Vivek Manhar Tailor (વિવેક મનહર ટેલર )

વિવેક મનહર ટેલર

જન્મ તારીખ - ૧૬ માર્ચ ૧૯૭૧

મૂળ વતન- સુરત

ડીગ્રી- એમ.ડી. મેડિસીન , બી.એ ( અભ્યાસ ચાલુ )

સ્વભાવ-ઉગ્ર મિજાજી, હસમુખા

પ્રકાશિત પુસ્તકો-  (૧) શબ્દો છે શ્વાસ મારા , (૨) ગરમાળો

વ્યસન- શબ્દો ,કવિતા , પ્રવાસ , મિત્રો ,પુસ્તકો , ફોટોગ્રાફી

૧- આપની સૌપ્રથમ રચના ?

- ૧૯૮૦માં સાડા ૯ વર્ષની ઉંમરે જયારે પરિવાર સાથે નાલગોરના દરિયાકિનારે જતા હતા ,પપ્પા પણ ગાતા હતા અને અમે સૌ સુરમાં સુર મિલાવતા હતા ત્યારે ત્યાંજ કેટલાંક જોડકણા રચી નાખ્યા, પપ્પા ખુશ થયી ગયા, રાત્રે કમરામાં જઈને મેં એ જોડકણા રચી પણ નાખ્યા.

૨- તમારી જિંદગીનો યાદગાર કિસ્સો ?

- હું જયારે કોલેજમાં હતો ત્યારે કવિસંમેલન યોજાયેલ,ત્યારે એક છોકરીએ મને સાંભળ્યો, તે મારા પ્રેમમાં પડી ગયી ,અમે એક થયા ત્યારબાદ ૧૫ વર્ષ સુધી કવિતા લખાવની બંદ કરી. ૧૫ વર્ષ પછી જયારે એજ સભાખંડમાં યોજાયેલ સંમેલનમાં અમે ગયા ત્યારે પ્રેક્ષકમાં બેઠા હતા, એ વાત મને ખૂંચી અને મેં ફરીથી લખવાનું શરૂ કર્યું.

૩-હાલ ક્ષણે તમે શું લખશો ?

-તમારો ફોન નંબર!

૪- પોતાના શોખ માટે લખે છે કે વાંચકોના મનોરંજન માટે ?

-એવો કયો સાહિત્યકાર છે જે નિજાનંદ માટે લખતો હોય, સાહિત્ય માત્રનું સર્જન નિજાનંદ ઉપરાંત પ્રસિદ્ધિ , અમરત્વની અપેક્ષા સાથે થતું હોય છે. જો હું ફક્ત નિજાનંદ માટે લખતો હોઉં તો ડાયરીથી આગળ વધવાની જરૂર નથી.

૫- લખાણ પાછળ નકારાત્મક વિચારોનો કેટલો પ્રભાવ છે ?

-કળા માત્રને જ કાળો રંગ માફક આવે છે. વેદનાણો સુર જ વખણાય છે.

૬-શું એમના લખાણમાં એમના જીવનની છબી છે ?

- બિલકુલ , તારીખ કાવ્યની જુઓ, વાંચો પછી કલામ. એ રીતે જડશે મારી કથા, મારી ચાલઢાળ ..

૭- લગ્ન વિષે શું માનવું છે ?

- લગ્નએ સમાજનું ઘડી કાઢેલું જુઠાણું છે, અને હું સત્યવાદી હરિશ્ચંદ્ર નથી.

૮- પ્રેમ એટલે ?

-ખુલ્લું આકાશ , મોકળો દરિયો, પંખીનું ઉડયન

૯- સાહિત્યમાં રસ હતો તો પણ ડોક્ટર બનવા પાછળનું કારણ ?

-લક્ષ્મી અને સરસ્વતીના સંબંધ વિષે શંકા હતી. સાહિત્યકાર બન્યા પછી દાકતરી ના કરી શકાય પણ ડોક્ટર બન્યા પછી સાહિત્ય સર્જન કરી શકાય એ સમજ સત્તર સાલે આવી ગયેલી.

૧૦- યુવાવર્ગને શું સંદેશો આપશો ?

