કોઈની રાહ જોવી એ અઘરું છે,

કોઈને ભૂલી જવું એ એનાથી પણ વધારે અઘરું છે,

પણ સૌથી વધારે અઘરું એ નક્કી કરવું,

કે એની રાહ જોવી કે ભૂલી જવું..???

ગુમાવાનું જીવન માં ઘણું હોય છે,

પણ પામવાનું માપસર નું હોય છે.

“ખોવાયું” છે તેનો અફસોસ કદી નાં કરતા,

જે નાં ખોવાય એજ “આપણું” પોતાનું હોય…

તુ દુર ગઇ….

જ્યારથી તુ દુર ગઇ.

તરસ હતી દીલમા એટલી, કુવો ભરીને પાણી ઓછુ પડ્યુ…

કર્યો દુર તારા દીલમાથી, હવેલી જેવડુ ઘર નાનુ પડ્યુ…

આંખોના નીર એટલા છલક્યા, નદીને સાગરમા ભળવુ પડ્યુ…

જાવુ નોતુ નીશાકર ને તોય, દીવાકર બની તપવુ પડ્યુ…

ખિલેલી એ વસંત મા, પાનખર બની ખરવુ પડ્યુ…

સાચવવા તારા એ મીજાજ ને, જાણી જોઇ તારાથી દુર થવુ…

ખબર નહોતી બસ અચાનક જ આપણી નજર મળી ગઈ ….

જે રમતી હતી આંખો માં એ છોકરી ક્યાં ગઈ …?

ના દેખાઈ એ આજે મને ..હું જેને ચાહતો હતો ….

પલટાઈ ગઈ મારી પણ જિંદગી ને તને પણ નવી રાહ મળી ગઈ….

નથી ચોટતું ચિત કોઈ કામ માં તું કેમ ચિત ચોર બની ગઈ….

નથી રહી શકતો તારી યાદો વિના હવે એ ચાહત થઇ ગઈ…..

મંજિલ હતી તું જ મારી…હવે મંજિલ વિનાની મારી મુસાફરી થઇ…

ખુશી કે ગમ મળે અમને અમે પરવા ન કરનારા,

કશાની ના ખબર અમને બનીને મસ્ત ફરનારા.

અમે ગભરાઈને ક્યારેય નથી જોયું કિનારા પર,

અમે તો મસ્ત મરજીવા મઝધારેય તરનારા.

નથી લેવા કે દેવા ભૂત કે ભાવિની સંગાથે,

અમે તો આજની હર એક ક્ષણના માણનારા.

અમે દરિયો વલોવ્યો ને મળ્યા છે વિષ ને અમૃત,

ભલે અમૃત પીએ દુનિયા અમે તો વિષ પીનારાં

અમારી ઝીંદગી છો ને રહી કાજલ…

અર્જુન પુછે બેઠો કૃષ્ણ ને વધુ વહાલુ શું છે તમને, મોરલી કે રાધા ? જવાબમા શ્રી કૃષ્ણ બોલ્યા.

મોરલી મારો રાગ છે ને રાધા મારો સાદ છે. મોરલી મારો સુર છે ને રાધા મારૂ રૂપ છે.

મોરલી તો મારી સાથી છે ને રાધા મારી રાની છે. છાયો છે મોરલી ને પડછાયો છે રાધા.

મોરલી મારો હક છે તો રાધા મારો અધિકાર છે જેમ મોરલી વિનાનો કૃષ્ણ અધુરો તેમ રાધા વિનાનો શ્યામ…

જો ને સજની તારા વર્ણન થી ગઝલ શરમાય છે, પ્રેમ તારો જોઇ ને પ્રક્રુતી પણ હરખાય છે,ગુલાબી.

ચાંદ હવે વાદળો પાછળ શરમાય ને છુપાય છે, શિતળતા તારી જાણી ને ચાંદની ખિલી જાય છે,

ઝરણા પણ જોને અહિં થી ખળ-ખળ વહી જાય છે, શંખ-છિપલા પ્રેમ તણા પાણી થી ભીંજાય છે,મરઝી

પ્રેમ પત્રો લખતા કાગળ ને કલમ શરમાય છે, યાદ આવે તારી જ્યારે હોઠ મારા મલકાય છે,

સ્વ્પનો ની યાદો…

દૂર દેશ વસ્યું ધબકતું એક ગામ યાદ આવે છે વાળુ ટાણે જાણે માનો મીઠો સાદ આવે છે

‘ચોરતા હતા બચપણમાં કાચી કેરીઓ હવે ક્યાં ખોવાયા છો?’ ક્યારેક સ્વપનમાં ખેતર લઈને આ ફરિયાદ આવે છે.

