Made in India
નથી આ કઈં ધરા ધ્રુજી, આ તો આકાશકંપ.
ટર્નરને પણ તેનું ચિત્ર દોરવા, બાંધવું પડ્યું હોત તેને દોરડાંઓ વડે મુશ્કેટાટ.
એક હાથમોજું, તે જે હાથમાં પહેરાયું હતું તેનાથી
કેટલાય માઈલ દૂર, પસાર થઈ ગયું સડસડાટ
મારી પાસેથી હજુ હમણાં જ.
મેદાનની પેલી બાજુ આવેલા મકાન તરફ જવા
હું તોફાનમાં સામી છાતીએ આગળ વધું છું.
વાવાઝોડામાં હું ઊડાઊડ કરું છું આમથી તેમ.
લેવાય છે મારો એક્સ-રે, મારું અસ્થિપંજર છૂટા થવાની આપે છે…
ContinueAdded by Maharshi Mehta on November 28, 2015 at 11:29am — No Comments
Added by Ketan Motla on November 21, 2015 at 7:03pm — 1 Comment
રાતના બે-નો સુમાર. અજવાળી રાત.
ટ્રેન થોભી છે એક ખુલ્લા મેદાનની વચ્ચે.
દૂરનાં શહેરની બત્તીઓનાં તેજ-બિંદુ ટમટમે ક્ષિતિજે ઠંડાંગાર.
જેમ માણસ સ્વપ્નમાં એટલો ગરકાવ થઈ જાય કે
તેમાંથી બહાર આવ્યા પછી તેને યાદ પણ ન રહે
કે તે તેમાં હતો;
અથવા મંદવાડમાં કોઈ એવું પટકાય કે પસાર થતા દિવસો
ભાસે તેને, ટમટમતાં તેજ-બિંદુ સમાં,
જાણે તેજ-બિંદુનું ઝુંડ ક્ષિતિજે,
ક્ષીણ અને ઠંડુંગાર.
ટ્રેન ઊભી છે સાવ જ…
ContinueAdded by Maharshi Mehta on November 21, 2015 at 9:02am — No Comments
જયારે ખુશ્બુ રિસાઈ જાય તો,
ફૂલ ને શું ફરિયાદ કરવી?
જયારે કલમ રિસાઈ જાય તો,
શબ્દો ને શું ફરિયાદ કરવી?
જયારે પવન રિસાઈ જાય તો,
શ્વાસ ને શું ફરિયાદ કરવી?
જયારે ધબકારા રિસાઈ જાય તો,
દિલ ને શું ફરિયાદ કરવી?
જયારે ખુશ્બુ રિસાઈ જાય ‘અનેરી’
તો ભગવાન ને શું ફરિયાદ કરવી?
Added by Grishma Gajjar on November 16, 2015 at 2:58pm — No Comments
નીલ આકાશનો
પડઘાતો, એંજિન - ઘેરો, કાન ફાડી નાખતો અવાજ.
અમારો મુકામ સમુદ્રની વચ્ચોવચ,
આ સતત કંપતી, ધ્રૂજતી એવી અમારી કામ કરવાની જગા
જ્યાં મહાસાગરનાં ઊંડાણમાં
પ્રસ્તર ખૂલી પણ શકે અચાનક
ને ટેલિફોનો મારવા લાગે ફુંફાડા.
રમણીયતા પર નજર નાખવાનું બને અલપ ઝલપ
માત્ર બાજુમાંથી પસાર થતાં
ઉતાવળે ઉતાવળે.
ખેતરનાં મબલખ મોલ,
પીળા વહેળામાં ભળેલા અગણીત રંગ.
મારા મસ્તકમાં રહેલી ઉદ્વિગ્ન પ્રતિછાયા ખેંચાય…
ContinueAdded by Maharshi Mehta on November 14, 2015 at 10:15am — No Comments
ગોરંભાયેલા એક દિવસના અંતે,
મેં છેડી હાયડનની એક રચના
અને મારા હાથે અનુભવ્યો થોડો ગરમાવો.
પિયાનોની કળો છે તૈયાર.
તેની સુખદાયીની મોગરીઓ કરે આઘાત.
ઓજસ્વી, લીલોછમ, અને નીરવતાથી પરિપૂર્ણ ધ્વનિ.
ધ્વનિ તો એમ વદે, અસ્તિત્વ છે
મુક્તિનું
અને કોઈક છે જે ભૂપને વેરા નથી ભરતું.
મારા હાયડન ગુંજામાં હાથ ઘાલીને
ડોળ કરું છું હું
પરિસ્થિતી વિષે સ્થિતપ્રજ્ઞ હોવાનો.
હું ફરકાવું મારો હાયડન વાવટો.
સંકેત…
ContinueAdded by Maharshi Mehta on November 7, 2015 at 10:50am — No Comments
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2014
2013
1999
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:19pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:18pm 0 Comments 0 Likes
Posted by Hemshila maheshwari on September 12, 2023 at 10:31am 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 31, 2021 at 10:01am 0 Comments 1 Like
Posted by Jasmine Singh on July 15, 2021 at 6:25pm 0 Comments 1 Like
Posted by Pooja Yadav shawak on July 6, 2021 at 12:15pm 1 Comment 2 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on June 25, 2021 at 10:04pm 0 Comments 3 Likes
Posted by Pooja Yadav shawak on March 24, 2021 at 1:54pm 1 Comment 1 Like
वो जो हँसते हुए दिखते है न लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
पराये अहसासों को लफ़्ज देतें है
खुद के दर्द पर खामोश रहते है
जो पोछतें दूसरे के आँसू अक्सर
खुद अँधेरे में तकिये को भिगोते है
वो जो हँसते हुए दिखते है लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
© 2024 Created by Facestorys.com Admin. Powered by
Badges | Report an Issue | Privacy Policy | Terms of Service