- હું પોતે હજુ યુવાન જ છું. ( ૪૩ વર્ષ )

Interview taken by Jyoti Parmar

Comment

You need to be a member of Facestorys.com to add comments!

Join Facestorys.com

Comment by shirish o shah on June 6, 2016 at 6:16pm

પ્રેમને પુષ્પો  વડે   શણગારવાનો  હોય   ના

કંટકોથી  દુર  એને   રાખવાનો     હોય   ના    

 

ચડ ઉતર સમજાય  ના એવી અહીં દેખાય  છે

પ્રેમને  દર્પણ  વડે  નિહાળવાનો   હોય    ના                              

 

પ્રેમ  સૂર્યોદય  અને   સૂર્યાસ્તનો  પર્યાય  છે

પ્રેમને  કઈ   ત્રાજવાથી  તોલવાનો  હોય ના

              

પ્રેમ  બચપનમાં, યુવાનીમાં,  બુઢાપામાં  મળે

પ્રેમને  સઘળી  દશામાં  શોધવાનો  હોય  ના

 

પ્રેમમાં  આગળ  વધ્યાને,પ્રેમમાં પાછા  પડ્યા

પ્રેમને સમજ્યા વગર સરખાવવાનો  હોય  ના

  ---------શિરીષ ઓ. શાહ, વડોદરા -----

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Comment by shirish o shah on June 6, 2016 at 6:00pm

આભાર તમારો જ્યોતિબેન,

જેમણે મળવાની ઈચ્છા વરસોથી હતી તે તમે માહિતી દ્વારા અંશતઃ પૂર્ણ કરી. વિવેકભાઈ ઉપર એટલો બધો પ્રેમ કે એમનો કાવ્ય સંગ્રહ એક ઘેર હોય તોયે પુસ્તક મેળામાં ગયા હોય તો  ભૂલથી બીજો ખરીદી લઈએ. ફરીથી આભાર.

શિરીષ શાહ,વડોદરા. 

 

Blog Posts

परिक्षा

Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:19pm 0 Comments

होती है आज के युग मे भी परिक्षा !



अग्नि ना सही

अंदेशे कर देते है आज की सीता को भस्मीभूत !



रिश्तों की प्रत्यंचा पर सदा संधान लिए रहेता है वह तीर जो स्त्री को उसकी मुस्कुराहट, चूलबलेपन ओर सबसे हिलमिल रहेने की काबिलियत पर गडा जाता है सीने मे !



परीक्षा महज एक निमित थी

सीता की घर वापसी की !



धरती की गोद सदैव तत्पर थी सीताके दुलार करने को!

अब की कुछ सीता तरसती है माँ की गोद !

मायके की अपनी ख्वाहिशो पर खरी उतरते भूल जाती है, देर-सवेर उस… Continue

ग़ज़ल

Posted by Hemshila maheshwari on March 10, 2024 at 5:18pm 0 Comments

इसी बहाने मेरे आसपास रहने लगे मैं चाहता हूं कि तू भी उदास रहने लगे

कभी कभी की उदासी भली लगी ऐसी कि हम दीवाने मुसलसल उदास रहने लगे

अज़ीम लोग थे टूटे तो इक वक़ार के साथ किसी से कुछ न कहा बस उदास रहने लगे

तुझे हमारा तबस्सुम उदास करता था तेरी ख़ुशी के लिए हम उदास रहने लगे

उदासी एक इबादत है इश्क़ मज़हब की वो कामयाब हुए जो उदास रहने लगे

Evergreen love

Posted by Hemshila maheshwari on September 12, 2023 at 10:31am 0 Comments

*પ્રેમમય આકાંક્ષા*



અધૂરા રહી ગયેલા અરમાન

આજે પણ

આંટાફેરા મારતા હોય છે ,

જાડા ચશ્મા ને પાકેલા મોતિયાના

ભેજ વચ્ચે....



યથાવત હોય છે

જીવનનો લલચામણો સ્વાદ ,

બોખા દાંત ને લપલપતી

જીભ વચ્ચે



વીતી ગયો જે સમય

આવશે જરુર પાછો.