પરદેશમાં મળે તો છે ભોજન ભાતભાતનાં ન ખૂંટે એવાં આંબા તળે માણેલા ક્યાં મરચું રોટલાનાં સ્વાદ આવે છે ?

શીખ્યા અમે ભાષા પરદેશી, ને ભાષાઓ અનેક યંત્રોની પણ ક્યાં બસંતીની બકબક, કે એમાં…

તારા વિચારોની કતાર લાગી છે મનમાં,

ખબર નથી ક્યારે પુરી થશે એ મનમાં,

તારી યાદો નો વરસાદ લઇને આવી છે મનમાં,

ખબર નથી એ યાદો ઉભરાશે ક્યારે મનમાં,

તારા ચેહરાની છબી દેખાય છે મનમાં,

ખબર નથી એ હકીકત બનશે ક્યારે મનમાં,

બાજુમાં ઉભી છે એવો અહેસાસ કરું છુ મનમાં,

ત્યારેજ શાંતીનો અનુભવ થાય છે મનમાં,

રાત-દિવસ તનેજ યાદ કરું છુ મનમાં,

સાથ છોડી ને…

દુઃખ એ વાત નુ નથી કે એમણે ‘ના’ પાડી , વાત એ છે કે એમણે અચકાતા અચકાતા ‘ના’ પાડી ,

નયને ‘હા’ પાડવા છતા , તારી નજરે ‘ના’ પાડી , દિલે ‘હા’ પાડવા છતા , તારા હોઠે મને ‘ના’ પાડી ,

મારા પ્રત્યે ના વિશ્વાસે ‘હા’ પાડી છતા,તારા શ્વાસે ‘ના’ પાડી , ઈચ્છાઓ ઘણી હોવા છતા , તારા મન ના ડરે મને ‘ના’ પાડી

લખવા માગુ છુ ઘણુ બધુ પણ , આ ‘પેને’ મને ‘ના’ પાડી ‘ના’ ભલે…

કોયલ ટહુકે જયારે તરુવરની ડાળીએ ને,

સંભાળું છું ઝરણાનો નાદ,

હૈયું ત્યારે નથી હાથમાં રહેતું ને,

આવે વાલમ તારી યાદ.

ડુંગરની ગાળીઓમાં ગહેકે છે મોરલા ને,

dheldio પાડે છે સાદ,

રોમ રોમ ત્યારે મારું ભડકે બળે ને,

આવે વાલમ તારી યાદ.

આંબે મહેકે મીઠી મંજરીનો મોર ને,

ઉગે છે આભ મહીં ચાંદ,

ચાંદનીનો તાપ મારા અંગડા દજાડે ને,

આવે વાલમ…

આછું મલક્યાનું યાદ છે, શબનમ ઝીલ્યાનું યાદ છે.

આંખો ઝુકી જરા ત્યાં, રાત પડ્યાનું યાદ છે.

હોઠ ક્મ્પ્યા જરા જરા, ઘણું કહેવાયાનું યાદ છે.

ખુશી હતી કશુક મેળવ્યાની, કૈક ખોવાયાનું યાદ છે.

પાનખરની ડાળીઓ પર, વસંત પાંગ્ર્યાનું યાદ છે.

તમે છો ના કહો ખરેખર વાત જુદી છે,

તમારા હોઠ પર કંઈ ને હૃદયમાં વાત જુદી છે.

શરમના શેરડા આ ગાલ પરના સ્ફોટ પાડે છે,

વીતેલી સૌ મુલાકાતોથી મુલાકાત જુદી છે.

ફૂટેલી લાલ ટશરો કહે છે ઇશારાથી,

હતો ઉજાગરો મીઠો વીતેલી રાત જુદી છે.

તમારા ભાલ પર આ ચાંદલો કંકુનો રેલાયો,

ભીંજી પ્રસ્વેદથી કાયા,પ્રણયની ભાત જુદી છે.

છુટેલા કેશની લટ પર હજુ છે સ્પર્શના…

શબ્દોમહીં મધુર મંગલ શબ્દ માતા સૌથી વિશેષ સુખકારક શબ્દકોશે, સૌથી પવિત્ર વધુ શાંતિભરેલ નાનો મોટો છતાંય મહિમામય શબ્દ 'મા'નો.

આરંભ શૈશવતણો શુચિ થાય ત્યારે જોવાય મા પ્રથમ એ જ બની વિધાત્રી પોષે પ્રસન્ન શિશુને નિજ પ્રાણપ્યારે, પુષ્પો ઉગે પ્રથમ કોમળ એ જ ક્યારે.

