પ્રેમની પ્રેમલ જવાળાઓ ઊઠી છે ,

લાગણીઓમાં અમીને દીઠી છે .

નામ નીકળશે જ મારું એમાંથી ,

ડાયરીમાં આશા રાખી બેઠી છે .

છંદ, માત્રા, તાલમાં તોલીને જો ,

શાયરીમાં કવિતાઓ તો એઠી છે .

૧૮-૧-૨૦૧૩       

આખો મારી, આંસું તારા ,
સ્નેહ મારો, શ્વાસો તારા .

સામ સામે તાકતી રહે ,
આંખોએ બાધેલા વારા .

નામ સાજનનું જ્યાં આવે ,
ધબકે છે ત્યાં પ્રાણ મારા .

છંદ, માત્રા તાલ ભટકાવી ગઇ .   

એક કવિતા રસ્તે રખડાવી ગઇ .

કવિતામાં વાત દિલની વાંચીને ,

ભીંત સાથે માથું અથડાવી ગઇ .

ચાર નજરો જ્યાં મળી ત્યાં તો સખી ,

સામે સામે હૈયા ટકરાવી ગઇ .

દૂરતાને દૂર કરવા કોઇ રસ્તો તો બતાવો ,

ઘરના ખાલીપાને ભરવા કોઇ રસ્તો તો બતાવો.

લાગણીઓમાં ડુબાડી રાતને દી એક કરતા ,

સાયબાનું ચૈન હરવા કોઇ રસ્તો તો બતાવો .

ધરતીથી આકાશ સુધી વિસ્તરેલી છે શુન્યતા ,

પ્રેમ ભીનું મોત મરવા કોઇ રસ્તો તો બતાવો .          

જુઓ આકાશમાં ઊડે પતંગ,

મનાવે તે અનેરો આ પ્રસંગ.  

દિવસ ને રાત કાટા કાટા કરી,  

ઉત્સાહી લોકો નો છલકે ઉમંગ

પતંગોથી છલોછલ છે આભ,   

લાગે છે રંગબેરંગી તરંગ.

લાગણીઓમાં ભમવું સરસ ટેવ છે ,

કલ્પનાઓમાં રમવું સરસ ટેવ છે .

વાકધારા સતત છૂટતી હોય ત્યાં ,

શબ્દોનું તીર ખમવું સરસ ટેવ છે .

જીંદગીને સરળ રીતે જીવવા સખી ,

ફાવવું , ભાવું, ગમવું સરસ ટેવ છે .

શુભ સંકલ્પો માટે સમુહમાં મળી ,

પ્રાર્થનાઓમાં નમવું સરસ ટેવ છે .

ચાર દીશામાં ફંટાતા જીવન ના એ ,

ચાર…

        હાથમાં તલવાર છે ,

        લાગણી હથિયાર છે .

        વાયરાના વેગથી ,

        તૂટતી પતવાર છે .

        દુઃખ સુખમાં ડોલતી ,

        જીંદગી મઝધાર છે .

        આશા ફળની રાખના ,

ગીતા નો આ સાર છે .

ચૈન દિલનું યુગોથી ,

સાત દરિયા પાર છે…

        હાથમાં તલવાર છે ,

        લાગણી હથિયાર છે .

        વાયરાના વેગથી ,

        તૂટતી પતવાર છે .

        દુઃખ સુખમાં ડોલતી ,

        જીંદગી મઝધાર છે .

        આશા ફળની રાખના ,

ગીતા નો આ સાર છે .

ચૈન દિલનું યુગોથી ,

સાત દરિયા પાર છે…

        હાથમાં તલવાર છે ,

        લાગણી હથિયાર છે .

        વાયરાના વેગથી ,

        તૂટતી પતવાર છે .

        દુઃખ સુખમાં ડોલતી ,

        જીંદગી મઝધાર છે .

        આશા ફળની રાખના ,

ગીતા નો આ સાર છે .

ચૈન દિલનું યુગોથી ,

સાત દરિયા પાર છે .

છંદમાં ભૂલ છે ,

કવિઓની ચૂક છે .

આંખોમાં છે તરસ ,

હૈયામાં શૂળ છે .

કોરા કટ પત્રમાં પણ ,

શબ્દોનું મૂલ છે .

ધ્યાન રાખી લખો ,

કવિતાઓ કૂલ છે .

લાખ પ્રયત્ન કરું ,

જીંદગી ધૂળ છે .

લાલિમા છૂપી ને ,

હોઠ ની ભૂલ છે .

પળમાં લાખ લાખ જીવન જીવી લે ,

ક્ષણમાં ખુશી ખુશી સજન જીવી લે .

