ખુમારી :

સામે ચીંધશો આંગળી તમે, તો બનાવી દઈશું પથદર્શક,
રહ્યા અમે તો જુદી માટીનાં જરા,ફૂલોથી પથ્થર તોડનારા.

- રાહુલ શાહ

જીર્ણ થયું શરીર સંબંધોનું હવે,
શ્વાસ પણ આર પાર દેખાય છે.

-રાહુલ શાહ

છેતરે ઈશ આંખ મીંચી,
છાવરે જન,જાત તીણીં.

રોજ નોખી ચાલ ચાલે,
સાવ માણસ જાત રીઢી.

લાલ લોહી એ વહાવે,
જે છરી દેખાય સીધી.

બોલ ના,દીવાલ સામે,
સાંભળે એ વાત ઝીણી.

શ્વાસ પકડી રાખ રાહુલ,
આવવાની પ્રીત ધીમી.

- રાહુલ શાહ.
(ઈશ છળવું આંખ મીંચી,)

પાણી સામાન્ય રીતે, પથરાઈ રે'છે.
કિસ્મતનો તારો સાચે, ફંટાઈ રે'છે

નાના લોકોનું દુઃખ સાચે ખૂબી,સમજો,
મોટાનાં સુખ સામે એ છૂપાઈ રે'છે.

પંથી ભૂલે મારગ,ને પૂછે ઠેકાણું,
ચીલા સાથે આ આંખો ચીંધાઈ રે'છે

ચાલો જો મોટાના પડછાયે કાયમ તો,
ભૂલો નાની સૌ, પાક્કી ઢંકાઈ રે'છે.

રાહુલ ખોટે ખોટી ભૂંડી વાતે હંમેશા,
લોકો જે સીધા સાદા વ્હેરાઈ રે'છે.

- રાહુલ શાહ

પ્રેમ ને બાંધી રાખવો અઘરો"રાહુલ",

માનવીનો સ્વભાવ છે, પીગળવું એ.

- રાહુલ શાહ (૧૧/૦૩/૨૦૧૩)

થોડા છુટ્ટા શેર ઃ

મુઠ્ઠી ખોલો તો કુમકુમ નીકળે,નાળીયેરમાંથી ચૂંદડી નીકળે,

નિકળ્યો માણસ આગળ પ્રભુ, જે માંગો હાથોહાથ નીકળે.

***

આંખોની પાછળ અંધારા નીકળે, કચ્ચરઘાણ ઘટના નીકળે,

ખુલ્લી આંખે જો કરો તપાસ, ઘટના સત્ય હાથોહાથ નીકળે.

***

અણગમતાં ઝુરાપા નીકળે, બાકી રહી દિલ ની ભડાસ નીકળે,

મન દ્વાર ઉઘાડો તમે, ધગધગતી નચિકેતા હાથોહાથ નીકળે.

***

ઊના ઊના નિશ્વાસો નીકળે, ગમગીની ભર્યા સાયા નીકળે,

જાત માણસની ખોલો તો, અશ્મીભૂત ઈચ્છા હાથોહાથ…

સમય કાઢી સમય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.
વલય લાવી વલય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.

પળેપળ ને શ્વસી લેવા પળેપળ માં વસી લેવા,
ફરી ને એ મલય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.

સમસ્યા જો નડે તો એ હવે તક હું ગણું એને,
અટૂલો એ અલય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.

ભલે હો વેદના, હો ક્રૂરતા, ભ્રમણા, વ્યથા તોયે,
સફર ભ્રમણે પ્રલય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.

નવી છે આ ફકીરી જ્યાં રિબાવું આમ કોરાણે
કનડગત એ પ્રણય ને શોધતો'તો ખોજ જારી છે.

- રાહુલ શાહ (૨૧/૦૧/૨૦૧૩)

જીર્ણ થયું શરીર સંબંધોનું હવે,
શ્વાસ પણ આર પાર દેખાય છે.

-રાહુલ શાહ

જકડી ને બાવડે થી ઝાલી લાગણી,
આજકાલ વધી ગઈ,સાલી માગણી.

- રાહુલ શાહ

જેમ પડકાર,એમ રસ્તા ચાલવાનું હોય છે.
આપણે તો દોસ્ત આમ જ જીવવાનું હોય છે.

જાત છોડી, નાત છોડી,ભાષ છોડી ને હવે,
આપણે તો ભિન્ન જીવતર કાપવાનું હોય છે.

સાવ સાચી વાત મારી કોઈ માન્યું ના જરા,
પેટછૂટી વાત રાખી ફાવવાનું હોય છે.

