ટપક્યું તે એક, 

પછી ટપક્યું અનંત..., જાણે 

વર્તન મધ્યાહનું એ, ગમ્યું એને અજાણે, 

શ્યામલ રે ચોળી ‘ને પ્રસ્વેદિત છોરી

જે હંફાવવા વાયરાને, લટ રે ઉલાળે; 



છેડલોય અંગેથી એનો, ટપક્યો તો હારે 

ઓલ્યો વાયરોય ઉનો હોય બેશર્મી જાણે... 

… ફાટફાટફાટ એનું અંગ રે ઉઘાડે;



‘ને શેરી ને નાકે ઊભો છોરો છોગાળો,

અવની, જેમ ઊંડેથી તલસ પોકારે

તેમ, ભીતરને આંખ્યુથી ઉછાળે…,…

दम-ए-ज़िक्र-ए-इश्क मेरा, खुदा तू खुद हाज़िर हो जाए,

बंदगी अब कहाँ तक ले जाऊं? कि वोह हाज़िर हो जाए;

‘मेरा ही बनाया है अब हरीफ मेरा !’ तू सोचता होगा, 

सोचता मैं भी तो हूँ कि यह इश्क क्या है !

खोदाई किसकी थी कि इश्क ने जन्म लिया ?

अब कितने जन्म लेने होंगे ऐ खुदा कि वोह हाजिर हो जाए ?…

ભવોભવ

'ને પછી હું એકલો ચાલીશ : તે રાહ પર,

ચાલ્યા કરીશ.

રાહ : તે જોતા નહિ હોય...

જે રાહ પર મેં આમ તો ચાલ્યા કર્યું છે સતત નીરવ રહી,

કે રાહ ને છેલ્લે પગથીયે, નિત્ય તે ઊભા જ હોય,

કે રાહ ને છેલ્લે પગથીયે, નિત્ય તે ઊભા રહી

પ્રસ્વેદને તે પોંછવા, હાથમાં રૂમાલ લઇ..

આવકાર દેતા…

છે ઉરે ઉલ્લાસ ‘ને મગ્નતા મનમાં, તમે છો કણેકણમાં,
જોજન છતાંયે પાસ તમે હોવ, હું ક્યાં હવે છું રણમાં ?
~ જનક મ દેસાઈ

કે લ્યો હવે કટકા થયે આખો થયો, દેખાય છે,
કે આખરી તે ઝાટકે થ્યો વધ નહીં, ઉદ્ભવ હતો.

જનક મ. દેસાઈ

અસ્તિત્વ મ્હારું આમ તો હતું શૂન્ય રે,

તુજ વ્યાપથી થઇ સ્થાપ થ્યો હું ધન્ય રે;

કે આમ તો વર્ત્યા કરે તું યાદમાં, કારણ વિના...

કે આમ તો વહ્યા કરે છે સાદમાં, ભારણ વિના…

ક્યારેક તું વિદ્યુત સમ તોફાન કર, પણ આવ તું 

ને વળી, વાછટ સ્વરૂપે આંધી શમાવા આવ તું …

अंतःस्त्रवण:



एक हर्फ़ को ढूंढने गजल तक आने से खयाल आया :

हरेक शेर, हर लफ्ज़ एक दौर है

हर शेर और लफ्ज़ है मेरे गुजरे हुए…