સૌ યોનિમાં પરમ માનવ યોનિ માની, એમાં વિશેષ મહિમાન્વિત યોનિ 'મા'ની; નીર્મે સદા પુરૂષને મધુ શ્રેષ્ઠ માતા, વંદે…

હયાત માતા-પિતાની છત્રછાયામાં, વહાલપનાં બે વેણ બોલીને નીરખી લેજો…

હોઠ અડધા બીડાઇ ગયા પછી, ગંગાજળ મૂકીને શું કરશો…

અંતરના આિશવૉદ આપનારને, સાચા હ્રદયથી એક પળ ભેટી લેજો…

હયાતી નિહ્ હોય ત્યારે નત મસ્તકે, છબીને નમન કરીને શું કરશો…

કાળની થપાટ વાગશે, અલિવદા એ થઇ જશે, પ્રેમાળ હાથ પછી તમારા પર કદી…

યાદ નથી પણ જરુર એમ જ હશે,,, હું સુતી હોઉં અને તાંરો હાથ માથે ફરતો હશે,,, . હું રોવું અને તારું મન રોતું હશે,,, . , હું રમતી હોઉં અને તું મને નીરખતી હશે,,, . ઘા મારો હોય અને દર્દ તને થયું હશે,,, , ઘા મારો હોય અને દર્દ તને થયું હશે,,, .હસતી હું હોઉં અને સુખ તને મળતું હશે,,,,,, કોળીયો હું ખાંઉ અને પેટ તારું ભરાતું હશે,,, . , દૂર હું હોઉં તારાથી અને મારી છબી તારા માં જ હશે,,,,, મારી માં , મારી માં , મારી માં ....... happy mothers day

મીઠા મધુ ને મીઠા મેહુલા રે લોલ એથી મીઠી તે મોરી માત રે                   જનનીની જોડ સખી! નહી જડે રે લોલ.

પ્રભુના એ પ્રેમતણી પૂતળી રે લોલ,                   જગથી જૂદેરી એની જાત રે  …  જનનીની

અમીની ભરેલ એની આંખડી રે લોલ,                   વ્હાલનાં ભરેલાં એના વેણ રે  …  જનનીની

હાથ ગૂંથેલ એના હીરના રે લોલ,                   હૈયું હેમંત કેરી હેલ રે …  જનનીની

દેવોને દૂધ એનાં દોહ્યલા રે લોલ,                   શશીએ સિંચેલ એની સોડ્ય રે …  જનનીની

જગનો આધાર એની આંગળી…

કોઈક શોધશે એવી ખબર હોય તો
ખોવાઈ જવાની પણ મઝા છે."
"કોઈક મનાવશે એવી ખબર હોય તો
રિસાઈ જવાની પણ મઝા છે."
"કોઈક માની જશે એવી ખબર હોય તો
ગુસ્સે થવાની પણ મજા છે."
"કોઈક સમજે એવું મળી જાય તો
જિંદગી જીવવાની પણ મજા છે."

દીલ છે મારુ એક ખાલી મકાન, આપવુ તુભાડે પણ ખરીદિ લીઘુ કોઈ એ એ મકાન, કે જેટલુ પણ રંગ કરાવી લો મકાન ને પણ શપ્ટ દેખાય છે એ તિરાડ ના નિશાન, ખરેખર મિત્રો વેચનાર છુ છતા પણ મે ચુકવિ છે એ મકાન નિ કિમતખરિદનારે તો કર્યા છે એવા પરેશાન,અરે એ મકાન ને વશાવિ ને મારે ઘર બનાવવુ તુ પણ એતો રઈ ગયુ છે એક ખાલી મકાન… દિલ છે મારુ એક ખાલિ મકાન…

કોણ ભલાને પૂછે છે? અહીં કોણ બૂરાને પૂછે છે? મતલબથી બધાને નિસ્બત છે, અહીં કોણ ખરાને પૂછે છે? અત્તરને નિચોવી કોણ પછી ફૂલોની દશાને પૂછે છે? સંજોગ ઝુકાવે છે નહીંતર અહીં કોણ ખુદાને પૂછે છે?

સુકાયેલી નદીના ક્યાંકથી પગરણ મળી આવે વિખૂટું થઈ ગયેલું એ રીતે એક જણ મળી આવે ઘણા વરસો પછી, વાંચ્યા વગરની કોઈ ચિઠ્ઠીમાં ‘તને ચાહું છું હું‘ બસ આટલી ટાંચણ મળી આવે

જમાનો જો હોય કાળો નાગ તો હું પણ મદારી છું; પછાડું હું ઉડતા પંખી ને એવો હું શિકારી છું. ખરેખર બાદશાહ બેતાબ છુ આખી આલમ નો; છતાં આપની મીઠી…