બાંધ ચોટી, કર નજર બે વાર એ નિશાન પર,
મીન આંખે બાણ તીણું મારવાનું હોય છે.

શીખવી જેણે ગઝલ,તે મિત્રને તારક ગણી,
ટેરવું આ આંગળીનું આપવાનું હોય છે.

- રાહુલ શાહ

જોડકણું

મળ્યા ઉજાગરા એક અવસરની સાથ માં,
ને પછી પલ્લવિત થયું સ્વપ્ન એ રાત માં.

ના પૂછો તમે આ મારી આંખનાં રંગ વિષે,
ગુલાબી થઈ ફેલાયું છે નામ એ ખ્વાબ માં.

- રાહુલ શાહ (૨૩/૦૨/૨૦૧૩)

હાયકુ - કાવ્ય કાફિયા-રદીફ સાથે

ઝબકે કેવાં
તારા એ વિચારો જો
મલકે કેવાં

ખાટ પડે ને
સામે છેડ હવાને
બરકે કેવાં

ઓણ ફાવતું
કાજ, પાંખની જેવાં
ફરકે કેવાં

અમાષી રાતે
ફણું બનીને જાતે
ખચકે કેવાં

વાત-વાતમાં
હોઠ ને તાલે, હૈયાં
ધબકે કેવાં.

- રાહુલ શાહ

ત્રિપાદ કુંડળ :

ઝરમરતાનું ઠામ વાદળ લખ,
ચિતર્યા છે નામ હૈયે તું ત્યાં,
પ્રતીક્ષા નું નામ વાદળ લખ.

- રાહુલ શાહ

ત્રિપદી

ચાલો બની એ પથ્થર હવે,
ટાંકણા નો કરી એ ગુલાલ,
ક્યારેક તો થાશું ઈશ્વર, હવે.

- રાહુલ શાહ

ત્રિપદી

પંક્તિ ભ્રૂણ સેવાય કવિ હ્રદયે,
જનમશે એક સુંદર શિશુ જરૂર,
રક્ત લાગણી સિંચ ફરી હ્રદયે.

- રાહુલ શાહ

ત્રિપદી

વહાવે પહેલા લાગણી નસેનસ માં,
કરે પારકું ગામ, પોતીકું ઘડીક માં,
એ લખું "દીકરી" નામ, રજેરજ માં.

- રાહુલ શાહ.

તમારી યાદ નાં કિસ્સા ને પાણીદાર રાખ્યા છે,

વિચારો ને તમારા, પાંપણે સાભાર રાખ્યા છે.

વરસતાં વાદળો આવો,પળેપળ ના સતાવો ને,

તમારા નામ નાં અવસર, જુઓ, બે ચાર રાખ્યા છે.

બધા સંબંધ છોડી ને, અટૂલો નીરખું રસ્તા,

તમારા આવવાનાં દ્વાર બારોબાર રાખ્યા છે.

ગણો ભ્રમણા તમે સૌ,આવશે ચોકસ, ખુદા સોગંદ,

સતત ભીતર અમે, મીલન તણાં આસાર રાખ્યા છે.

કહેવાનું હતું વૃત્તાંત મારી આ હયાતી નું,

અધૂરી નાં રહે વાતો, હૃદયમાં ભાર રાખ્યા છે.

ઘણી ના-ના પછી તે હા કહી ને તો…

આવતા આવતા કોઈ અટકી ગયું,
આભ તકદીરનું ક્ષણ માં ફસકી ગયું.

આવવા ની તમારી શપથ, સાંભળી,
જળ જુઓ,આંખમાં સાવ ચમકી ગયું.

એ તમારી જતી વેળ નું અર્થ સ્મિત,
એ છટા પર પ્રિયે, ચિત્ત ભટકી ગયું.

મેં અચાનક નિહાળી નજર આપની,
વાંઝ હૈયું, જુઓ, ફેર ધડકી ગયું.

એષણા પાંખ પર આ મુકદ્દર ફર્યું,
એ મુશળધાર ભરપૂર રણકી ગયું

- રાહુલ શાહ (૧૧/૦૩/૨૦૧૨).

કેવો ચમકતો માણસ,
નાહક ભટકતો માણસ.

હર વાર, વાંસે ઘોંચી,
મનમાં મલકતો માણસ.

મગરૂર, દંભી રૂપે,
સૌને ખટકતો માણસ.

મધ લે એ દેખાદેખી,
લતને પરકતો માણસ.

ક્ષણ આખરી ભાળી ત્યાં,
ઇશ ને બરકતો માણસ.

- રાહુલ શાહ (૧૩/૦૩/૨૦૧૩)