આસ્થા મેં વાવી તી, તારા નામ ની,
ઊગી - ફૂટી, પીપળ નામે નામ થી.

- રાહુલ શાહ

- રાહુલ શાહ 

આગળ વધતી નથી અને પાછી ફરતી નથી હવે,
થઈ ગૈ, માઈલસ્ટોન જેવી ભૈ, આ જિંદગી હવે.

- રાહુલ શાહ

ફીણની નરમાશ જેવો છું.
સિંધુની ખારાશ જેવો છું.

આજમાઇશ છોડ તું મારી,
તોપ નાં પોટાશ જેવો છું.

તરબતર, વરસાદ જેવો છું,
તોય રણની,પ્યાસ જેવો છું

લખ ભલે બ્રેઈલમાં,મમતા,
આંધળા નાં સ્પર્શ જેવો છું.

(પુષ્પનાં છું, રંગ જેવો પણ,
ઝેરની લીલાશ જેવો છું.)

હું ગઝલ જેવો સરળ લાગું,
પણ હઠીલા પ્રાસ જેવો છું.

- રાહુલ શાહ

આજમાઇશ છોડ તું મારી,
શાંત પણ પોટાશ જેવો છું.

- રાહુલ શાહ

બાઝી લીલ તળાવે, કે કારણ તો જો,
એક તરસની આળસ છે કારણ તો જો.

નીર ઇચ્છે ત્યાંથી ભરજે, જોઈ તુજને,
સૌ થ્યા પાણી પાણી, એ કારણ તો જો.

જીતે છે પથ્થર સામે તરણું કાયમ ભૈ,
નીતિ હથોડી નમણી, તે કારણ તો જો.

ખાલી પાણા,રેતી,કાદવ, મળશે બસ,
બંધ નદી પર બાંધ્યા,જે કારણ તો જો.

રોજિંદી ઘટમાળ સમંદર, કર મંથન,
કોશિશ તરણું ઝાલી ને કારણ તો જો.

- રાહુલ શાહ. ૨૩/૪/૨૦૧૩

ઘાટ સૌ જીવતો માણસ,
ક્રૂરતા પામતો માણસ.

સાવ કાગળ નું થૈ ફાનસ,
વાયુ માં ઝૂઝતો માણસ.

આમ છેટે ચીલે ચાલી,
રાહ સૌ કાપતો માણસ.

કામ ખોટા કરી પાછો,
જાત ને માપતો માણસ.

સો ડગર ચાતરી રાહુલ,
શ્વાસ ને હાંફતો માણસ.

- રાહુલ શાહ

સાવ કાગળનું થૈ ફાનસ,
વાયુ માં ઝૂઝતો માણસ.

- રાહુલ શાહ

ઇશ્ક કો હી સમજ સુરા, મસ્ત રહા કર,
છોડ મંદિર-મસ્જિદ, દિલો મે રહા કર.

- રાહુલ શાહ

સૌ મિત્રો થકી હું "હું" છું

નહીતર હું ક્યાં હતો "હું"
--રાહુલ શાહ

ઘડપણની વ્યાખ્યા શી?
ઘડપણ એટલે પરિવર્તનને સ્વીકારવાની અને પચાવવાની અશક્તિ.
માનવ ઈતિહાસમાં ક્યારે પણ જૂની પેઢીને નવી પેઢી ડાહી લાગી નથી.
જગતનું સૌથી ઘરડું વિધાન આ પ્રમાણે છેઃ ‘આ દુનિયા હવે પહેલા જેવી રહી નથી.

દીકરી એટલે...
મા-બાપનુ પેઇન કિલ્રર ઔષધ.....
- રાહુલ શાહ (સૂરત) ૦૮/૦૩/૨૦૧૧

જેમાં ખૂબ જ ગળપણ હોય, બસ તારું એવું વળગણ હોય,

મારો ચહેરો ધારું, ને દિસે તારો ચહેરો એવું એક દપૅણ હોય.

કાશ ! આપણું આવું એક સગપણ હોય.

- રાહુલ શાહ

તારી આંખોની લાલાશ કહે છે,
રાતે સ્વપ્નમાં હું આવ્યો હતો.

- રાહુલ શાહ

ફરી થી જિંદગી જો તું ફળી છે.
આ ટેકણ લાકડી થઇ તું મળી છે,
વણીને તૃણ, રચ્યો અદ્દભુત મેં માળો
એ માળે ભવ્યતાની તું સળી છે.
મધુર બન્યાં છે અવસર જીવવાના,
મહીં સાકર સરીખી તું હળી છે.
રહ્યું વિશદ મનસ જો આમ મારું,
દરેક આ શ્વાસમાં બસ તું ભળી છે.
વહેતી લાગણી બે કાંઠ સાથે,
જુઓ કેવી છલોછલ તું લળી છે.
- રાહુલ શાહ

ખુમારી :

સામે ચીંધશો આંગળી તમે, તો બનાવી દઈશું પથદર્શક,
રહ્યા અમે તો જુદી માટીનાં જરા,ફૂલોથી પથ્થર તોડનારા.

- રાહુલ શાહ

જીર્ણ થયું શરીર સંબંધોનું હવે,
શ્વાસ પણ આર પાર દેખાય છે.

-રાહુલ શાહ

છેતરે ઈશ આંખ મીંચી,
છાવરે જન,જાત તીણીં.

રોજ નોખી ચાલ ચાલે,
સાવ માણસ જાત રીઢી.

લાલ લોહી એ વહાવે,
જે છરી દેખાય સીધી.

બોલ ના,દીવાલ સામે,
સાંભળે એ વાત ઝીણી.

શ્વાસ પકડી રાખ રાહુલ,
આવવાની પ્રીત ધીમી.

- રાહુલ શાહ.
(ઈશ છળવું આંખ મીંચી,)

પાણી સામાન્ય રીતે, પથરાઈ રે'છે.
કિસ્મતનો તારો સાચે, ફંટાઈ રે'છે

નાના લોકોનું દુઃખ સાચે ખૂબી,સમજો,
મોટાનાં સુખ સામે એ છૂપાઈ રે'છે.

પંથી ભૂલે મારગ,ને પૂછે ઠેકાણું,
ચીલા સાથે આ આંખો ચીંધાઈ રે'છે

ચાલો જો મોટાના પડછાયે કાયમ તો,
ભૂલો નાની સૌ, પાક્કી ઢંકાઈ રે'છે.

રાહુલ ખોટે ખોટી ભૂંડી વાતે હંમેશા,
લોકો જે સીધા સાદા વ્હેરાઈ રે'છે.

- રાહુલ શાહ