આશ્વાસનના વળાંકે

મીટ માંડી રાખે છે,

ઉંમરલાયક નાદાન મન



વળેલી કેડ ને કપાળે સળ

છતાંય

વધે ઘટે છે હૈયાની ધડક

એના આવવાના અણસારે.....



આંગણે અવસરનો માહોલ રચી

મૌન… Continue

जिन्दा हों तो जिंदगी कि मिसाल बनो

Posted by Pooja Yadav shawak on July 31, 2021 at 10:01am 0 Comments

जिन्दा हों तो जिंदगी कि मिसाल बनो

झूठ का साथी नहीं सच का सवाल बनो

यूँ तो जलती है माचिस कि तीलियाँ भी

बात तो तब है जब धहकती मशाल बनो



रोक लो तूफानों को यूँ बांहो में भींचकर

जला दो गम का लम्हा दिलों से खींचकर

कदम दर कदम और भी ऊँची उड़ान भरो

जिन्दा हों तो जिंदगी कि मिसाल बनो

झूठ का साथी नहीं सच का सवाल बनो



यूँ तो अक्सर बातें तुझ पर बनती रहेंगी

तोहमते तो फूल बनकर बरसा ही करेंगी

एक एक तंज पिरोकर जीत का हार करो

जिन्दा हों तो जिंदगी… Continue

No more pink

Posted by Pooja Yadav shawak on July 6, 2021 at 12:15pm 1 Comment

नो मोर पिंक

क्या रंग किसी का व्यक्तित्व परिभाषित कर सकता है नीला है तो लड़का गुलाबी है तो लड़की का रंग सुनने में कुछ अलग सा लगता है हमारे कानो को लड़कियों के सम्बोधन में अक्सर सुनने की आदत है.लम्बे बालों वाली लड़की साड़ी वाली लड़की तीख़े नयन वाली लड़की कोमल सी लड़की गोरी इत्यादि इत्यादि

कियों जन्म के बाद जब जीवन एक कोरे कागज़ की तरह होता हो चाहे बालक हो बालिका हो उनको खिलौनो तक में श्रेणी में बाँट दिया जता है लड़का है तो कार से गन से खेलेगा लड़की है तो गुड़िया ला दो बड़ी हुई तो डांस सिखा दो जैसे… Continue

यूँ ही मिल जाती जिंदगी तो क्या बात थी

Posted by Pooja Yadav shawak on June 25, 2021 at 10:04pm 0 Comments

यूँ ही मिल जाती जिंदगी तो क्या बात थी
मुश्किलों ने तुझे पाने के काबिल बना दिया
न रुलाती तू मुझे अगर दर्द मे डुबो डुबो कर
फिर खुशियों की मेरे आगे क्या औकात थी
तूने थपकियों से नहीं थपेड़ो से सहलाया है
खींचकर आसमान मुझे ज़मीन से मिलाया है
मेरी चादर से लम्बे तूने मुझे पैर तो दें डाले
चादर को पैरों तक पहुंचाया ये बड़ी बात की
यूँ ही मिल जाती जिंदगी तो क्या बात थी
मुश्किलों ने तुझे पाने के काबिल बना दिया
Pooja yadav shawak

Let me kiss you !

Posted by Jasmine Singh on April 17, 2021 at 2:07am 0 Comments

वो जो हँसते हुए दिखते है न लोग अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है पराये अहसासों को लफ़्ज देतें है खुद के दर्द पर खामोश रहते है जो पोछतें दूसरे के आँसू अक्सर खुद अँधेरे में तकिये को भिगोते है वो जो हँसते…

Posted by Pooja Yadav shawak on March 24, 2021 at 1:54pm 1 Comment

वो जो हँसते हुए दिखते है न लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है
पराये अहसासों को लफ़्ज देतें है
खुद के दर्द पर खामोश रहते है
जो पोछतें दूसरे के आँसू अक्सर
खुद अँधेरे में तकिये को भिगोते है
वो जो हँसते हुए दिखते है लोग
अक्सर वो कुछ तन्हा से होते है

© 2024   Created by Facestorys.com Admin.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Privacy Policy  |  Terms of Service