એક વાર જ મળે છે જીવન માં ,

કાલ કોને જોઇ બલમ જીવી લે .

તક ફરી નહી મળે કયારેય પણ ,

શ્વાસ શ્વાસ માં તુ સનમ જીવી લે .

ઝાંઝવામાં જળ ના શોધો ,

પાણીનો આભાસ એતો.

રણ ચારેબાજુ દેખાય ,

તરસે એને જોઈ લોકો .             

વ્યર્થ પ્રયત્ન છે બધા આ ,

તરફડે જીવ જલ્દી દોડો .

લાગણીનો લબાચો લઈ ક્યાં ફરું ?

પ્રેમનો મોતીચારો કહો ક્યાં ચરું ?

રાત દિવસ તરસના મટે મારી ને ,

ચારે બાજુ જળની શોધમાં ક્યાં ફરું ?

એક પળ ચૈન ના આવે તારા વિના ,

યાદ તારી સતાવે હું કોને કહું ?

ભાગ્યો જ્યાંથી ફસાયો ફરી શું કરું?

મોહમાયાને છોડી સખી ક્યાં મરું ?

વાંચી જુઓ કહાની હવે પ્રેમથી ,

તારા મારા થી પર હું વિચારી શકું ?

લાગણીનો લબાચો લઈ ક્યાં ફરું ?

પ્રેમનો મોતીચારો કહો ક્યાં ચરું ?

રાત દિવસ તરસના મટે મારી ને ,

ચારે બાજુ જળની શોધમાં ક્યાં ફરું ?

એક પળ ચૈન ના આવે તારા વિના ,

યાદ તારી સતાવે હું કોને કહું ?

ભાગ્યો જ્યાંથી ફસાયો ફરી શું કરું?

મોહમાયાને છોડી સખી ક્યાં મરું ?

વાંચી જુઓ કહાની હવે પ્રેમથી ,

તારા મારા થી પર હું વિચારી શકું ?

અંદરો અંદર શું એ ટકરાયા છે?

વાદળો આકાશમાં વિખરાયા છે.

પ્યાસ ધરતીની છિપાવા માટે એ,

ભર ઊનાળે સૂર્યને ટકરાયા છે .

બાફને ઉકળાટ ઓછો કરવાને ,

વાટ જોતા લોકોને જો’ઇ મલકાયા છે .

તન મન બન્ને ભીંજવા તૈયાર છે,

જલ્દી તૂટી પડવાને ભરમાયા છે.

વાદળોની ગડગડાટી સૂચવે ,

વીજળીના તેજને ભટકાયા છે…

આભમાં રંગ સોનેરી છે છવાયો,
સૂર્યના તેજ કરતાં પણ છે સવાયો .

ભીંજવી ભીંજવા માટે રાજ આજે ,
રાગ મલ્હાર ભરઊનાળે ગવાયો .

ભીંત સાથે માથું ના પછાડો ,
માનવી જોઈને ખુદા પણ ઘવાયો.

આભમાં રંગ સોનેરી છે છવાયો,
સૂર્યના તેજ કરતાં પણ છે સવાયો .

ભીંજવી ભીંજવા માટે રાજ આજે ,
રાગ મલ્હાર ભરઊનાળે ગવાયો .

ભીંત સાથે માથું ના પછાડો ,
માનવી જોઈને ખુદા પણ ઘવાયો.

તુ સાથે છે તો દુનિયા સાથે છે ,

સદા માટે તું મારી પાસે છે .

કહું છું એમ કર્યા કરે છે એ ,

ઈશ્ર્વર પણ હવે લાજ રાખે છે .

શું કર્યુ શું ના કર્યુ ભેગા થઇ ,

જીવન આજે હિસાબ માગે છે .

દિવસ ચાર સાથે રહ્યા ત્યાં તો ,

નજર પ્રેમને કેમ લાગે છે .

રડે આંખો મારી એ જોઈ ને ,

હ્રદયમાં સખી તીર વાગે છે .

ઘડી બે ઘડી પણ ખુલ્લું ના રાખે ,

જગતની બીકે તાળા મારે છે…

મને ઓળંગવા દે ઊંબરો આજે ,

પછી જોજે ફરક તું મારામાં કાલે .

ર્હદયમાં વાત છુપી રાખીને ક્યારે ,

ના કર્યો હાથ લાંબો કોઇની પાસે .

હતું છેટા રહેવાનું છતાં એણે ,

મિલન માટે રસ્તા શોધ્યા સખી માટે .

જલું છું કોઇની જાહોજલાલીથી ,

દશા છુંપાવું છું હું લોકોની લાજે .

પ્રણયને જે કહે છે આંધળો કાયમ ,

છલકતું રુપ જોઇ વાતને માને .