો છું

પાનખર ને પણ વસંત માં ફેરવી નાખીમેં

કેસૂડો થઇ ફાગણ માં માહ્લ્યો છું

ના અશ્રું વહ્યાં

ના સ્મિત રેલાયું

ના સ્પર્શ થયો

ના ખામોશ રેહવાયું

ના આંખ મળી ના હોઠ

કે ના દિલ ને ઝાલી ને રખાયું

ના રાહ જોઈ તે મારી કે ના ભૂલ્યા

ના ઉલ્લેખ કર્યો મારો કે ના મારુ નામ લેવાયું

ના આવજો કીધું કે ના ફરી મળવાનો વાયદો

ના તોય એનાથી પાછુ વળી જોયા વગર રેહવાયું

ના મળ્યા આપને કે ના જુદા થયા

ના જાણે તોય કેમ દિલ આપનું ઘવાયું ?

ના જીવ્યા તમે કે ના મારી શક્યા અમે

ના છોડ્યો હાથ ક ના એક થઇ શકાયું

હા, પણ જે થયું એ…

નક્કી એણે જ તોડ્યું હશે , નહિતર આ દિલ ના આટલા ટુકડા થાય નહિ.....

---દિપક ઝાલા